IDİsimKökenCinsiyetSöylenişiAnlamı
1AbaTürkçeKızAba1. Abla. 2. Anne.
2AbacaTürkçeKızAbacaAbla veya anneye benzeyen.
3AbacanTürkçe+FarsçaKızAbacan“Canım anneciğim, sevgili anneciğim ” anlamında kullanılan bir ad.
4AbaçTürkçeKızAbaçAnnesine benzeyen.
5AbayTürkçeErkekAbay1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş.
6AbayhanErkekAbayhanAbay+han.
7AbazaTürkçeKızAbaza1. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk.2. Bu halka mensup olan kimse.
8AbbasArapçaErkekAbbas1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse.
9AbdalArapçaErkekAbdal1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse.
10AbdiArapçaErkekAbdiKullukla, kölelikle ilgili.
11AbdullahArapçaErkekAbdullahTanrı’nın kulu.
12AbdurrahmanArapçaErkekAbdurrahmanRahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu.
13AbdülâlimArapçaErkek(abdüla:lim)En iyi bilen Tanrı'nın kulu.
14AbdülazimArapçaErkekAbdülazimBüyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
15AbdülazizArapçaErkekAbdülazizEn yüce, en değerli olan Allah'ın kulu.
16AbdülbakiArapçaErkek(abdülba:ki:)Her zaman var olan Tanrı'nın kulu
17AbdülbariArapçaErkek(abdülba:ri:)Yaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu.
18AbdülbasirArapçaErkek(abdülbasi:r)Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu.
19Abdülbasit Arapça Erkek (abdülba:sit) Rızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu.
20AbdülcabbarArapçaErkekAbdülcabbarbk. Abdülcebbar
21AbdülcebbarArapçaErkekAbdülcebbarZorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu.
22AbdülcelilArapçaErkekAbdülcelilEn yüce olan Tanrı'nın kulu
23AbdülcemalArapçaErkekAbdülcemalGüzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu.
24AbdülcevatArapçaErkekAbdülcevatCömert olan Tanrı'nın kulu.
25AbdülezelArapçaErkekAbdülezelEzelden beri var olan Tanrı'nın kulu.
26AbdülferitArapçaErkekAbdülferitTek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
27AbdülfettahArapçaErkekAbdülfettahGizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu.
28AbdülgaffarArapçaErkekAbdülgaffarKullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu.
29AbdülgaffurArapçaErkekAbdülgaffurbk. Abdülgafur
30AbdülgafurArapçaErkekAbdülgafurSuç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu.
31AbdülganiArapçaErkek(abdülgani:)Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu.
32AbdülhadiArapçaErkek(abdülha:di:)Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
33AbdülhakArapçaErkekAbdülhakTanrı'nın kulu.
34AbdülhakimArapçaErkekAbdülhakimHer şeyi bilen Tanrı'nın kulu.
35AbdülhalikArapçaErkek(abdülha:lik)Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu.
36AbdülhalimArapçaErkekAbdülhalimİyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu.
37AbdülhamitArapçaErkekAbdülhamitHerkesçe övülen Tanrı'nın kulu.
38AbdülkadirArapçaErkekAbdülkadirKudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu.
39AbdülkahharArapçaErkekabdülkahha:rKahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu.
40AbdülkerimArapçaErkekAbdülkerimKerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu.
41AbdüllâtifArapçaErkekAbdüllâtifBağışta bulunan Tanrı'nın kulu
42AbdülmecitArapçaErkekAbdülmecitŞan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu.
43AbdülmelikArapçaErkekAbdülmelikEvrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu
44AbdülmennanArapçaErkekAbdülmennanLütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu
45AbdülmetinArapçaErkekAbdülmetinSonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu
46AbdülnasırArapçaErkek(abdülna:sır)Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu
47AbdülvahapArapçaErkekAbdülvahapİhsanı bol olan Tanrı'nın kulu.
48AbdülvahitArapçaErkek(abdülva:hit)Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu.
49AbdürrahimArapçaErkekAbdürrahimMerhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu.
50AbdürrahmanErkekAbdürrahmanbk. Abdurrahman
51AbdürraufArapçaErkekAbdürraufÇok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu.
52AbdürreşitArapçaErkekAbdürreşitDoğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu.
53AbdürrezzakArapçaErkekAbdürrezzakTüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu.
54AbdüssametArapçaErkekAbdüssametKimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu.
55AbdüssamiArapçaErkekAbdüssamiHer şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu.
56AbdüsselâmArapçaErkekAbdüsselâmBarışçı olan Tanrı'nın kulu.
57AbdüssemiArapçaErkekAbdüssemiHer şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu.
58AbdüssettarArapçaErkekAbdüssettarGünahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu.
59AbdüzzekiArapçaErkekAbdüzzekiAnlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu.
60AbgülFarsçaKız(a:bgül)Su gibi berrak ve duru olan gül.
61AbherArapçaKızAbher1. Nergis çiçeği. 2. Yasemin. 3. Dolu kap.
62AbıhayatFarsça+ArapçaKız(a:bıhayat)Hayat suyu, içene sonsuz yaşam sağlayan efsanevi su.
63Abır Türkçe Erkek Abır 1. Namus, şeref, haysiyet. 2. Utanma, hicap, hayâ.
64AbıruFarsçaKız(a:bıru:)1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet.
65AbidArapçaErkek(a:bid)bk. abit
66AbideArapçaKız(a:bide)1. Anıt. 2. Önemi ve değeri çok olan yapıt.3. İbadet eden, tapan kul.
67AbidinArapçaErkek(a:bidin)İbadet eden, tapan kullar.
68AbilArapçaErkek(a:bil)Koyun, at ve deve gibi hayvanlara iyi bakan kimse.
69AbirArapçaErkek(abi:r)Güzel koku, misk.
70AbitArapçaErkek(a:bit)İbadet eden, tapan kul.
71AbiyeArapçaKız(a:biye)1. Güzel, zarif, ince. 2. Yüzünü örtü ile örten utangaç kadın.
72AblakTürkçeErkekAblak1. Yüzü güzel, parlak, yakışıklı. 2. Sevimli. 3. Yayvan ve toplu yüz. 4. Çok beyaz. 5. Siyahlı beyazlı. 6. Geniş, enli. 7. Ceviz ağacının mobilya yapmaya yarar iç kısmı. 8. Ağaçların dayanıklı kısmı. 9. Yaban armudu, ahlat. 10. İyice olgunlaşmamış üzüm.
73AbraşArapçaErkekAbraş1. Çilli, çopur yüzlü, sarı saçlı, açık renkli gözlü adam. 2. Doru at. 3. Alaca bulaca, karışık renkli. 4. Tedirgin edici, obur. 5. Çarpık, eğri.
74AbruyFarsçaKız(a:bru:y)1. Yüz suyu. 2. Irz, namus, şeref, haysiyet.
75AbuşkaTürkçeErkekAbuşka1. Kadının kocası, eş. 2. Yaşlı, sözü dinlenen kimse.
76AbuzerArapça+FarsçaErkekAbuzerAltın suyu.
77AbuzettinArapçaErkekAbuzettinİzzettin'in babası.
78AcaTürkçeErkekAca1. Amca. 2. Abla. 3. Anneanne, nine. 4. Güçlü kuvvetli, başladığı işi bitiren. 5. Büyük. 6. Derelerin içinde yetişen, basit yapraklı, kırmızı çiçekli, güzel kokulu bir çalı.
79AcabayTürkçeErkekAcabayAca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
80AcabeyTürkçeErkekAcabeyAca ve bey sözlerinden oluşan bir ad.
81AcahanTürkçeErkekAcahanAca ve han sözlerinden oluşan bir ad.
82AcarTürkçeErkekAcar1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli o
83AcaralpTürkçeErkekAcaralpYiğit, becerikli, cesur kişi.
84AcarbegümTürkçeKızAcarbegümGüzel yüzlü hanımefendi, sevimli hanımefendi.
85AcarbeyTürkçeErkekAcarbeyGüçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
86AcarbikeTürkçeKızAcarbikebk.Acarbüke
87AcarbükeTürkçeKızAcarbükeGüzel yüzlü hanım, sevimli hanım.
88AcarerTürkçeErkekAcarerGüçlü, becerikli, gözü pek kimse.
89AcarhatunTürkçeKızAcarhatunGüzel yüzlü hatun, sevimli hatun.
90AcarkanTürkçeErkekAcarkanGözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse.
91AcarkatunTürkçeKızAcarkatunbk. Acarhatun.
92AcarmanTürkçeErkekAcarmanÇevik, becerikli, girişken insan.
93AcarözTürkçeErkekAcarözÖzünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse.
94AcarsoyTürkçeErkekAcarsoyYiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
95AcartürkTürkçeErkekAcartürkGüçlü, korkusuz, yiğit Türk.
96AcatayErkekAcatayAca ve tay sözlerinden oluşan bir ad.
97AcıdaşTürkçeErkekAcıdaşAcıya ortak olan, dost.
98AclanArapçaErkekAclanHızlı, çabuk, telaşlı kimse.
99AcunTürkçeErkekAcun1. Dünya. 2. Varlık.
100AcunalTürkçeErkekAcunalDünyayı fethet dünyaya yayıl" anlamında kullanılan bir ad.