421 | bırakmalı | Bir dokuma türü. (Yenikent *Aksaray -Niğde) |
422 | bırçak | Fiğ'in öğütülmüşü. (Meyvebükü *Güdül -Ankara) |
423 | bırışka | İki ya da dört tekerlekli küçük at arabası. (Taşdeğirmen *Çıldır, Eşmeyazı -Kars) |
424 | bıtırak | Sert çelikten yapılan bıçakları eğeleme sırasında dökülen demir parçaları. (*Senirkent -Isparta) |
425 | bici | İçine kıyılmış bağ yaprağı atılan bulgur yemeği. (Akviran *Çumra -Konya) |
426 | bicukluk | Mutfak duvarına asılan kap kaçak dolabı. (Küplüce *Gümüşhacıköy -Amasya) |
427 | biçecek | bk. bıçkı -2 |
428 | bidek | bk. bitek |
429 | bika | Hayvanları ayaklarından bağlamada kullanılan demir kelepçe. (Akbaş *Güdül-Ankara) |
430 | bile [biıo, biyle] | Özel bir bileyleme taşı. (İtburnu -Eskişehir) [bilo] : (Kuzköy *Akkuş -Ordu) [biyle] : (*Tavşanlı -Kütahya) |
431 | bileklitaşı | İçinde ekmek pişirilen taş kap. (Kuzköy *Akkuş -Ordu) |
432 | bilezik | Simit biçiminde harman yerine yığılmış ekin sapı. (Alçılı *Delice -Ankara) |
433 | bilistir | Duvarcı malası. (Ulucak *Eşme -Uşak) |
434 | billeme | (I) bk. belleme(II) Bağ çubukları arasındaki toprakları kürekle kabartma. (Taşpınar *Aksaray -Niğde) |
435 | biller | bk. billor |
436 | billor [biller] | Cam bardak. (Yenikent *Aksaray -Niğde) [biller] : (Yurtbeyi *Çankaya -Ankara) |
437 | bilo | bk. bile |
438 | bindirgeç | Kadınların yakın bir yere giderken baş ve vücutlarını örttükleri kara bir örtü. (-Uşak) |
439 | binit | Fırınlarda içine ekmek hamuru konan bölmeli ağaç kasa. (-Uşak) |
440 | binit yeri | Semerlerin oturak kısmı. (*Yalvaç -Isparta) |
441 | biniyet | Hamur teknesi. (Öveçler *Kırkağaç -Manisa) |
442 | binme | Keçe pişirme. (*Yalvaç -Isparta) |
443 | bire | Takke. (Cihangazi *Bozüyük -Bilecik) |
444 | bireyiz | Marangoz makkabı. (*Yalvaç -Isparta) |
445 | bisligiç | bk. bişirgeç |
446 | bişi | Baklava dilimi biçiminde kesilmiş yufkaların yağda kızartılması ile yapılan bir yemek. (Karacaviran *Seydişehir -Konya) |
447 | bişidıganı | Yemek pişirmekte kullanılan sapsız kap. (Değirmendere -Afyonkarahisar) |
448 | bişirgeç | [bisligiç, bükürgeç, pislac, pisleğeç, pişirgeç] : Saç üzerindeki yufkayı çevirmek için kullanılan demir ya da tahta araç. (Değirmendere -Afyonkarahisar Mamatlar *Eğridir, Akçaşar *Yalvaç -Isparta *Haymana -Ankara) [bisligiç] : (Başköy *Tavşanlı -Kütahya) [bükürgeç] : (Yeşilce *Mesudiye -Ordu) [pislac] : (Dağgüzeren *Bâlâ -Ankara) [pisleğeç] : (Kadıobası, Akbaş, Garibçe, Boyalı, Hanlar *Güdül -Ankara) [pişirgeç] : (Yenikent *Aksaray -Niğde) |
449 | bişlimgeç | Yağdaki kızartmaları ters yüz etmeğe yarayan tahta ya da madensel araç. (Fındıkoluk *Bozüyük -Bilecik) |
450 | bitek [bidek] | İçine aşlık konmak için, gübre ile çamur karışımından yapılmış olan silindir biçimli kap. (Yukarıdinek *Şarkikaraağaç -Isparta) [bidek] : (Arslandoğmuş *Şarkikaraağaç -Isparta) |