| 3271 | Fadıla | Arapça | Kız | (fa:dıla) | bk. Fazıla |
| 3272 | Fadik | Arapça | Kız | Fadik | bk. Fatma |
| 3273 | Fadile | Arapça | Kız | (fa:dile) | bk. Fazıla |
| 3274 | Fadim | Arapça | Kız | Fadim | bk. Fatma |
| 3275 | Fadime | Arapça | Kız | Fadime | bk. Fatma |
| 3276 | Fahim | Arapça | Erkek | Fahim | 1. Büyük, ulu. 2. Onurlu, saygın. 3. Anlayışlı, akıllı. |
| 3277 | Fahime | Arapça | Kız | (fahi:me) | 1. Büyük, ulu. 2. Onurlu, saygın. 3. Anlayışlı, akıllı. |
| 3278 | Fahir | Arapça | Erkek | (fa:hir) | 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel. |
| 3279 | Fahire | Arapça | Kız | (fa:hire) | 1. Şanlı, şerefli, onurlu. 2. Övünen, iftihar eden. 3. Parlak, gösterişli, güzel. |
| 3280 | Fahrettin | Arapça | Erkek | Fahrettin | Dinin övünç kaynağı. |
| 3281 | Fahri | Arapça | Erkek | Fahri | 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet. |
| 3282 | Fahriye | Arapça | Kız | Fahriye | 1. Onurla ilgili, onursal. 2. Yalnız onur için verilen karşılıksız hizmet.3. Divan şairlerinin kendi erdemlerini övmek için yazdıkları şiir. |
| 3283 | Fahrünnisa | Arapça | Kız | (fahrünnisa:) | Kadının erdemi, onuru, büyüklük ve ululuğu. |
| 3284 | Faik | Arapça | Erkek | (fa:ik) | Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce. |
| 3285 | Faika | Arapça | Kız | (fa:ika) | Manevi yönden üstün olan, yüksek, yüce. |
| 3286 | Faiz | Arapça | Erkek | (fa:iz) | 1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan. |
| 3287 | Faize | Arapça | Kız | (fa:ize) | 1. Başarı kazanan. 2. Taşan, coşan. |
| 3288 | Fakih | Arapça | Erkek | Fakih | 1. Anlayışlı, zeki kimse. 2. Fıkıh bilgini. |
| 3289 | Fakihe | Arapça | Kız | Fakihe | Zeki, anlayışlı. |
| 3290 | Fâkihe | Arapça | Kız | (faki:he) | Yemiş, meyve. |
| 3291 | Fakir | Arapça | Erkek | Fakir | 1. Yoksul. 2. Zavallı, garip. 3. Derviş. |
| 3292 | Fakirullah | Arapça | Erkek | Fakirullah | Tanrı’nın büyüklüğü karşısında âciz olan kimse. |
| 3293 | Falih | Arapça | Erkek | (fa:lih) | 1. Başarılı ve mutlu kimse. 2. Toprağı süren, eken kimse. |
| 3294 | Fani | Arapça | Erkek | (fa:ni) | 1. Ölümlü. 2. Geçici. 3. Yaşlı. |
| 3295 | Farabi | Arapça | Erkek | (fa:ra:bi) | 1. Farap adlı ilden olan kimse.2. 870-950 yılları arasında yaşamış büyük Türk İslâm düşünürünün adı. |
| 3296 | Fariha | Arapça | Kız | (fari:ha) | bk. Feriha |
| 3297 | Farik | Arapça | Erkek | (fa:rik) | Ayıran, ayırıcı. |
| 3298 | Faris | Arapça | Erkek | (fa:ris) | 1. Atlı, süvari. 2. İyi ata binen. 3. Anlayışlı, sevgili. |
| 3299 | Farise | Arapça | Kız | (fa:rise) | 1. Atlı, süvari. 2. İyi ata binen. 3. Anlayışlı, sevgili. |
| 3300 | Faruk | Arapça | Erkek | (fa:ruk) | 1. Haklıyı haksızdan ayıran, adaletli. 2. Keskin. 3. Hz. Ömer’in lakabı. |