| 3301 | Fasih | Arapça | Erkek | Fasih | Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse. |
| 3302 | Fasihe | Arapça | Kız | (fasi:he) | Güzel, düzgün ve açık konuşan, konuşma yeteneği olan kimse. |
| 3303 | Fatih | Arapça | Erkek | (fa:tih) | 1. Fetheden, zafer kazanan. 2. Açan, kapılar açan. 3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet'in lakabı. |
| 3304 | Fatin | Arapça | Erkek | Fatin | Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
| 3305 | Fatine | Arapça | Kız | (fati:ne) | Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse. |
| 3306 | Fatma | Arapça | Kız | Fatma | 1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammet’in ilk eşi Hz. Hatice’den doğan kızının adı. |
| 3307 | Fatmagül | Arapça+Farsça | Kız | Fatmagül | Fatma ve gül. |
| 3308 | Fatmanur | Arapça | Kız | Fatmanur | Fatma ve nur. |
| 3309 | Fato | Arapça | Kız | Fato | bk. Fatma |
| 3310 | Fatoş | Arapça | Kız | Fatoş | bk. Fatma |
| 3311 | Faysal | Arapça | Erkek | Faysal | 1. Keskin kılıç. 2. Hâkim. 3. Kesin hüküm, karar. |
| 3312 | Fazıl | Arapça | Erkek | (fa:zıl) | Erdemli. |
| 3313 | Fazıla | Arapça | Kız | (fa:zıla) | Erdemli. |
| 3314 | Fazilet | Arapça | Kız | (fazi:let) | İnsan yaradılışındaki bütün iyi huylar, erdem. |
| 3315 | Fazlı | Arapça | Erkek | Fazlı | Erdemli, üstün, iyiliksever. |
| 3316 | Fazlullah | Arapça | Erkek | Fazlullah | Allah’ın erdemi, üstünlüğü. |
| 3317 | Fecir | Arapça | Kız | Fecir | Sabaha karşı ortalığın aydınlanmaya başladığı zaman, tan vakti. |
| 3318 | Fecri | Arapça | Erkek | Fecri | Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili. |
| 3319 | Fecriye | Arapça | Kız | Fecriye | Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili. |
| 3320 | Feda | Arapça | Erkek | Feda | (feda:) |
| 3321 | Fedai | Arapça | Erkek | (feda:i:) | 1. Yüksek bir ülkü uğrunda her türlü tehlikeyi göze alan kimse. 2. Bir kimseyi veya bir yeri koruyan, muhafız. |
| 3322 | Fedakâr | Arapça | Erkek | Fedakâr | (feda:kâr) |
| 3323 | Fehamet | Arapça | Erkek | Fehamet | (feha:met) |
| 3324 | Fehamettin | Arapça | Erkek | (feha:mettin) | Dinin büyüklüğü, ululuğu. |
| 3325 | Fehim | Arapça | Erkek | Fehim | Anlayışlı, zeki, akıllı kimse. |
| 3326 | Fehimdar | Arapça+Farsça | Erkek | Fehimdar | Zekâ, anlayış, kavrayış sahibi kimse. |
| 3327 | Fehime | Arapça | Kız | (fehi:me) | Anlayışlı, zeki, akıllı kimse. |
| 3328 | Fehmi | Arapça | Erkek | Fehmi | Anlayış, kavrayışla ilgili olan. |
| 3329 | Fehmiye | Arapça | Kız | Fehmiye | Anlayış, kavrayışla ilgili olan. |
| 3330 | Fekahet | Arapça | Kız | (feka:het) | Şakacılık, hoş mizaçlılık. |