| 361 | Akıneri | Türkçe | Erkek | Akıneri | Akıncı, savaşçı. |
| 362 | Akıntan | Türkçe | Erkek | Akıntan | Tan yeri ağarırken yapılan akın. |
| 363 | Akibe | Arapça | Kız | (aki:be) | Arkadan gelen, izleyen, takip eden. |
| 364 | Akide | Arapça | Kız | (aki:de) | Bir şeye inanarak bağlanış, inanç, din inancı. |
| 365 | Akif | Arapça | Erkek | (a:kif) | İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi. |
| 366 | Akife | Arapça | Kız | (a:kife) | İbadet eden, ibadetle uğraşan kadın. |
| 367 | Akil | Arapça | Erkek | (a:kil) | Akıllı, zeki kimse. |
| 368 | Akile | Arapça | Kız | (a:kile) | 1. Akıllı, zeki, anlayışlı. 2. Ergenlik yaşına varmış olan kimse. |
| 369 | Akinci | Türkçe | Kız | Akinci | Beyaz inci. |
| 370 | Akip | Arapça | Erkek | (a:kip) | 1. Son peygamber, Hazreti Muhammed. 2. Bir diğerinin arkasından gelen. |
| 371 | Akipek | Türkçe | Kız | Akipek | Beyaz ipek. |
| 372 | Akkadın | Türkçe | Kız | Akkadın | Namuslu, dürüst kadın. |
| 373 | Akkan | Türkçe | Erkek | Akkan | 1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili. |
| 374 | Akkar | Türkçe | Kız | Akkar | Kar gibi beyaz olan. |
| 375 | Akkaş | Türkçe | Erkek | Akkaş | 1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon. |
| 376 | Akkaya | Türkçe | Erkek | Akkaya | Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad. |
| 377 | Akkaynak | Türkçe | Erkek | Akkaynak | Temiz, kirli olmayan kaynak. |
| 378 | Akkemik | Türkçe | Erkek | Akkemik | Soyu temiz olan kimse. |
| 379 | Akkerman | Türkçe + Farsça | Erkek | Akkerman | Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale. |
| 380 | Akkılıç | Türkçe | Erkek | Akkılıç | Beyaz kılıç. |
| 381 | Akkın | Türkçe | Erkek | Akkın | 1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş. |
| 382 | Akkız | Türkçe | Kız | Akkız | Temiz, dürüst, güvenilir kız. |
| 383 | Akkor | Türkçe | Kız | Akkor | Işık saçacak beyazlığa varıncaya kadar ısıtılmış olan. |
| 384 | Akköz | Türkçe | Erkek | Akköz | İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül. |
| 385 | Akkurt | Türkçe | Erkek | Akkurt | Beyaz kurt. |
| 386 | Akkuş | Türkçe | Erkek | Akkuş | Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca. |
| 387 | Akkutlu | Türkçe | Kız | Akkutlu | Uğurlu, kutsal, mutlu olan dürüst kimse. |
| 388 | Akkuyaş | Türkçe | Erkek | Akkuyaş | Ak ışıklı güneş. |
| 389 | Aklan | Türkçe | Erkek | Aklan | 1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri. |
| 390 | Akmaç | Türkçe | Erkek | Akmaç | Şelale. |