| 4651 | İzbörü | Türkçe | Erkek | İzbörü | Kurt izi. |
| 4652 | İzbudak | Türkçe | Erkek | İzbudak | Soyu iyi bir iz bırakmış olan kimse. |
| 4653 | İzbudun | Türkçe | Erkek | İzbudun | Tarihe geçen millet. |
| 4654 | İzbul | Türkçe | Erkek | İzbul | Soyunu, sopunu araştır anlamında kullanılan bir ad. |
| 4655 | İzel | Türkçe | Kız | İzel | İz bırakan bir ele sahip olan kimse. |
| 4656 | İzem | Arapça | Erkek | İzem | Büyüklük, ululuk. |
| 4657 | İzgi | Türkçe | Erkek | İzgi | bk. İzgü |
| 4658 | İzgü | Türkçe | Erkek | İzgü | 1. İyi, güzel.2. Akıllı, adaletli. |
| 4659 | İzgül | Türkçe+Farsça | Kız | İzgül | Gül gibi güzel etki yapan. |
| 4660 | İzgün | Türkçe | Kız | İzgün | Güneş gibi parlak bir iz bırakan. |
| 4661 | İzzet | Arapça | Erkek | İzzet | 1. Değer, kıymet. 2. Yücelik, ululuk. 3. Güç, kuvvet. 4. Saygı, ikram. |
| 4662 | İzzettin | Arapça | Erkek | İzzettin | Dinin değeri, gücü ve ululuğu. |
| 4663 | Jale | Farsça | Kız | (ja:le) | Kırağı, çiy. |
| 4664 | Jülide | Farsça | Kız | Jülide | Karmakarışık, dağınık, birbirine girmiş. |
| 4665 | Kaan | Türkçe | Erkek | Kaan | bk. Kağan |
| 4666 | Kabadayı | Türkçe | Erkek | Kabadayı | 1. İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse. 2. Yürekli. |
| 4667 | Kaban | Türkçe | Erkek | Kaban | Savaşçı, dövüşken. |
| 4668 | Kabil | Arapça | Erkek | (ka:bil) | 1. Kabul eden, kabul edici. 2. Hz. Âdem'in oğlu. |
| 4669 | Kadagan | Türkçe | Erkek | Kadagan | Buyruk, emir. |
| 4670 | Kadam | Türkçe | Erkek | Kadam | Dost, arkadaş. |
| 4671 | Kadem | Arapça | Erkek | Kadem | 1. Uğur. 2. Ayak. |
| 4672 | Kader | Arapça | Erkek | Kader | 1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih. |
| 4673 | Kadın | Türkçe | Kız | Kadın | 1. Erişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kız. 3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san. 4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan . |
| 4674 | Kadınana | Türkçe | Kız | Kadınana | Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın. |
| 4675 | Kadıncık | Türkçe | Kız | Kadıncık | Hanımefendi. |
| 4676 | Kadife | Arapça | Kız | Kadife | 1. Yüzeyi belirli uzunlukta bırakılmış ham madde lifleriyle kaplı, parlak, yumuşak kumaş.2. Yumuşak, sakin, iyi huylu. |
| 4677 | Kadim | Arapça | Erkek | Kadim | Eski. |
| 4678 | Kadime | Arapça | Kız | (kadi:me) | Eski. |
| 4679 | Kadir | Arapça | Erkek | Kadir | 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allah’ın adlarındandır. |
| 4680 | Kadire | Arapça | Kız | Kadire | Güçlü, kuvvetli. |