| 5131 | Koşuktekin | Türkçe | Erkek | Koşuktekin | Bir araya gelmiş hükümdarlar. |
| 5132 | Kotuz | Türkçe | Erkek | Kotuz | Gururlu, kibirli. |
| 5133 | Kotuzhan | Türkçe | Erkek | Kotuzhan | Gururlu, kibirli hükümdar. |
| 5134 | Koyak | Türkçe | Erkek | Koyak | 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer. |
| 5135 | Koyaş | Türkçe | Erkek | Koyaş | Güneş. |
| 5136 | Koygun | Türkçe | Erkek | Koygun | 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan. |
| 5137 | Koytak | Türkçe | Erkek | Koytak | Rüzgâr almayan çukur yer. |
| 5138 | Koytan | Türkçe | Erkek | Koytan | Dağ bucağı. |
| 5139 | Koytuk | Türkçe | Erkek | Koytuk | Oyuk, çukur, siper |
| 5140 | Kozak | Türkçe | Erkek | Kozak | 1. Kozalak. 2. Ham meyve. 3. Güneş görmeyen, gölgede kalan yer. |
| 5141 | Köçeri | Türkçe | Erkek | Köçeri | Göç sırasında doğan çocuk. |
| 5142 | Kök | Türkçe | Erkek | Kök | 1. Dar ve derin dere. 2. Gürbüz, sağlıklı. 3. Gök. 4. Asıl, kök, köken |
| 5143 | Kökel | Türkçe | Erkek | Kökel | Kök-el. |
| 5144 | Köken | Türkçe | Erkek | Köken | 1. Bir şeyin çıktığı dayandığı temel, biçim, neden veya yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstünde yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata. |
| 5145 | Köker | Türkçe | Erkek | Köker | Köklü soydan gelen kimse. |
| 5146 | Köklem | Türkçe | Erkek | Köklem | İlkbahar |
| 5147 | Köklü | Türkçe | Erkek | Köklü | 1. Soylu, görgülü. 2. Varlıklı, kuvvetli. |
| 5148 | Köksal | Türkçe | Erkek | Köksal | Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin anlamında kullanılan bir ad. |
| 5149 | Köksan | Türkçe | Erkek | Köksan | Tanınmış, ünlü ad. |
| 5150 | Köksoy | Türkçe | Erkek | Köksoy | Tanınmış, ünlü soydan gelen kimse. |
| 5151 | Köksu | Türkçe | Erkek | Köksu | Aslı, soyu su gibi temiz ve saf olan. |
| 5152 | Köksür | Türkçe | Erkek | Köksür | Soyun genişlesin anlamında kullanılan bir ad. |
| 5153 | Kökşin | Türkçe | Erkek | Kökşin | 1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca. |
| 5154 | Köktan | Türkçe | Erkek | Köktan | bk. Kökten |
| 5155 | Köktaş | Türkçe | Erkek | Köktaş | Aynı soydan gelenlerden her biri. |
| 5156 | Köktay | Türkçe | Erkek | Köktay | Soylu bir aileden gelen kimse. |
| 5157 | Kökten | Türkçe | Erkek | Kökten | 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu. |
| 5158 | Köktürk | Türkçe | Erkek | Köktürk | Tarihteki ilk Türk devleti. |
| 5159 | Kömen | Türkçe | Erkek | Kömen | Hayal. |
| 5160 | Köni | Türkçe | Erkek | Köni | Dürüst, doğru, samimi, içten. |