5341 | Mavisel | Arapça | Kız | Mavisel | Sel gibi coşkun, coşkulu olan. |
5342 | Maviş | Türkçe | Kız | (ma:viş) | Mavi gözlü, sarışın kız. |
5343 | Maya | Farsça | Kız | Maya | 1. Asıl, öz, kendi, yaradılış. 2. İktidar, güç. 3. Bilgi. 4. Para, mal. 5. Dişi deve. 6. Uzun hava, türkü. |
5344 | Mazhar | Arapça | Erkek | Mazhar | 1. Bir şeyin göründüğü çıktığı yer. 2. Şereflenme, onurlanma. |
5345 | Mazlum | Arapça | Erkek | Mazlum | 1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş. |
5346 | Mazlume | Arapça | Kız | (mazlu:me) | 1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş kimse. |
5347 | Mebruk | Arapça | Erkek | Mebruk | 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kimse.2. Kutlu. |
5348 | Mebruke | Arapça | Kız | (mebru:ke) | 1. Kutlanacak kimse, tebriğe layık kadın.2. Kutlu. |
5349 | Mebrur | Arapça | Erkek | Mebrur | Hayırlı, beğenilmiş, makbul. |
5350 | Mebrure | Arapça | Kız | (mebru:re) | Hayırlı, beğenilmiş, makbul. |
5351 | Mebus | Arapça | Erkek | Mebus | l. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. |
5352 | Mebuse | Arapça | Kız | (mebu:se) | 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Milletvekili. |
5353 | Mecdi | Arapça | Erkek | Mecdi | Büyüklük, ululuk, şan ve şerefle ilgili. |
5354 | Mecdut | Arapça | Erkek | Mecdut | Talihi açık, mutlu, şanslı kimse. |
5355 | Mecide | Arapça | Kız | (meci:de) | 1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. |
5356 | Mecit | Arapça | Erkek | Mecit | 1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır. |
5357 | Mecittin | Arapça | Erkek | Mecittin | Dinin ululuğu, büyüklüğü. |
5358 | Mecnun | Arapça | Erkek | Mecnun | 1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun. |
5359 | Medar | Arapça | Kız | Medar | 1. Dayanak, yardımcı. 2. Neden, sebep, vasıta. |
5360 | Medayin | Arapça | Erkek | (meda:yin) | Şehirler, kentler. |
5361 | Medeni | Arapça | Erkek | (medeni:) | 1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince. |
5362 | Medet | Arapça | Erkek | Medet | Yardım, imdat. |
5363 | Medide | Arapça | Kız | (medi:de) | Uzun, uzun süren. |
5364 | Medih | Arapça | Erkek | Medih | Övme. |
5365 | Mediha | Arapça | Kız | Mediha | Övülen, beğenilen kadın. |
5366 | Medine | Arapça | Kız | (medi:ne) | 1. Kent, şehir. 2. Hicaz’da Hz. Muhammed’in türbesinin bulunduğu şehir. |
5367 | Medit | Arapça | Erkek | Medit | Uzun, uzun süren. |
5368 | Mefhar | Arapça | Erkek | Mefhar | 1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey. |
5369 | Mefharet | Arapça | Kız | Mefharet | 1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey. |
5370 | Mefkûre | Arapça | Kız | (mefkû:re) | Ülkü, ideal. |