| 31 | Abdülgani | Arapça | Erkek | (abdülgani:) | Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu. |
| 32 | Abdülhadi | Arapça | Erkek | (abdülha:di:) | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
| 33 | Abdülhak | Arapça | Erkek | Abdülhak | Tanrı'nın kulu. |
| 34 | Abdülhakim | Arapça | Erkek | Abdülhakim | Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu. |
| 35 | Abdülhalik | Arapça | Erkek | (abdülha:lik) | Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu. |
| 36 | Abdülhalim | Arapça | Erkek | Abdülhalim | İyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu. |
| 37 | Abdülhamit | Arapça | Erkek | Abdülhamit | Herkesçe övülen Tanrı'nın kulu. |
| 38 | Abdülkadir | Arapça | Erkek | Abdülkadir | Kudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu. |
| 39 | Abdülkahhar | Arapça | Erkek | abdülkahha:r | Kahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu. |
| 40 | Abdülkerim | Arapça | Erkek | Abdülkerim | Kerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
| 41 | Abdüllâtif | Arapça | Erkek | Abdüllâtif | Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu |
| 42 | Abdülmecit | Arapça | Erkek | Abdülmecit | Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
| 43 | Abdülmelik | Arapça | Erkek | Abdülmelik | Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu |
| 44 | Abdülmennan | Arapça | Erkek | Abdülmennan | Lütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu |
| 45 | Abdülmetin | Arapça | Erkek | Abdülmetin | Sonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu |
| 46 | Abdülnasır | Arapça | Erkek | (abdülna:sır) | Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu |
| 47 | Abdülvahap | Arapça | Erkek | Abdülvahap | İhsanı bol olan Tanrı'nın kulu. |
| 48 | Abdülvahit | Arapça | Erkek | (abdülva:hit) | Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
| 49 | Abdürrahim | Arapça | Erkek | Abdürrahim | Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu. |
| 50 | Abdürrahman | | Erkek | Abdürrahman | bk. Abdurrahman |
| 51 | Abdürrauf | Arapça | Erkek | Abdürrauf | Çok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu. |
| 52 | Abdürreşit | Arapça | Erkek | Abdürreşit | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
| 53 | Abdürrezzak | Arapça | Erkek | Abdürrezzak | Tüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu. |
| 54 | Abdüssamet | Arapça | Erkek | Abdüssamet | Kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu. |
| 55 | Abdüssami | Arapça | Erkek | Abdüssami | Her şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu. |
| 56 | Abdüsselâm | Arapça | Erkek | Abdüsselâm | Barışçı olan Tanrı'nın kulu. |
| 57 | Abdüssemi | Arapça | Erkek | Abdüssemi | Her şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu. |
| 58 | Abdüssettar | Arapça | Erkek | Abdüssettar | Günahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu. |
| 59 | Abdüzzeki | Arapça | Erkek | Abdüzzeki | Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu. |
| 60 | Abgül | Farsça | Kız | (a:bgül) | Su gibi berrak ve duru olan gül. |