31 | Abdülgani | Arapça | Erkek | (abdülgani:) | Varlıklı, cömert olan Tanrı'nın kulu. |
32 | Abdülhadi | Arapça | Erkek | (abdülha:di:) | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
33 | Abdülhak | Arapça | Erkek | Abdülhak | Tanrı'nın kulu. |
34 | Abdülhakim | Arapça | Erkek | Abdülhakim | Her şeyi bilen Tanrı'nın kulu. |
35 | Abdülhalik | Arapça | Erkek | (abdülha:lik) | Yaratan, yoktan var eden Tanrı'nın kulu. |
36 | Abdülhalim | Arapça | Erkek | Abdülhalim | İyi ve yumuşak huylu Tanrı'nın kulu. |
37 | Abdülhamit | Arapça | Erkek | Abdülhamit | Herkesçe övülen Tanrı'nın kulu. |
38 | Abdülkadir | Arapça | Erkek | Abdülkadir | Kudretli ve güçlü olan Tanrı'nın kulu. |
39 | Abdülkahhar | Arapça | Erkek | abdülkahha:r | Kahredici, yok edici gücü olan Tanrı'nın kulu. |
40 | Abdülkerim | Arapça | Erkek | Abdülkerim | Kerem sahibi, cömert, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
41 | Abdüllâtif | Arapça | Erkek | Abdüllâtif | Bağışta bulunan Tanrı'nın kulu |
42 | Abdülmecit | Arapça | Erkek | Abdülmecit | Şan ve şeref sahibi, ulu olan Tanrı'nın kulu. |
43 | Abdülmelik | Arapça | Erkek | Abdülmelik | Evrene hükümdar olan Tanrı'nın kulu |
44 | Abdülmennan | Arapça | Erkek | Abdülmennan | Lütuf ve ihsan sahibi olan Tanrı'nını kulu |
45 | Abdülmetin | Arapça | Erkek | Abdülmetin | Sonsuz sağlamlığa, dayanıklılığa, güce sahip olan Tanrı'nın kulu |
46 | Abdülnasır | Arapça | Erkek | (abdülna:sır) | Yardımcı olan, yardım eden Tanrı'nın kulu |
47 | Abdülvahap | Arapça | Erkek | Abdülvahap | İhsanı bol olan Tanrı'nın kulu. |
48 | Abdülvahit | Arapça | Erkek | (abdülva:hit) | Tek ve eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
49 | Abdürrahim | Arapça | Erkek | Abdürrahim | Merhametli, esirgeyen, koruyan Tanrı'nın kulu. |
50 | Abdürrahman | | Erkek | Abdürrahman | bk. Abdurrahman |
51 | Abdürrauf | Arapça | Erkek | Abdürrauf | Çok merhamet eden, esirgeyen Tanrı'nın kulu. |
52 | Abdürreşit | Arapça | Erkek | Abdürreşit | Doğru yolu gösteren Tanrı'nın kulu. |
53 | Abdürrezzak | Arapça | Erkek | Abdürrezzak | Tüm yaratıklara rızkını veren Tanrı'nın kulu. |
54 | Abdüssamet | Arapça | Erkek | Abdüssamet | Kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan Tanrı'nın kulu. |
55 | Abdüssami | Arapça | Erkek | Abdüssami | Her şeyi duyan, yüce Tanrı'nın kulu. |
56 | Abdüsselâm | Arapça | Erkek | Abdüsselâm | Barışçı olan Tanrı'nın kulu. |
57 | Abdüssemi | Arapça | Erkek | Abdüssemi | Her şeyi işiten, duyan Tanrı'nın kulu. |
58 | Abdüssettar | Arapça | Erkek | Abdüssettar | Günahları örten, gizleyen Tanrı'nın kulu. |
59 | Abdüzzeki | Arapça | Erkek | Abdüzzeki | Anlayışlı, zeki olan Tanrı'nın kulu. |
60 | Abgül | Farsça | Kız | (a:bgül) | Su gibi berrak ve duru olan gül. |