| 7129 | Salcan | Arapça+Farsça | Erkek | Salcan | bk. Selcan |
| 7130 | Saldam | Türkçe | Erkek | Saldam | Ciddilik, ağırbaşlılık. |
| 7131 | Salgur | Türkçe | Erkek | Salgur | Saldıran, saldırgan. |
| 7132 | Salık | Türkçe | Erkek | Salık | 1. Haber, bilgi. 2. Tavsiye. |
| 7133 | Salıkbey | Türkçe | Erkek | Salıkbey | Tavsiye edilen bey. |
| 7134 | Salıkbike | Türkçe | Kız | Salıkbike | Tavsiye edilen, beğenilen kadın. |
| 7135 | Salınbike | Türkçe | Kız | Salınbike | Salınan, nazlanan kadın. |
| 7136 | Salih | Arapça | Erkek | (sa:lih) | 1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi, hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan. |
| 7137 | Saliha | Arapça | Kız | (sa:liha) | 1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi ve hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan. |
| 7138 | Salim | Arapça | Erkek | (sa:lim) | 1. Sağ, salim, sağlıklı. 2. Eksiksiz, kusursuz. 3. Korkusuz, emin. |
| 7139 | Salime | Arapça | Kız | (sa:lime) | 1. Sağ, sağlam. 2. Eksiksiz, kusursuz. 3. Korkusuz, emin. |
| 7140 | Salis | Arapça | Erkek | (sa:lis) | Üçüncü. |
| 7111 | Saire | Arapça | Kız | (sa:ire) | Seyreden, hareket eden, yürüyen. |
| 7112 | Sait | Arapça | Erkek | Sait | 1. Kutlu, uğurlu. 2. İbadet etmiş, Tanrıya karşı görevini yapmış kimse. |
| 7113 | Sak | Türkçe | Erkek | Sak | Bilgili, akıllı, zeki, uyanık. |
| 7114 | Saka | Arapça | Erkek | Saka | 1. Evlere çeşmeden su taşıyan kimse. 2. Serçegillerden, başında ve boynunda kırmızı, sarı tüyler bulunan, güzel öttüğü için kafeste beslenen küçük bir kuş. |
| 7115 | Sakın | Türkçe | Erkek | Sakın | İhtiyatlı, temkinli ol, kendini koru anlamında kullanılan bir ad. |
| 7116 | Sakıp | Arapça | Erkek | (sa:kıp) | 1. Parlak, ışıklı. 2. Delen, delik açan. |
| 7117 | Saki | Arapça | Erkek | (sa:ki) | 1. Su veren, su dağıtan. 2. Kadehle içki sunan. |
| 7118 | Sakibe | Arapça | Kız | (sa:kibe) | 1. Döken, dökücü. 2. Dökülen. |
| 7119 | Sakin | Arapça | Erkek | (sa:kin) | 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde. |
| 7120 | Sakine | Arapça | Kız | (sa:kine) | 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde. |
| 7121 | Sakman | Türkçe | Erkek | Sakman | 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse. |
| 7122 | Sal | Türkçe | Erkek | Sal | 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar. |
| 7123 | Sala | Türkçe | Erkek | Sala | Sırayla ekimde, köyce ekime ayrılan yer. |
| 7124 | Salâh | Arapça | Erkek | Salâh | 1. Düzelme, iyileşme, iyilik. 2. Barış. 3. Dine olan bağlılık. |
| 7125 | Salâhattin | Arapça | Erkek | Salâhattin | bk. Selâhattin |
| 7126 | Salâhi | Arapça | Erkek | (salâ:hi) | İyilikle, barışla ilgili. |
| 7127 | Salan | Türkçe | Erkek | Salan | 1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak. |
| 7128 | Salâr | Farsça | Erkek | (sa:lâr) | Başkumandan, başbuğ, önder. |