| 691 | Angı | Türkçe | Erkek | Angı | 1. Şan, şöhret, ün. 2. Hatıra, hediye, armağan. |
| 692 | Angıl | Türkçe | Erkek | Angıl | Ünlü, tanınmış. |
| 693 | Angın | Türkçe | Erkek | Angın | Tanınmış, ünlü. |
| 694 | Angış | Türkçe | Erkek | Angış | Anı, hatıra. |
| 695 | Angıt | Türkçe | Erkek | Angıt | Ördekgillerden, tüyleri kiremit renginde, evcilleştirilebilen bir yaban kuşu. |
| 696 | Anı | Türkçe | Erkek | Anı | Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra. |
| 697 | Anık | Türkçe | Erkek | Anık | 1. Hazır. 2. Anı, hatıra. 3. Zayıf, cılız. |
| 698 | Anıl | Türkçe | Erkek | Anıl | 1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad. |
| 699 | Anıt | Türkçe | Erkek | Anıt | Önemli bir olayın veya büyük bir kişinin gelecek kuşaklarca tarih boyunca anılması için yapılan, göze çarpacak büyüklükte, sembol niteliğinde yapı. |
| 700 | Anka | Arapça | Kız | (anka:) | Masallarda adı geçen ve gerçekte var olmayan büyük bir kuş. |
| 701 | Anlı | Türkçe | Erkek | Anlı | Ünlü, tanınmış, namlı. |
| 702 | Annak | Türkçe | Erkek | Annak | 1. Karşı, ön taraf. 2. Doruk, gözetleme yeri, siper. 3. Duygu. 4. Hatıra. 5. Alan, meydan |
| 703 | Ant | Türkçe | Erkek | Ant | 1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı doğrulama, yemin.2. Kendi kendine söz verme |
| 704 | Apa | Türkçe | Erkek | Apa | 1. Büyük. 2. San, unvan. |
| 705 | Apak | Türkçe | Erkek | Apak | Tertemiz, bembeyaz. |
| 706 | Apakhan | Türkçe | Erkek | Apakhan | Tertemiz, dürüst hükümdar. |
| 707 | Apaydın | Türkçe | Erkek | Apaydın | Çok aydınlık, çok ışıklı. |
| 708 | Aracı | Türkçe | Erkek | Aracı | Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse. |
| 709 | Arafat | Arapça | Erkek | Arafat | 1. Tanışma, buluşma yeri.2. Hacıların Kurban Bayramı'nın arife günü toplandıkları Mekke'nin doğusundaki tepe. |
| 710 | Aral | Türkçe | Erkek | Aral | 1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar. |
| 711 | Aran | Türkçe | Erkek | Aran | 1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun. |
| 712 | Aras | Türkçe | Erkek | Aras | 1. Kendisininmiş gibi sahip çıkılan, bulunmuş mal.2. Doğu Anadolu’da bir ırmak. |
| 713 | Arat | Türkçe | Erkek | Arat | 1. Cesaret, yüreklilik. 2. Halk. |
| 714 | Araz | Türkçe | Erkek | Araz | 1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret. |
| 715 | Arbaş | Türkçe | Erkek | Arbaş | Sarışın, mavi gözlü kimse. |
| 716 | Arbay | Türkçe | Erkek | Arbay | bk. Erbay |
| 717 | Arbek | Türkçe | Erkek | Arbek | bk. Erbey |
| 718 | Arca | Türkçe | Erkek | Arca | 1. Temiz. 2. Namuslu. |
| 719 | Arcan | Türkçe+Farsça | Erkek | Arcan | Özü saf, temiz kimse. |
| 720 | Arda | Türkçe | Erkek | Arda | 1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen.4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. |