| 7561 | Seza | Farsça | Kız | (seza:) | Uygun, yaraşır, bir şeye değer. |
| 7562 | Sezai | Farsça | Erkek | (seza:i) | Uygun, yaraşır, münasip. |
| 7563 | Sezal | Türkçe | Erkek | Sezal | Sezgili kimse. |
| 7564 | Sezan | Türkçe | Kız | Sezan | Sezerek an, hatırla anlamında kullanılan bir ad. |
| 7565 | Sezay | Türkçe | Kız | Sezay | Güzeli sez, tanı anlamında kullanılan bir ad. |
| 7566 | Sezek | Türkçe | Erkek | Sezek | Duygulu, hassas, anlayışlı. |
| 7567 | Sezel | Türkçe | Kız | Sezel | bk. Sezal |
| 7568 | Sezen | Türkçe | Erkek | Sezen | Duyan, hisseden, anlayan, sezgili. |
| 7569 | Sezer | Türkçe | Erkek | Sezer | Duygulu, hisli, anlayışlı. |
| 7570 | Sezgen | Türkçe | Erkek | Sezgen | Sezgili, hisseden, duyan. |
| 7571 | Sezgi | Türkçe | Erkek | Sezgi | Sezme, anlama yeteneği, seziş. |
| 7572 | Sezgin | Türkçe | Erkek | Sezgin | Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı. |
| 7573 | Sezginay | | Erkek | Sezginay | Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı. |
| 7574 | Sezginbaş | Türkçe | Erkek | Sezginbaş | Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı. |
| 7575 | Sezi | Türkçe | Erkek | Sezi | Sezme yeteneği, sezgi. |
| 7576 | Sezim | Türkçe | Erkek | Sezim | Sezme yeteneği, sezgi. |
| 7577 | Sezin | Türkçe | Erkek | Sezin | Sezme, duyma, anlama. |
| 7578 | Seziş | Türkçe | Erkek | Seziş | Sezme işi, sezme yeteneği. |
| 7579 | Sezmen | Türkçe | Erkek | Sezmen | Sezen, anlayan kimse. |
| 7580 | Sıba | Türkçe | Erkek | Sıba | 1. Düz. 2. Kaygan. 3. Kaynak. 4. Parlak. 5. Parlatılmış. |
| 7581 | Sıdal | Türkçe | Erkek | Sıdal | 1. Güç, kuvvet, dayanıklılık. 2. Olgunlaşmaya, erginleşmeye başlayan. 3. Öfkeli, sinirli. |
| 7582 | Sıdam | Türkçe | Erkek | Sıdam | Sade, yalın, düz, süssüz. |
| 7583 | Sıdar | Türkçe | Erkek | Sıdar | Dayanıklı, metin. |
| 7584 | Sıddık | Arapça | Erkek | Sıddık | Hiç yalan söylemeyen, doğru konuşan, sözünün eri. |
| 7585 | Sıddıka | Arapça | Kız | Sıddıka | 1. Çok doğru, yalan söylemeyen. 2. Hz. Ayşe’nin lakabı. 3. Hz. Meryem’in lakabı. |
| 7586 | Sıdıka | Arapça | Kız | Sıdıka | bk. Sıddıka |
| 7587 | Sıdkı | Arapça | Erkek | Sıdkı | İçi, yüreği temiz, doğru kimse. |
| 7588 | Sıdkıye | Arapça | Kız | Sıdkıye | İçi, yüreği temiz, doğru kimse. |
| 7589 | Sığın | Türkçe | Erkek | Sığın | 1. Bir tür geyik, karaca. 2. Kuş sürüsü. 3. Şehit düşülen yer. 4. Çok, bol. 5. Saldırı karşısında sinmiş kimse. |
| 7590 | Sıla | Arapça | Erkek | Sıla | Doğup büyüdüğü yere gidip ayrı kaldığı yakınlarına kavuşma. |