| 7921 | Şefika | Arapça | Kız | Şefika | Şefkatli, acıması olan, esirgeyici. |
| 7922 | Şefkat | Arapça | Erkek | Şefkat | Sevecenlik, acıma ve sevgi duygusu. |
| 7923 | Şeh | Farsça | Erkek | Şeh | bk. Şah |
| 7924 | Şehadet | Arapça | Erkek | (şeha:det) | 1. Tanıklık, şahitlik. 2. Bir şeyin doğruluğuna inanma. 3. Yüce bir ülkü uğrunda ölme, şehitlik. 4. İşaret, iz. |
| 7925 | Şehadettin | Arapça | Erkek | (şeha:dettin) | 1. Dinin tanıklığı. 2. Dinin belirtisi, işareti. |
| 7926 | Şehâlem | Farsça+Arapça | Erkek | (şehâ:lem) | Evrenin hükümdarı. |
| 7927 | Şehamet | Arapça | Erkek | (şeha:met) | 1. Mutluluk.2. Basiret, geleceği görme. |
| 7928 | Şehbal | Farsça | Kız | Şehbal | Kuş kanadının en uzun tüyü. |
| 7929 | Şehim | Arapça | Erkek | Şehim | Akıllı ve kurnaz yiğit. |
| 7930 | Şehime | Arapça | Kız | (şehi:me) | Akıllı ve kurnaz. |
| 7931 | Şehinşah | Farsça | Erkek | Şehinşah | Şahların şahı, en büyük hükümdar. |
| 7932 | Şehlevent | Farsça | Erkek | Şehlevent | Leventlerin şahı, boylu boslu, canlı, yakışıklı erkek. |
| 7933 | Şehmuz | Farsça | Erkek | Şehmuz | Hükümdar soyundan gelen. |
| 7934 | Şehnaz | Farsça | Kız | Şehnaz | 1. Çok nazlı. 2. Türk müziğinin eski mürekkep makamlarından biri. |
| 7935 | Şehper | Farsça | Kız | Şehper | Kuş kanadının en uzun tüyü. |
| 7936 | Şehrazat | Farsça | Kız | (şehra:zat) | Kendi kendine yaşayan, özgür. |
| 7937 | Şehriban | Farsça | Kız | Şehriban | Şehrin büyüğü, ileri geleni. |
| 7938 | Şehrinaz | Farsça | Kız | Şehrinaz | Türk müziğinin en eski makamlarından biri. |
| 7939 | Şehriyâr | Farsça | Kız | Şehriyâr | Padişah, hükümdar. |
| 7940 | Şehriye | Farsça | Kız | Şehriye | 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik. |
| 7941 | Şehsüvar | Farsça | Erkek | Şehsüvar | bk. Şahsüvar |
| 7942 | Şehvar | Farsça | Kız | Şehvar | bk. Şahvar |
| 7943 | Şehzade | Farsça | Erkek | (şehza:de) | Hükümdar oğlu. |
| 7944 | Şehzat | Farsça+Arapça | Erkek | Şehzat | bk. Şahzat |
| 7945 | Şeker | Farsça | Kız | Şeker | Şeker kamışı, şeker pancarı, patates, havuç, mısır, buğday vb. bitkilerin sap ve köklerinin öz suyundan veya nişastasından çıkarılan, birleşiminde karbon, oksijen ve hidrojen bulunan, beyaz, suda eriyen, mayalanabilen ve çoğu tatlı olan maddelerin genel a |
| 7946 | Şekernaz | Farsça | Kız | Şekernaz | Çok nazlanan güzel. |
| 7947 | Şekerpare | Farsça | Kız | (şekerpa:re) | 1. Çok tatlı bir kayısı türü. 2. Bir tür nakış. 3. Bir tür tatlı. |
| 7948 | Şekibe | Arapça | Kız | Şekibe | Sabırlı, dayanıklı, tahammüllü. |
| 7949 | Şekime | Arapça | Kız | Şekime | Dayanma, dayanıklılık, karşı koyma. |
| 7950 | Şekip | Arapça | Erkek | Şekip | Sabırlı, dayanıklı, tahammüllü. |