| 8581 | Tozun | Türkçe | Erkek | Tozun | Soylu, asil. |
| 8582 | Tökel | Türkçe | Erkek | Tökel | Çok. |
| 8583 | Tölek | Türkçe | Erkek | Tölek | bk. Dölek |
| 8584 | Tömek | Türkçe | Erkek | Tömek | 1. Ekin yığını. 2. Kaba. 3. Alçak, kısa. 4. Top gibi, toprak. |
| 8585 | Tör | Türkçe | Erkek | Tör | 1. Ön, orun, şeref yeri. 2. Evin veya odanın en önemli, en iyi yeri. 3. Evde veya odada saygıdeğer kişilerin oturduğu başköşe. |
| 8586 | Töre | Türkçe | Erkek | Töre | 1. Eğitim, görgü, gelenek. 2. Soyluluk, asalet. 3. Eksiksiz, mükemmel. 4. Geline verilen armağan. |
| 8587 | Töregün | Türkçe | Erkek | Töregün | Eksiksiz, kusursuz kimse. |
| 8588 | Törehan | Türkçe | Erkek | Törehan | Eksiksiz, kusursuz hükümdar. |
| 8589 | Törel | Türkçe | Erkek | Törel | Töreye uygun olan, töre ile ilgili. |
| 8590 | Töreli | Türkçe | Erkek | Töreli | 1. Güzel. 2. İyi. 3. Konuk ağırlamayı seven. 4. Soylu. |
| 8591 | Tören | Türkçe | Erkek | Tören | Anma, kutlama gibi amaçlarla yapılan toplantı. |
| 8592 | Törü | Türkçe | Erkek | Törü | bk. Töre |
| 8593 | Törüm | Türkçe | Erkek | Törüm | Yaradılış. |
| 8594 | Töz | Türkçe | Erkek | Töz | Kök, asıl, cevher. |
| 8595 | Tözüm | Türkçe | Erkek | Tözüm | 1. Sabırlı.2. Alçak gönüllü. |
| 8596 | Tuba | Arapça | Kız | (tu:ba:) | 1. Güzellik, iyilik, hoşluk. 2. Cennette bulunduğuna inanılan, kökü yukarıda, dalları aşağıda büyük bir ağaç. |
| 8597 | Tufan | Arapça | Erkek | (tu:fan) | 1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur.2. Şiddetli yağmur. |
| 8598 | Tugay | Türkçe | Erkek | Tugay | Alayla tümen arasındaki askerî birlik. |
| 8599 | Tuğ | Türkçe | Erkek | Tuğ | 1. Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.2. Padişahların ve vezirlerin başlarına taktıkları başlıkların ön tarafında bulunan tüy veya püskül biçimindeki süs. |
| 8600 | Tuğal | Türkçe | Erkek | Tuğal | Tuğ takın anlamında kullanılan bir ad. |
| 8601 | Tuğalp | Türkçe | Erkek | Tuğalp | Tuğ takınmış yiğit. |
| 8602 | Tuğaltan | Türkçe | Erkek | Tuğaltan | Tuğ takınmış hükümdar. |
| 8603 | Tuğaltay | Türkçe | Erkek | Tuğaltay | Tuğ takınmış değerli, yüce kimse. |
| 8604 | Tuğba | Arapça | Kız | (tuğba:) | bk. Tuba |
| 8605 | Tuğbay | Türkçe | Erkek | Tuğbay | Eskiden tugay komutanlığı yapan albay. |
| 8606 | Tuğcu | Türkçe | Erkek | Tuğcu | Osmanlı döneminde savaşlarda padişahın tuğlarını taşıyan kimse. |
| 8607 | Tuğçe | Türkçe+Farsça | Kız | Tuğçe | Küçük tuğ. |
| 8608 | Tuğhan | Türkçe | Erkek | Tuğhan | Tuğu olan hükümdar. |
| 8609 | Tuğkan | Türkçe | Erkek | Tuğkan | Soyu savaşçı olan kimse. |
| 8610 | Tuğkun | Türkçe | Erkek | Tuğkun | İzinsiz yanına varılmayan varlıklı, saygın. |