9301 | Yalgı | Türkçe | Erkek | Yalgı | 1. Büyü, sihir. 2. Yalnız. |
9302 | Yalgın | Türkçe | Erkek | Yalgın | 1. Serap, ılgın. 2. Alev. |
9303 | Yalgınay | Türkçe | Erkek | Yalgınay | Alev gibi parlayan kimse. |
9304 | Yalım | Türkçe | Erkek | Yalım | 1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur onur. |
9305 | Yalın | Türkçe | Erkek | Yalın | 1. Gösterişsiz, süssüz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz. |
9306 | Yalınalp | Türkçe | Erkek | Yalınalp | Gösterişsiz, sade yiğit. |
9307 | Yalınay | Türkçe | Erkek | Yalınay | Gösterişsiz, sade kimse. |
9308 | Yalkı | Türkçe | Erkek | Yalkı | 1. Yalın, tek. 2. Işın |
9309 | Yalkın | Türkçe | Erkek | Yalkın | bk. Yalgın |
9310 | Yalmaç | Türkçe | Erkek | Yalmaç | Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan. |
9311 | Yalman | Türkçe | Erkek | Yalman | 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik. |
9312 | Yalt | Türkçe | Erkek | Yalt | Yalçın, sert. |
9313 | Yaltır | Türkçe | Erkek | Yaltır | Parlak, parlayan. |
9314 | Yaltırak | Türkçe | Erkek | Yaltırak | 1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız. |
9315 | Yaltıray | Türkçe | Erkek | Yaltıray | Ay gibi parlak olan. |
9316 | Yalvaç | Türkçe | Erkek | Yalvaç | bk. Yalavaç |
9317 | Yamaç | Türkçe | Erkek | Yamaç | 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın. |
9318 | Yaman | Türkçe | Erkek | Yaman | 1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli. |
9319 | Yamaner | Türkçe | Erkek | Yamaner | Cesur, güçlü kimse. |
9320 | Yamanöz | Türkçe | Erkek | Yamanöz | Özü güçlü olan. |
9321 | Yamansoy | Türkçe | Erkek | Yamansoy | Güçlü soydan gelen kimse. |
9322 | Yamantürk | Türkçe | Erkek | Yamantürk | Güçlü Türk. |
9323 | Yamanyiğit | Türkçe | Erkek | Yamanyiğit | Cesur, güçlü yiğit. |
9324 | Yamçı | Türkçe | Erkek | Yamçı | 1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk. |
9325 | Yanaç | Türkçe | Erkek | Yanaç | Yön, taraf. |
9326 | Yanal | Türkçe | Erkek | Yanal | 1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı. |
9327 | Yanar | Türkçe | Erkek | Yanar | 1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı. |
9328 | Yanbek | Türkçe | Erkek | Yanbek | Arkadaşları sağlam olan kimse. |
9329 | Yanbey | Türkçe | Erkek | Yanbey | Arkadaşı bey olan kimse. |
9330 | Yandil | Farsça | Erkek | Yandil | Gönül arkadaşı, sevgili. |