| 931 | Âtiye | Arapça | Kız | (a:tiye) | Veren, bağışlayan. |
| 932 | Atlan | Türkçe | Erkek | Atlan | 1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem. |
| 933 | Atlas | Arapça | Kız | Atlas | Yüzü parlak, sık dokunmuş bir tür ipekli kumaş. |
| 934 | Atlı | Türkçe | Erkek | Atlı | 1. Atı olan.2. Ünlü, tanınmış. |
| 935 | Atlığ | Türkçe | Erkek | Atlığ | Ünlü, tanınmış, adlı. |
| 936 | Atlıhan | Türkçe | Erkek | Atlıhan | 1. Atı olan hükümdar.2. Ünlü hükümdar. |
| 937 | Atmaca | Türkçe | Erkek | Atmaca | Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük yırtıcı bir kuş. |
| 938 | Atom | Fransızca | Erkek | Atom | 1. Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık. 2. Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri. |
| 939 | Attilâ | Türkçe | Erkek | Attilâ | 1. Ünlü. 2. Babacık. 3. Büyük Hun İmparatorunun adı. |
| 940 | Atuf | Arapça | Erkek | (a:tuf) | Birine sevgisi olan, sevgi duyan. |
| 941 | Avar | Türkçe | Erkek | Avar | 1. Direnen, karşı koyan.2. VII.yüzyılın sonuna değin Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu. |
| 942 | Avcı | | Erkek | Avcı | Avlanmayı seven, avı iş edinen kimse. |
| 943 | Avhan | Türkçe | Erkek | Avhan | Avı seven hükümdar. |
| 944 | Avkan | Türkçe | Erkek | Avkan | 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer. |
| 945 | Avni | Arapça | Erkek | Avni | Yardım ve yardımcılıkla ilgili. |
| 946 | Avniye | Arapça | Kız | Avniye | Yardım ve yardımcılıkla ilgili. |
| 947 | Avşar | Türkçe | Erkek | Avşar | bk. Afşar. |
| 948 | Avunç | Türkçe | Erkek | Avunç | Avunma, teselli. |
| 949 | Ay | Türkçe | Erkek | Ay | 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu. |
| 950 | Aya | Türkçe | Kız | Aya | Kibar hanım, hanımefendi. |
| 951 | Ayaba | Türkçe | Kız | Ayaba | Ay gibi parlak ve güzel ana. |
| 952 | Ayaça | Türkçe | Kız | Ayaça | Sevgili hanım, sevgili kibar hanım. |
| 953 | Ayal | Türkçe Arapça | Kız | Ayal | Karı, eş, zevce. |
| 954 | Ayalp | Türkçe | Erkek | Ayalp | Ay kadar parlak ve güzel yiğit. |
| 955 | Ayaltın | Türkçe | Erkek | Ayaltın | Ay ve altın gibi parlak olan. |
| 956 | Ayana | Türkçe | Kız | Ayana | Ey ana! anlamında kullanılan bir ad. |
| 957 | Ayanç | Türkçe | Erkek | Ayanç | Saygı. |
| 958 | Ayanfer | Arapça ayn + Farsça fer | Kız | Ayanfer | Gözün ışığı, göz nuru, parlaklığı. |
| 959 | Ayas | Türkçe | Erkek | Ayas | bk. Ayaz |
| 960 | Ayasun | Türkçe | Kız | Ayasun | El uzat anlamında kullanılan bir ad. |