121 | Açılay | Türkçe | Kız | Açılay | “Ay gibi doğ, ay gibi açıl” anlamında kullanılan bir ad. |
122 | Açine | Türkçe | Erkek | Açine | Önder, lider, yol gösteren, erkek kurt. |
123 | Açkıngül | Türkçe+Farsça | Kız | Açkıngül | Açan, açmış gül. |
124 | Adahan | Türkçe | Erkek | Adahan | Ada ve han sözlerinden oluşan bir ad. |
125 | Adak | Türkçe | Erkek | Adak | Bir dileğin, bir isteğin yerine gelmesi amacıyla kutsal sayılan bir güce adanmış nesne. |
126 | Adal | Türkçe | Erkek | Adal | “Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad. |
127 | Adalan | Türkçe | Erkek | Adalan | Ün kazanan, ünlü, tanınmış. |
128 | Adalet | Arapça | Kız | (ada:let) | 1. Hak ve hukuka uygunluk, hakkı gözetme, doğruluk, türe. 2. Herkese kendine uygun düşeni, kendi hakkı olanı verme. |
129 | Adalettin | Arapça | Erkek | (ada:lettin) | Dinin adaleti. |
130 | Adam | Arapça | Erkek | Adam | 1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Bi |
131 | Adamış | Türkçe | Erkek | Adamış | Adak yapmış olan kimse. |
132 | Adanan | Türkçe | Erkek | Adanan | Önemli ve değerli olan bir kişi, olay vb.nin anısına yapılan. |
133 | Adanır | Türkçe | Erkek | Adanır | Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli. |
134 | Adar | Türkçe | Erkek | Adar | 1. Erginlik, olgunluk. 2. Süre, zaman. 3. Arkadaş, taraftar, omuzdaş, yandaş. 4. Mart ayı. |
135 | Adarkan | Türkçe | Erkek | Adarkan | Adak yapar" anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad. |
136 | Adasal | Türkçe | Erkek | Adasal | Ada ile ilgili, adaya özgü, adalı. |
137 | Adaş | Türkçe | Erkek | Adaş | Adları aynı olanlardan her biri. |
138 | Aday | Türkçe | Erkek | Aday | 1. Bir görev, bir iş için kendini ileri süren veya başkaları tarafından ileri sürülen kimse.2. Bir iş için yetiştirilmekte, eğitilmekte olan kimse, namzet. |
139 | Âdem | Arapça | Erkek | (a:dem) | 1. Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber. 2. İnsan, insanoğlu. 3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan kimse. |
140 | Adeviye | Arapça | Kız | Adeviye | İyilikseverlik, yardımseverlik. |
141 | Adıbelli | Türkçe | Erkek | Adıbelli | 1. Herkesçe bilinen, tanınan kimse. 2. Soyu temiz, tanınmış soydan gelen. |
142 | Adıgün | Türkçe | Erkek | Adıgün | Adı güneş gibi olan. |
143 | Adıgüzel | Türkçe | Erkek | Adıgüzel | Adı güzel olan. |
144 | Adın | Türkçe | Erkek | Adın | 1. Yabancı. 2. Başka, başkaca. |
145 | Adısanlı | Türkçe | Erkek | Adısanlı | Ünlü, tanınmış kişi. |
146 | Adısönmez | | Erkek | Adısönmez | Adı her zaman duracak olan. |
147 | Adışah | Türkçe+Farsça | Kız | Adışah | Adı şah olan. |
148 | Adıvar | Türkçe | Erkek | Adıvar | Adı var, adı var olan. |
149 | Adıyahşi | Türkçe | Erkek | Adıyahşi | Adı güzel. |
150 | Adıyaman | Türkçe | Erkek | Adıyaman | Güçlü, becerikli, beğenilen kişi. |