| 1921 | Cahit | Arapça | Erkek | (ca:hit) | Çok çalışan, çaba gösteren kimse. |
| 1922 | Caize | Arapça | Kız | (ca:ize) | 1. Armağan, hediye. 2. Yol yiyeceği, azık. 3. Eski şairlere yazdıkları methiyeler için verilen bahşiş. |
| 1923 | Calibe | Arapça | Kız | (ca:libe) | Kendine çeken, celbeden, çekici. |
| 1924 | Calp | Türkçe | Erkek | Calp | Güçlü, kuvvetli, gayretli. |
| 1925 | Can | Farsça | Erkek | Can | 1. Ruh. 2. Güç, dirilik, 3. İnsanın kendi varlığı, özü, 4. Gönül. 5. Çok içten, sevimli, şirin kimse. |
| 1926 | Cana | Farsça | Kız | (ca:na) | Ey can, ey sevgili! anlamında kullanılan bir ad. |
| 1927 | Canal | Farsça+Türkçe | Erkek | Canal | Gönül al, kendini sevdir, sevilen biri ol anlamında kullanılan bir ad. |
| 1928 | Canalp | Farsça+Türkçe | Erkek | (l kalın okunur) | Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse. |
| 1929 | Canaltay | Farsça+Türkçe | Erkek | Canaltay | Özü, ruhu yüce olan kimse. |
| 1930 | Canan | Farsça | Erkek | Canan | (ca:nan) |
| 1931 | Canane | Farsça | Kız | (ca:na:ne) | Sevgili, gönül verilen, âşık olunan. |
| 1932 | Canaş | Türkçe | Kız | Canaş | Sevgili, dost, arkadaş. |
| 1933 | Canat | Farsça+Türkçe | Erkek | Canat | Şiddetle iste anlamında kullanılan bir ad. |
| 1934 | Canay | Farsça+Türkçe | Erkek | Canay | Şirin, tatlı kimse. |
| 1935 | Canaydın | Farsça+Türkçe | Erkek | Canaydın | Özü temiz, aydınlık ruhlu kimse. |
| 1936 | Canbay | Farsça+Türkçe | Erkek | Canbay | Özü zengin, gönlü tok olan kimse. |
| 1937 | Canbek | Farsça+Türkçe | Erkek | Canbek | Özü pek, güçlü kişilikli kimse. |
| 1938 | Canberk | Farsça+Türkçe | Erkek | Canberk | Güçlü, sağlam kişilikli kimse. |
| 1939 | Canbey | Farsça+Türkçe | Erkek | Canbey | Şirin, tatlı bey. |
| 1940 | Canbolat | Farsça | Erkek | Canbolat | bk. Canpolat |
| 1941 | Canbulat | Farsça | Erkek | Canbulat | bk. Canpolat |
| 1942 | Canda | Farsça+Türkçe | Erkek | Canda | İçte, özde, yürekte olan kimse. |
| 1943 | Candan | Farsça+Türkçe | Erkek | Candan | İçten, yürekten, samimi. |
| 1944 | Candaner | Farsça+Türkçe | Erkek | Candaner | İçten, samimi, dost kimse. |
| 1945 | Candar | Farsça | Erkek | Candar | 1. Canlı, diri. 2. Koruyucu, muhafız. |
| 1946 | Candaş | Farsça+Türkçe | Erkek | Candaş | Dost, arkadaş, yoldaş. |
| 1947 | Candeğer | Farsça+Türkçe | Erkek | Candeğer | Uğrunda can verilecek kadar güzel, değerli, sevilen. |
| 1948 | Candemir | Farsça+Türkçe | Erkek | Candemir | Özü güçlü, demir gibi sağlam ve kişilikli kimse. |
| 1949 | Candoğan | Farsça+Türkçe | Erkek | Candoğan | Yaradılıştan samimi, dost olan kimse. |
| 1950 | Canel | Farsça+Türkçe | Erkek | Canel | İçten, candan uzatılan el, dostluk eli. |