1951 | Caner | Farsça+Türkçe | Erkek | Caner | Çok içten, sevilen, sevimli kimse. |
1952 | Canfeda | Farsça+Arapça | Kız | (canfeda:) | Canını veren, özverili kimse. |
1953 | Canfer | Farsça | Erkek | Canfer | 1. Aydın, bilgili kimse. 2. Güçlü, saygın kimse. |
1954 | Canfes | Farsça | Kız | Canfes | Üzerinde desen bulunmayan, ince dokunmuş, parlak, tok, ipekli kumaş. |
1955 | Canfeza | Farsça | Kız | (canfeza:) | Can artıran, gönle ferahlık veren. |
1956 | Canfidan | Farsça+Yunanca | Kız | Canfidan | Özü fidan gibi düzgün olan kimse. |
1957 | Canfide | Farsça+Yunanca | Kız | Canfide | Özü çiçek fidesi gibi temiz ve güzel olan kimse. |
1958 | Cangiray | Farsça+Moğolca | Erkek | Cangiray | Dürüst, samimi hükümdar. |
1959 | Cangül | Farsça | Kız | Cangül | Özü gül gibi sar ve temiz olan kimse. |
1960 | Cangün | Farsça+Türkçe | Erkek | Cangün | Mutlu, sevimli gün. |
1961 | Cangür | Farsça+Türkçe | Erkek | Cangür | Canlı, neşeli kimse. |
1962 | Canhanım | Farsça+Türkçe | Kız | Canhanım | Sevimli, cana yakın kadın. |
1963 | Canıpek | Türkçe | Kız | Canıpek | Acıya, sıkıntıya karşı dayanıklı olan kimse. |
1964 | Canik | Türkçe | Kız | Canik | 1. Atik, çevik. 2. Gözü açık ve becerikli. |
1965 | Canip | Arapça | Erkek | (ca:nip) | Yan, taraf, cihet, yön. |
1966 | Canipek | Farsça+Türkçe | Kız | Canipek | Özü ipek gibi tertemiz olan kimse. |
1967 | Cankan | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankan | Özü hareketli olan kimse. |
1968 | Cankat | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankat | Yaşama gücü ver, neşe ve mutluluk saç anlamında kullanılan bir ad. |
1969 | Cankaya | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankaya | Özü sağlam olan kimse. |
1970 | Cankılıç | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankılıç | Özü klıç gibi keskin olan kimse. |
1971 | Cankız | Farsça+Türkçe | Kız | Cankız | Sevilen, sevimli, şirin kız. |
1972 | Cankoç | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankoç | Sevimli, cana yakın kimse. |
1973 | Cankorur | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankorur | Canı koruyan kimse. |
1974 | Cankurt | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankurt | Özü kurt gibi olan kimse. |
1975 | Cankut | Farsça+Türkçe | Erkek | Cankut | Kişinin mutluluğu, talihi, şansı, uğuru. |
1976 | Cannur | Farsça+Arapça | Erkek | Cannur | Nurlu olan kimse. |
1977 | Canol | Farsça+Türkçe | Erkek | Canol | Candan dost ol, gerçek dost ol anlamında kullanılan bir ad. |
1978 | Canören | Farsça+Türkçe | Erkek | Canören | Gerçek dost olan. |
1979 | Canöz | Farsça+Türkçe | Erkek | Canöz | Kişinin özü. |
1980 | Canözen | Farsça+Türkçe | Kız | Canözen | Gerçek dost olan kimse. |