181 | Ağa | Türkçe | Erkek | Ağa | 1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan |
182 | Ağabay | Türkçe | Erkek | Ağabay | Zengin kimse. |
183 | Ağacan | Türkçe+Farsça | Erkek | Ağacan | Yakın dost. |
184 | Ağahan | Türkçe | Erkek | Ağahan | Hükümdar gibi yüce olan kimse. |
185 | Ağahanım | Türkçe | Kız | Ağahanım | Zengin hanım, malı mülkü bol olan hanım. |
186 | Ağahatun | Türkçe | Kız | Ağahatun | Zengin hanım, varlıklı hanım. |
187 | Ağakan | Türkçe | Erkek | Ağakan | bk. Ağahan |
188 | Ağakatun | Türkçe | Kız | Ağakatun | bk. Ağahatun. |
189 | Ağan | Türkçe | Erkek | Ağan | 1. Yerin hava yuvarına girince, sürtünmeden dolayı akkor duruma gelen ve ardından bir ışık çizgisi bırakarak geçen gök cismi, akan yıldız, ağma. 2. Göğe doğru yükselen, yukarı çıkan.3. Akan yıldız, kayan yıldız. |
190 | Ağanbegim | Türkçe | Kız | Ağanbegim | bk. Ağanbegüm. |
191 | Ağanbegüm | Türkçe | Kız | Ağanbegüm | Göğe doğru yükselen, yüce hanımefendi. |
192 | Ağanbike | Türkçe | Kız | Ağanbike | bk. Ağanbüke. |
193 | Ağanbüke | Türkçe | Kız | Ağanbüke | Göğe doğru yükselen hanım, göğe doğru yükselen güzel. |
194 | Ağaner | Türkçe | Erkek | Ağaner | Göğe doğru yükselen, değerli erkek. |
195 | Ağaoğlu | Türkçe | Erkek | Ağaoğlu | Ağanın oğlu. |
196 | Ağar | Türkçe | Erkek | Ağar | 1. Ağır, yavaş. 2. Sadık, doğru sözlü.3. Yükselir, yücelir. |
197 | Ağarantan | Türkçe | Erkek | Ağarantan | Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti. |
198 | Ağaverdi | Türkçe | Erkek | Ağaverdi | Ağa verdi, ağa bağışladı" anlamında kullanılan bir ad. |
199 | Ağbacı | Türkçe | Kız | Ağbacı | Akça, pakça bacı. |
200 | Ağbegim | Türkçe | Kız | Ağbegim | bk. Ağbegüm. |
201 | Ağbegüm | Türkçe | Kız | Ağbegüm | Akça, pakça hanımefendi. |
202 | Ağbet | Türkçe | Kız | Ağbet | 1.Akça pakça yüz. 2. Akça pakça yüzlü. |
203 | Ağbilek | Türkçe | Kız | Ağbilek | Akça pakça bilekli, beyaz bilekli. |
204 | Ağca | Türkçe | Erkek | Ağca | 1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Pamuk ipliğinden dokunmuş çul. |
205 | Ağcabey | Türkçe | Erkek | Ağcabey | Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey. |
206 | Ağça | Türkçe | Kız | Ağça | bk. Ağca. |
207 | Ağçelik | Türkçe | Erkek | Ağçelik | Beyaz çelik. |
208 | Ağer | Türkçe | Erkek | Ağer | Temiz, doğru kimse. |
209 | Ağgül | Türkçe+Farsça | Kız | Ağgül | Beyaz gül, ak gül. |
210 | Ağın | Türkçe | Erkek | Ağın | 1. Yükseliş, yüceliş. 2. İhtiyar, yaşlı. 3. Daha fazla. 4. Aşk, sevda. |