| 2131 | Çağan | Türkçe | Erkek | Çağan | 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu. |
| 2132 | Çağanak | Türkçe | Erkek | Çağanak | Körfez, liman. |
| 2133 | Çağatay | Türkçe | Erkek | Çağatay | 1. Yavru at, tay.2. Cengiz Hanın oğlu. |
| 2134 | Çağay | Türkçe | Erkek | Çağay | Çağın parlak ve aydın bireyi. |
| 2135 | Çağbay | Türkçe | Erkek | Çağbay | Çağın zengini olan kimse. |
| 2136 | Çağdaş | Türkçe | Erkek | Çağdaş | 1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt. |
| 2137 | Çağıl | Türkçe | Erkek | Çağıl | 1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla. |
| 2138 | Çağıltı | Türkçe | Erkek | Çağıltı | Suyun akarken, taşlara, kayalara çarparak çıkardığı ses. |
| 2139 | Çağın | Türkçe | Erkek | Çağın | Yıldırım, şimşek. |
| 2140 | Çağır | Türkçe | Erkek | Çağır | 1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol. |
| 2141 | Çağkan | Türkçe | Erkek | Çağkan | Canlı, dinamik, çalışkan kimse. |
| 2142 | Çağla | Türkçe | Erkek | Çağla | 1. Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu. 2. "Coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad. |
| 2143 | Çağlak | Türkçe | Erkek | Çağlak | 1. Şelale, çağlayan. 2. Yırtıcı kuş, çaylak. |
| 2144 | Çağlam | Türkçe | Erkek | Çağlam | Çağlayan. |
| 2145 | Çağlan | Türkçe | Erkek | Çağlan | Bir ırmağın denize kavuştuğu yer. |
| 2146 | Çağlar | Türkçe | Erkek | Çağlar | 1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse. |
| 2147 | Çağlasın | Türkçe | Erkek | Çağlasın | Coşsun, çağlasın anlamında kullanılan bir ad. |
| 2148 | Çağlayan | Türkçe | Erkek | Çağlayan | Küçük bir akarsuyun çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer. |
| 2149 | Çağlayangil | Türkçe | Erkek | Çağlayangil | Çağlayan ailesine mensup olan kimse. |
| 2150 | Çağlayantürk | Türkçe | Erkek | Çağlayantürk | Çağlayan Türk. |
| 2151 | Çağlı | Türkçe | Erkek | Çağlı | 1. Kuvvetli. 2. Namuslu. |
| 2152 | Çağman | Türkçe | Erkek | Çağman | Çağın insanı. |
| 2153 | Çağnur | Türkçe+Arapça | Kız | Çağnur | Çağın ışık saçan bireyi. |
| 2154 | Çağrı | Türkçe | Erkek | Çağrı | 1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san. |
| 2155 | Çağrıbey | Türkçe | Erkek | Çağrıbey | 1. Çağıran bey.2. Selçuklu Devleti´nin kurucularından Horasan Meliki. |
| 2156 | Çağrınur | Türkçe+Arapça | Kız | Çağrınur | Aydınlığa, ışığa davet eden kimse. |
| 2157 | Çağveren | Türkçe | Erkek | Çağveren | Yeni bir çağ açan kimse. |
| 2158 | Çakan | Türkçe | Erkek | Çakan | Parıldayan, ışık veren. |
| 2159 | Çakar | Türkçe | Erkek | Çakar | 1. Kıvılcım. 2. Şimşek. 3. Yaman, görmüş geçirmiş kimse. |
| 2160 | Çakıl | Türkçe | Erkek | Çakıl | Küçük veya orta boyda taş parçası. |