2641 | Dorak | Türkçe | Erkek | Dorak | Tepe, en yüksek yer, doruk. |
2642 | Doru | Türkçe | Erkek | Doru | 1. Gövdesi kızıl, ayakları ve yelesi kara olan at. 2. Doruk. |
2643 | Doruk | Türkçe | Erkek | Doruk | 1. Tepe, en yüksek yer, uç, zirve. 2. En üstün başarı düzeyi. 3. Kibirli. |
2644 | Dorukhan | Türkçe | Erkek | Dorukhan | Başarılı, üstün nitelikli hükümdar. |
2645 | Dorukkan | Türkçe | Erkek | Dorukkan | Başarılı, üstün nitelikli kimse. |
2646 | Dorukkurt | Türkçe | Erkek | Dorukkurt | Başarılı, üstün nitelikli kimse. |
2647 | Dorukkut | Türkçe | Erkek | Dorukkut | Başarılı, üstün nitelikli, saygın kimse. |
2648 | Doruktekin | Türkçe | Erkek | Doruktekin | Başarılı, üstün nitelikli hükümdar. |
2649 | Doruktepe | Türkçe | Erkek | Doruktepe | Başarılı, üstün nitelikli kimse. |
2650 | Dost | Farsça | Erkek | Dost | Sevilen, güvenilen yakın arkadaş. |
2651 | Dölaslan | Türkçe | Erkek | Dölaslan | Aslan gibi güçlü soydan gelen kimse. |
2652 | Dölek | Türkçe | Erkek | Dölek | 1. Ağırbaşlı, sakin, terbiyeli kimse. 2. Uyanık, dikkatli kimse.3. Eli işe yatkın, becerikli kimse.4. Dürüst, mert kimse.5. Güzel, iyi. |
2653 | Dölen | Türkçe | Erkek | Dölen | Sakin, huzurlu, rahat kimse. |
2654 | Dölensoy | Türkçe | Erkek | Dölensoy | Sakin, huzurlu bir soydan gelen kimse. |
2655 | Döndü | Türkçe | Kız | Döndü | l. Henüz evlenmemiş kız. 2. Gittiği yerden geri gelen. |
2656 | Döne | Türkçe | Kız | Döne | 1."Bundan sonraki çocuklar erkek olsun" anlamında kullanılan bir ad.2. Karşı ziyarette bulunma. |
2657 | Dönmez | Türkçe | Erkek | Dönmez | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli. |
2658 | Dönmezcan | Türkçe+Farsça | Erkek | Dönmezcan | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse. |
2659 | Dönmezer | Türkçe | Erkek | Dönmezer | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse. |
2660 | Dönmezsoy | Türkçe | Erkek | Dönmezsoy | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli bir soydan gelen kimse. |
2661 | Dönmeztekin | Türkçe | Erkek | Dönmeztekin | Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar. |
2662 | Dönü | Türkçe | Erkek | Dönü | Tövbe. |
2663 | Dönüş | Türkçe | Kız | Dönüş | Dönme işi, dönme. |
2664 | Dudu | Farsça | Kız | Dudu | 1. Hanım. 2. Abla. 3. Küçük kardeş. |
2665 | Dudubikem | Farsça+Türkçe | Kız | Dudubikem | Evlenmemiş ablam, kardeşim anlamında kullanılan bir ad. |
2666 | Duduhan | Farsça+Türkçe | Kız | Duduhan | Abla, kardeş. |
2667 | Duhan | Arapça | Kız | Duhan | 1. Kur'an-ı Kerim'de bir sure adı. 2. Duman. |
2668 | Duhter | Farsça | Kız | Duhter | Kız. |
2669 | Duman | Türkçe | Erkek | Duman | Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz. |
2670 | Dumanbey | Türkçe | Erkek | Dumanbey | Kara ve esmer renkli bey. |