| 601 | katman basamağı | Bir yana eğimli, sert ve yumuşak katmanların birbiri ardınca sıralandığı alanlarda, dışgüçlerin, özellikle akarsuların oluşturduğu kendine özgü yer biçimi. |
| 602 | katoliklik | Papayı baş olarak tanıyan Hıristiyanlık mezhebi. |
| 603 | kaya döküntülü kıyı | Kabarma sırasında deniz altında kalarak çekilme ile su yüzüne çıkan kaya döküntüleriyle kaplı ve bu nedenle gemicilik bakımından çekinceli kıyı. |
| 604 | kaya döküntüsü | Günlük sıcaklık ayrımlarının önemli olduğu karasal iklimlerde, fiziksel parçalanma, sonunda çözülen taşların dağ yamaçları dibinde oluşturdukları yığın. bk. döküntü. |
| 605 | kayaç | Yerkabuğunu, katmanlar ya da yığınlar durumunda oluşturan, ayrımlı bileşim ve oluşumdaki katı özdeklerin tümüne verilen genel ad. |
| 606 | kaymaoluşum | Yerkabuğunun kıvrılma ve kırılması, çökmesi ya da geniş alanlı olarak yükselip kabarması gibi oluşu içgüçlere dayanan olayların tümü. |
| 607 | kaynaç | Daha çok yanardağ ve deprem yörelerinde görülen, belli aralıklarla fışkıran sıcak su kaynağı. |
| 608 | kaynak | Yeraltı sularının kendiliğinden yeryüzüne çıktığı yer. |
| 609 | kaynak yanı | bk. akış yukarı. |
| 610 | kazma | Dışgöçlerin, özellikle akarsu ve buzulların, geçtikleri yerleri aşındırma ve sürükleme yoluyla oyup derinleştirmesi. |
| 611 | kemer | Bir kıvrımın kabarık, tepe yeri. bk. tekne, kıvrım. |
| 612 | kemer koyağı | Kıvrımlı yapılarda, bir kemer ekseni üzerine yerleşmiş ve gömülmüş koyak. |
| 613 | kemre | Bahçe ve tarlaların verimliliğini artırmak amacıyla toprağa karıştırılan ve çok kez zorunlu olan hayvansal gübre. |
| 614 | kenar deniz | Anadenizden adadizileri ya da sığ eşliklerle ayrılan, fiziksel ve kimyasal özellikleri bakımından karanın geniş ölçüde etkisi altında bulunan deniz alanı. |
| 615 | kent | Başta tecim, işleyim, yönetim ve eğitim olmak üzere çeşitli görevleri bir araya toplayan ve bu görevlerden daha egemen olanına göre yaşam biçimi ve çevresine etkileri bakımından ayrımlı büyük yerleşim özeği. |
| 616 | kent coğrafyası | Coğrafyanın, kentlerin yeryuvarı üzerindeki yerlerini, konum ve konuşlarını, gelişimini ve egemen görevlerine göre türlerini konu alan bölümü. |
| 617 | kentleşme | Elverişli koşulların doğmasıyla kırsal yörede bulunan küçük bir yerleşim yerinin zamanla büyüyüp kalabalıklaşması, kent niteliğini kazanması. |
| 618 | kentleşmiş bölge | Gelişmiş ülkelerin işleyimde çok ileri gitmiş yörelerinde görülen, az çok geniş kırsal alana dağılmış, ancak biribirine yakın ve her biri belli bir işleyim kolu üzerinde örgütlenmiş kentler topluluğu. |
| 619 | kentsel nüfus | Kentlerde, nüfus sayısı az da olsa, kent niteliği taşıyan yerleşme özeklerinde yaşayan insan topluluğu kırsal nüfusun karşıtı. |
| 620 | kentsel yığılma | Ana kentle, ondan belli uzaklıkta kurulmuş öteki uydu kentlerin bir arada oluşturdukları yoğun nüfuslu yerleşmelerin tümü. |
| 621 | kesin göç | Yabancı bir ülkeye ya da ülke içinde başka bir bölgeye bir daha geri dönmemek, orada yerleşmek üzere yapılan göç. |
| 622 | kesit | Büyük ölçekli haritalarda, eşyükselti eğrilerinden yararlanarak, istenilen iki nokta arasında yeryüzü biçimlerini ve içyapısını gösteren yandan görünüş. |
| 623 | kırağı | Havadaki su buğusunun yerde, bitkiler, ağaçlar ve öteki nesneler üzerinde donmasıyla oluşan ince buz kırılcaları. |
| 624 | kırcı | Karla dolu arası katı bir yağış türü. |
| 625 | kırç | Kırağının daha yeğin, daha kalın buz kırılcalarının olmasıyla kendini gösteren ve konduğu yerlerde çiçekli dallar biçimini alan türü. |
| 626 | kırık | Daha önce sıkışık, sertleşmiş katmanların dikey doğrultuda yer değiştirmeleri sonunda yer yer kırılmaları ve bir kırılma düzlemi boyunca kayıp çökmeleriyle oluşan yer biçimi. |
| 627 | kırıklı yapı | Kırıklarla parçalanarak kendine özgü çeşitli görünüşler kazanan yerey parçası. |
| 628 | kırılcal kayaç | Magmanın yerkabuğunun az çok derinlerinde yavaşça soğumasıyla oluşan, granit gibi katılaşmış kayaçlara verilen genel ad. |
| 629 | kırların boşalması | Kırsal nüfusun kentlere, işleyimleşmiş yörelere akması. |
| 630 | kırsal ekonomi | Ekonominin, topraktan yararlanma yollarını araştıran ve başlıca konusu tarım ve tarımsal işletmecilik olan kolu. |