| 511 | monogatari | (Japonca) Japonların masal, hikâye, roman türlerine verdikleri genel ad. |
| 512 | muamma | (Divan edebiyatı terimi) Çözülünce, meydana birinin adı çıkan bilmece. |
| 513 | muaşşer | (Divan edebiyatı terimi) Onar dizeli dönülerden meydana getirilmiş koşuk. |
| 514 | murassa | (Divan edebiyatı terimi) Kelimeleri karşılıklı olarak seçili olan cümlelere veya dizelere denirdi. |
| 515 | mücerret | (Divan edebiyatı terimi) bk. Müfret. |
| 516 | müedda | (Divan edebiyatı terimi) Bir sözün anlamı. |
| 517 | müfret | (Divan edebiyatı terimi) Uyaksız beyit. Buna Mücerret ve Mühmel de denirdi. |
| 518 | mühmel | (Divan edebiyatı terimi) bk. Müfret. |
| 519 | mühür beyti | (Halk edebiyatı terimi) bk. Mahlas beyti. |
| 520 | münacat | (Divan edebiyatı terimi) Tanrının affü mağfiretini niyaz yolunda yazılmış koşuk. |
| 521 | münşeat | (Divan edebiyatı terimi) Eski tarzda yazılmış nesirli parçalar dergisi. |
| 522 | münşi | (Divan edebiyatı terimi) Eski tarzda güzel nesir yazan. |
| 523 | müsebba | (Divan edebiyatı terimi) Yedişer dizeli bentlerden meydana gelmiş koşuk. |
| 524 | müsecca | (Divan edebiyatı terimi) Secili. bk. Seci. |
| 525 | müsemmat | (Divan edebiyatı terimi) Dize sonlarındaki uyaktan başka her beytin içinde ayrı uyakları olan koşuk şekli. |
| 526 | müsemmen | (Divan edebiyatı terimi) Sekizer dizeli bentlerden meydana gelen koşuk. |
| 527 | müşattar | (Divan edebiyatı terimi) bk. Teştir. |
| 528 | naat | (Divan edebiyatı terimi) Peygamberin vasıflarını anlatmak ve şefaatini dilemek yolunda yazılan koşuk. |
| 529 | naga-uta | (Japonca) Nöbetleşe beş ve yedi heceli dizelerden ibaret olmak üzere uzunca yazılan Japon koşuğunun adı. |
| 530 | nataka | (Sanskritçe) Sanskrit dilinde yazılmış dramlardan rupaka sınıfının birinci çeşidi olan alp dramı. |
| 531 | nazım | (Halk edebiyatı terimi) Halk edebiyatında mesneviye verilen ad.Hecelerin sayısı, vurgusu, uzunluk veya kısalığı gibi her hangi bir bakımdan taylam (rythme) meydana getirecek şekilde kelimeleri düzenli olarak dize, beyit ve koşuk şekillerinde görülen deyi |
| 532 | nazımlı | Nazım haline konmuş, nazımlanmış, (NAZIMLI MEKTUP, Epitre NAZIMLI ŞİİR, Poème en vers). |
| 533 | nefes | (Tekke edebiyatı terimi) bk. İlâhi. |
| 534 | nekre | Ciddi bir tavırla söylendiği halde alay olduğu belli olan ince ve hoş nükte. (NEKRE, NEKRECİ, Humoriste NEKRELİ, Humoristique). |
| 535 | nekreli roman | Aslında heyecan verecek nitelikte olmıyan olgular içinde dokunacak ince ve tuhaf taraflar bulup belirten roman. |
| 536 | nesip | (Divan edebiyatı terimi) Bir kasîdede övgüye başlamadan önce aşk üzerine yapılan önsöz. |
| 537 | nesir | Genel olarak tartı, ölçü ve uyak gibi kayıtlara bağlı olmıyan deyi kılığı (NESİR YAZMAK, Proser NESRE ÇEVİRMEK, Prosaïser TARTILI NESİR, Prose métrique UYAKLI NESİR, Seçili nesir, Prose perlée). |
| 538 | nesir türleri | Edebiyatın hep nesir halinde olan hikâyeleme, öğretme, mektup ve sözelnik türleri. |
| 539 | nesircı | Sanatını nesirde gösteren edebiyatçı. |
| 540 | nesirsi | Nesre pek yakın olan bir nazım şekli. |