| 691 | mertek | (Mimarlık) Kısa, kare kesitli kereste. a. bk. baba, payanda, makas, çatı makası, altgergi, üstbaşlık. |
| 692 | mescit | (Mimarlık) Mahalle aralarında ağaçtan yapılmış, küçük tapınma yeri. |
| 693 | mezar hücresi | (Mimarlık) Katakomplarda, içine ölülerin düşey olarak konulduğu üstü yarım kubbeli, süslü hücre. a. bk. katakomb. |
| 694 | mısır dor düzeni | (Mimarlık) Dor düzenini andıran bir eski Mısır mimarlık üslûbu. a. bk. Dor düzeni. |
| 695 | mihrap | (Mimarlık) Tapınaklarda, yönelinen taraftaki duvarda bulunan ve imamlık edene ayrılmış olan oyuk ya da girintili yer. |
| 696 | mimar | (Mimarlık) Yapıların tasarını yapan ve uygulayan sanat adamı. |
| 697 | mimarlık | Yapı sanatı. |
| 698 | mimber | (Mimarlık) Camilerde vaaz veren kişinin çıkıp hutbe okuduğu, kapısı, merdiveni, sahanlığı olan üstü külâhlı yer. |
| 699 | minare | (Mimarlık) (Arap. minar = fener kulesi) Camilerde ezan okunan, yüksek, ince yapılı kule. a. bk. külah, şerefe, petek, pabuç, minare gövdesi, minare kürsüsü. |
| 700 | minare gövdesi | (Mimarlık) Minarelerde şerefe ile pabuç arasındaki bölüm. a. bk. şerefe, pabuç, minare kürsüsü. |
| 701 | minare kürsüsü | (Mimarlık) Minarenin üzerinde yükseldiği dört köşe taban bölümü. |
| 702 | mine | (Süsleme) Maden eşya üzerine vurulan renkli sırça kaplama. |
| 703 | mineci | (Süsleme) Mine işleri yapan kişi. |
| 704 | minik heykel | (Heykel) Özgünden çoğaltılmış ve porselenden yapılmış küçük heykel. |
| 705 | minyatür | (Resim) Eskiden elyazması kitaplara yapılan suluboya resim. Bir noktadan bakışa, önem vermeyen, kişilerin önemine göre beti büyüklüğü dikkate alınan, ışık-gölge anlatımı ve oylum duygusunun yansıtılması bulunmayan düz boyalı resim. a. bk. kitap resmi. |
| 706 | moloz döşek | (Mimarlık) Temel duvarları içine kaba taşlarla yapılan dolgu döşek. |
| 707 | moloz duvar | (Mimarlık) Kaba, düzlenmemiş taşlarla yapılan duvar. |
| 708 | monopil | bk. tek kapılı. |
| 709 | monopter | (Mimarlık) (Yun. monos = tek pteron = kanat) Eski Yunanda kubbesi sütunlar üzerine oturtulmuş yuvarlak tasarlı yapı. |
| 710 | mozaik | (Resim) Taban, duvar ya da kubbelere sıvanan harç üzerine kare prizma biçiminde renkli taş parçalarının yanyana sokulmasiyle yapılan resim. a. bk. kakma, cammozaik. |
| 711 | mozaik sıva | (Mimarlık) Mermer kırığı ile çimento karışımından yapılmış ve taraklanmış sıva. |
| 712 | mucarta | (Heykel) Noktalı heykelci çekici. |
| 713 | mumlu boya | (Resim) (Yun. kaustos = yanmış) Erimiş mum içinde toz boyaların karışımı ile elde edilen boya çeşidi. |
| 714 | mumlu kil | (Heykel) Süzülmüş kil, arı kil, balmumu, çinko üstübeci, kükürt ve zeytinyağı karışımından meydana gelen bir heykel yapma gereci. |
| 715 | müdejar üslûbu | (Mimarlık, Süsleme) Endülüs Emevî Devleti yıkıldıktan sonra İspanya'da kalmalarına izin verilen Arapların mimarlık ve süsleme işlerindeki üslûp. Atnalı kemerler, sarkıtlı kubbe süslemeleri, malakâri işleri ve majolika çiniler kullanılan Endülüs-Arap üslûbu. |
| 716 | mühür oyma | (Heykel) Mühür olarak kullanılacak değerli taşlara insan betileri ve yazılar oyma sanatı. |
| 717 | mürekkep yumağı | (Resim) Oymabaskı resimde, maden plaklarının yüzeyindeki kazınmış yerlere mürekkep yedirmek için kullanılan bez yumak. a. bk. oymabaskı. |
| 718 | müze | (Resim, Heykel) (Yun. mouseion = perilerin tapınağı) Sanat yapıtlarının, gezilip görülmek üzere toplu olarak bulundurulduğu yer. |
| 719 | müzehhip | (Süsleme) Yazma kitapların süslenmesini yapan sanatçı. |
| 720 | nabiler | (Resim) Fransa'da, izlenimcilerin dağıttıkları resim yapısına önem veren, Maurice Denis, Vouillard, Bonnard gibi sanatçıların kurdukları topluluğa verilen ad. |