| 1 | Aba | Türkçe | Kız | Aba | 1. Abla. 2. Anne. |
| 2 | Abaca | Türkçe | Kız | Abaca | Abla veya anneye benzeyen. |
| 3 | Abacan | Türkçe+Farsça | Kız | Abacan | “Canım anneciğim, sevgili anneciğim ” anlamında kullanılan bir ad. |
| 4 | Abaç | Türkçe | Kız | Abaç | Annesine benzeyen. |
| 5 | Abay | Türkçe | Erkek | Abay | 1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş. |
| 6 | Abayhan | | Erkek | Abayhan | Abay+han. |
| 7 | Abaza | Türkçe | Kız | Abaza | 1. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk.2. Bu halka mensup olan kimse. |
| 8 | Abbas | Arapça | Erkek | Abbas | 1. Aslan. 2. Sert, çatık kaşlı kimse. |
| 9 | Abdal | Arapça | Erkek | Abdal | 1. Gezgin derviş.2. Dilenci kılıklı, üstü başı perişan kimse. |
| 10 | Abdi | Arapça | Erkek | Abdi | Kullukla, kölelikle ilgili. |
| 11 | Abdullah | Arapça | Erkek | Abdullah | Tanrı’nın kulu. |
| 12 | Abdurrahman | Arapça | Erkek | Abdurrahman | Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu. |
| 13 | Abdülâlim | Arapça | Erkek | (abdüla:lim) | En iyi bilen Tanrı'nın kulu. |
| 14 | Abdülazim | Arapça | Erkek | Abdülazim | Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu |
| 15 | Abdülaziz | Arapça | Erkek | Abdülaziz | En yüce, en değerli olan Allah'ın kulu. |
| 16 | Abdülbaki | Arapça | Erkek | (abdülba:ki:) | Her zaman var olan Tanrı'nın kulu |
| 17 | Abdülbari | Arapça | Erkek | (abdülba:ri:) | Yaratan, yaratıcı olan Tanrı'nın kulu. |
| 18 | Abdülbasir | Arapça | Erkek | (abdülbasi:r) | Her şeyi görüp anlayan Tanrı'nın kulu. |
| 19 | Abdülbasit | Arapça | Erkek | (abdülba:sit) | Rızkı yayıp bollaştıran Tanrı'nın kulu. |
| 20 | Abdülcabbar | Arapça | Erkek | Abdülcabbar | bk. Abdülcebbar |
| 21 | Abdülcebbar | Arapça | Erkek | Abdülcebbar | Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı'nın kulu. |
| 22 | Abdülcelil | Arapça | Erkek | Abdülcelil | En yüce olan Tanrı'nın kulu |
| 23 | Abdülcemal | Arapça | Erkek | Abdülcemal | Güzellikleri kendinde toplayan Tanrı'nın kulu. |
| 24 | Abdülcevat | Arapça | Erkek | Abdülcevat | Cömert olan Tanrı'nın kulu. |
| 25 | Abdülezel | Arapça | Erkek | Abdülezel | Ezelden beri var olan Tanrı'nın kulu. |
| 26 | Abdülferit | Arapça | Erkek | Abdülferit | Tek, eşsiz olan Tanrı'nın kulu. |
| 27 | Abdülfettah | Arapça | Erkek | Abdülfettah | Gizli şeyleri açığa çıkaran Tanrı'nın kulu. |
| 28 | Abdülgaffar | Arapça | Erkek | Abdülgaffar | Kullarının günahlarını bağışlayan Tanrı'nın kulu. |
| 29 | Abdülgaffur | Arapça | Erkek | Abdülgaffur | bk. Abdülgafur |
| 30 | Abdülgafur | Arapça | Erkek | Abdülgafur | Suç bağışlayan, merhamet eden Tanrı'nın kulu. |