| 301 | eriyik | bk. çözelti. |
| 302 | erke | Taneciklerin devinimini ya da devinim yapabilme gerilimlerini ölçen nicelik. |
| 303 | erke aralığı | Birbirine yakın erkelerden oluşmuş bir düzey dizisi ile gene öyle bir erke düzey dizisi arasındaki büyücek erke ayrımı. |
| 304 | erke atlaması | Uyarık duru erkelerinin, özdecik içinde bir yerden bir yere ya da bir özdecikten başka birine geçmesi. |
| 305 | erke dağılımı | Sayıtım düzeneği kurallarına göre, belirli koşullarda hangi devinim kipinde ya da nicemsel erke düzeyinde, ne ölçüde erke bulunacağını gösteren ortalamalar. |
| 306 | erke eşbölümü | Nicemsiz sayıtım düzeneğine göre, belirli bir sıcaklıkta (T), devinen nesnenin her devinim kipine (örn. devinim erkesinin her bir boyut doğrultusundaki devinimden gelenine) ortalama (1/2) kT nicelikte erke düşmesi ilkesi. |
| 307 | erkelendirmek | Bir tepkimeye girebilmelerini sağlamak için özdeciklerin erkesini artırmak. |
| 308 | esnek | Kuvvetle orantılı olarak uzayıp kısalan (özdek, nesne vb.). |
| 309 | esneklik | Kuvvetle orantılı olarak uzayıp kısalma durumu. |
| 310 | eşbasınç eğrisi | Eşbasınç altında, bir özelliğin başka bir değişkene göre nasıl değiştiğini gösteren eğri. |
| 311 | eşbölüm | Erkenin, sayıtım düzeneği kurallarına uygun olarak çeşitli devinim kiplerine dağılımı. |
| 312 | eşçoğuz | İki ayrı tekiz özdecik türünden yapılı çoğuz. |
| 313 | eşdeğer yörüngeçler | Birbirinin eşi olmalarına karşın doğrultuları değişik, birlikte belli bir bakışıklık gösteren yörüngeçler. |
| 314 | eşdönüşür | Belirli bir öbeğe göre konsayı dizgesi değiştirildikçe görünümünü değiştirmeyen (gerey denklemleri), birlikte değişen (gerey bileşenleri). |
| 315 | eşeksicikli dizi | Eşit sayıda eksicikleri olan yükünler dizisi. |
| 316 | eşevreli ışık | Işıncıkları hep bir evrede olan ışık. |
| 317 | eşevresiz ışık | Işıncıkları hep bir evrede olmayan ışık. |
| 318 | eşik | Özellikle çarpışma olaylarında, yükünleşme, uyarma gibi işlemlerin ilk olabildiği erke. |
| 319 | eşitsizlik | Hangi yanın daha büyük olduğunu gösteren bağıntı. |
| 320 | eşiz | Bileşimleri özdeş, geometrileri değişik özdeciklerden her biri. |
| 321 | eşizlenme | Bir özdeciğin, belirli bir eşiz yapısından başka bir eşiz yapısına dönüşmesi olayı. |
| 322 | eşkaynar | Tek bir özdekten oluşmayan, ama yine de öyle imiş gibi tek bir sıcaklık noktasında kaynayan sıvı. |
| 323 | eşlem | Yöneysel değişkenleri eksi yapıldığında, işlevin aldığı imi gösteren bakışım niceliği. |
| 324 | eşlem sakınımı | Fiziksel olay ya da tepkimelerde, tüm tepkenlerin eşlem imleri çarpımının tüm ürünlerinkine eşit, bakışımlı olması. |
| 325 | eşlenik sayı | Karmaşık sayıdan, sanal parçasının simgesini değiştirmekle edinilen sayı. |
| 326 | eşoylum eğrisi | Oylum değişmeden, bir özelliği başka değişkenlere göre gösteren eğri. |
| 327 | eşöğecikli | İki öğeciği de bir türde olan (özdecik). |
| 328 | eşsıcaklık eğrisi | Bir özelliğin başka bir değişkene göre, her biri değişmez sıcaklıktaki eğrilerinden biri. |
| 329 | eşyönlü | Özellikleri her yönde bir olan (ortam). |
| 330 | eşyönsüz | Özellikleri, içindeki doğrultuya göre değişen (ortam). |