| 721 | ivdirgen | bk. tezgen. |
| 722 | ivdirici | 1. bk. hızlandırıcı. 2. fizik: Temel tanecikleri yüksek erkelere dek hızlandırmaya yarayan aygıt. |
| 723 | ivdirim | bk. tezleştirme. |
| 724 | ivme, ivdirme | 1. fizik: Devinen bir nesnenin sonsuz küçük bir zamana göre, hızında oluşan artma. 2. gökbilim: Birim zamanda oluşan hız değişimi. 3. mekanik: a. Belirli bir sürede görülen hızsal değişim. b. Hızın zamana göre türevi. 4. yapıcılık, mimari: Kimi katışkılar |
| 725 | ivmeölçer | mekanik, otomobil: Bir devinimin ivme niceliğini saptayan, taşıtın hızlanmasından doğan sarsıntıları, titreşimleri belirten araç. |
| 726 | ivmeyazar | 1. mekanik: Bir devinimin ivmesini çizerek belirleyen araç. 2-bkz. ivmeölçer. |
| 727 | izge | aydınlatma, fizik: 1. Işığın dalga boylarına göre ayrılmış biçimi. 2. Her dalga boyundaki ışık yeğinliğini gösteren çizge. |
| 728 | izgebilim | fizik: Öğecik ya da özdeciklerin soğurduğu, saldığı ışıkları dalga boylarına göre ayırıp her birinin yeğinliğini ölçme (çözümleme) yöntemlerini ve kuramlarını kapsayan bilim dalı. |
| 729 | izgeçizer | fizik: Özdeklerin izgelerini, dalgaboyuna göre ışık yeğinliklerinin değişimini çizen aygıt. |
| 730 | izgeölçer | fizik: Dalgalarına ayrılmış ışıklara bakmaya özdeklerin saldığı kendilerine özgü dalgaboylarındaki ışıkları yeğinlikleriyle birlikte ölçmeye yarayan aygıt. |
| 731 | izlence | bk. çizeylem. |
| 732 | izlenceleme | bk. çizeylemleme. |
| 733 | kaba yükselteç | bk. önyükselteç. |
| 734 | kabarcıklı düzeç | fizik: İçinde hava kabarcığı bırakılmış su dolu cam yuvgu ve bir tahta yataktan oluşan, düzlem ya da doğruların yataylığını saptayan aygıt. |
| 735 | kabarma | bk. genleşme 2. |
| 736 | kabartma | 1. mimari: Düz yüzeyler üzerinde kabartılar oluşturarak yapılan bir süsleme türü. 2. fotoğrafçılık: Mastar sıkacağıyla kimi fotoğraflara verilen az kabarıklık. |
| 737 | Kadıköy taşı | bk. balgam taşı. |
| 738 | kaldıraç | mekanik: Bir dayanma noktası üzerinde oynayabilen ve az güçle, ağır yükleri kaldırmaya yarayan araç. |
| 739 | kaldırak | genel uygulayım: Bir altlık üzerine oturtulmuş kaldırıcı bir kolla, sallanır bir bölümden oluşan ve sandık, balya gibi ağır yükleri kaldırmaya yarayan aygıt. |
| 740 | kaldırıcı | mekanik: Ağır bir nesneyi, kolu işletilerek kaldırmaya yarayan araç. |
| 741 | kaldırmaç | genel uygulayım: Yapımevlerinde, yükü kaldırmak için kullanılan, alttan çatal kolu, önden kaldırma düzeni bulunan araç. |
| 742 | kalımlılık | bk. dengelilik 2. |
| 743 | kalıntı | metalbilim: Metallerin erimeleri sırasında, dışık gibi çıkmayıp katılaşarak yapıda kalan sülfür, nitrür vb. özdek. |
| 744 | kanırtmaç | genel uygulayım: Bir şeyi yerinden oynatmak, kaldırmak, gevşetmek vb. için kullanılan kaldıracımsı araç. |
| 745 | kantaşı | madencilik: Metalimsi parıltıda, koyu, gri ya da kara renkte kırmızı çizgili bir töz. |
| 746 | kap geçirme | ciltçilik: Kitap, defter vb. formalarını karton içine yerleştirme işi. |
| 747 | kapaç | 1. mekanik: Bir yay yardımıyla gerilen ve yatağının düzlemine dik olarak yaptığı gidip gelme devinimi ile bir akışkanın geçişini ayarlamaya yarayan kapakçık. 2. elektrik: Bir çevirme yerleştirildiğinde, belirli koşullar altında akımın tek bir yönde geçmes |
| 748 | kapama | 1. elektrik: Bir çevrimden akım geçmesine engel olma. 2. otomobil: Sert olarak yapılan yavaşlatma ya da durdurma yüzünden tekerleklerin arabanın savrulmasına yol açacak biçimde durması olayı. |
| 749 | kapçık | 1. kimya: Kimi özdekleri eritmek, sıvıları buğulaştırmak için kullanılan, yarım yuvar biçiminde ateşe dayanıklı kap. 2. fizik: a. Değişmez dalgalardaki karın ve düğümleri ayırt etmeye yarayan, üzeri kauçuk bir zarla örtülü maden kutucuk. b. Ses deneylerin |
| 750 | karaç | otomobil: Patlamalı motorlarda akaryakıtı buğulaştırıp hava ile belli ölçülerde karışmasını sağlayan aygıt. |