| 61 | el-Metîn | Çok kuvvetli, çok dayanıklı, acizliği, zafiyetive gevşekliği olmayan |
| 62 | el-Mevlâ | Dost, yardımcı, görüp gözeten |
| 63 | Mu’azzib (în) | Suç işleyenleri, zalimleri, günahkârları cezalandıran |
| 64 | el-Mu ’ızz | İzzet ve şeref, güç ve kuvvet, itibar ve şereflikılan, aziz yapan |
| 65 | el-Muhric | Bir şeyi açığa çıkaran, bir varlıktan başka birvarlık var eden, gizli şeyleri ortaya çıkaran |
| 66 | el-Muhît | İlim ve kudretiyle her şeyi kuşatan, her şeyemuttali olan |
| 67 | el-Mukît | Her şeye gücü yeten, rızık veren, yapılanlarıbilen, koruyan, mükâfat veren |
| 68 | el-Muktedir | Güçlü, kuvvetli, istediğini istediği gibi yapan |
| 69 | el-Musavvir | Yaratıklara şekil ve özellik veren |
| 70 | Mûsi (ûn) | Gökleri genişleten |
| 71 | el-Mübîn | Varlığı aşikâr olan, hakkı ızhar eden, gerçeğibeyan eden |
| 72 | Mübrim (ûn) | Hile ile kötülük yapmaya karar verenleri bilen, onların bu kötülüklerini boşa çıkaran, onları kesin olarak cezalandıran |
| 73 | Mübtelî (n) | Deneyen, imtihan eden, gizli olanları açığa çıkaran |
| 74 | el-Mücîb | Duaları, istekleri, dilekleri kabul eden, ihtiyaçları karşılayan, sıkıntıları gideren |
| 75 | el-Müheymin | İnsanların bütün yaptıklarını bilen, koruyan, görüp gözeten |
| 76 | el-Mühlik | İsyan eden, azan, günaha dalan ve zulmeden fert ve toplumları helâk eden |
| 77 | el-Mü’min | Yaratıklarına güven veren |
| 78 | el-Müneccî | Sıkıntı, bela ve azaptan kurtaran |
| 79 | el-Münezzil | Nimet veren, su, sekînet, melek, kitap vepeygamber indiren |
| 80 | el-Münîr | Işık veren, aydınlatan |
| 81 | Münşi’ (ûn) | İcat eden, inşa eden, yapan, örneksiz olarak yaratan |
| 82 | Müntekım (ûn) | Suçluları cezalandıran |
| 83 | Münzil (în) | Melek, kitap, su ve sekînet indiren, nimet veren |
| 84 | Münzir (în) | Kullarına fayda ve zarar veren şeyleri bildiren; inkâr ve isyan edenlerin âkibetinin kötü olduğunu haber vererek onları bu davranışlardan sakındıran ve azabı ilekorkutan |
| 85 | Mürsil (în) | vahiy, peygamber, bol yağmur, aşılayıcı rüzgâr,koruyucu melek, âsiler için yıldırımlar ve âfetler gönderen), |
| 86 | el-Müste’ân | Kendisinden yardım istenen, kendisine sığınılan |
| 87 | Müstemi (ûn) | Sesleri işiten, duyan |
| 88 | el-Müte’âl | Aşkın, pek yüce, ulu, eksik ve noksanlıklardan berî olan |
| 89 | el-Mütekebbir | İhtiyaç ve noksanlığı gerektiren her şeyden münezzeh, pek yüce ve ulu |
| 90 | el-Müteveffî | Yaratıkların canlarını alan |