| 14071 | kemik iliği | anat. Uzun kemiklerin ortasındaki boşlukta ve yassı kemiklerin düzensiz boşluklarının kemik trabeküllerinde bulunan tüm kan hücrelerinin köken aldığı öncü kan hücrelerinden zengin doku. Biyolojik kan filtresi olan kemik iliği medulla ossium rubra adı veri |
| 14072 | kemik iliği fibrozisi | Kemik iliği dokusunun fibröz bir doku tarafından istila edilmesi ve onunla yer değiştirmesi, miyelofibrozis. Kemik iliğinin mikzomatoz dejenerasyonu, hiperplazisi ve aplazisini takiben biçimlenir. |
| 14073 | kemik karakuşu | Atlarda ve öküzlerde aşırı yük ve eklem hareketsizliğine bağlı olarak gelişen, alt ayak bileği ekleminde kıkırdak nekrozu, kemik oluşumu ve eklem aralığının kaybıyla belirgin dejeneratif eklem hastalığı, osteoartritis kronika deformans, eparven, tarsus bö |
| 14074 | kemik kesici | Kemik kesmeye yarayan ortopedik aygıt. |
| 14075 | kemik kisti | Kemikte, dekalsifiye olmuş ve sıvıyla dolu patolojik oluşum. |
| 14076 | kemik kömürü | Kemiğin kapalı kazanlarda yakılmasıyla elde edilen, en az % 14 fosfor içermesi koşul olan bir ürün. |
| 14077 | kemik kül oranı | Fosforun biyolojik değerliliğini belirlemek için kullanılan bir yöntem olup tibya veya parmak kemiğinin haşlanması, eter içinde bekletilerek yağdan arındırılması, kurutularak kül fırınında 500-550 oCde yakılması, formül yardımıyla kemik kül oranın hesapl |
| 14078 | kemik külü | Kemiklerin açık havada yakılmasıyla elde edilen, en az % 30 kalsiyum ve en az % 15. 3 fosfor içeren bir ürün. |
| 14079 | kemik labirenti | anat. Vestibulum, yarım daire kanalcıkları ve kokleayı içeren iç kulağın kemikten boşluk sistemini oluşturan yapılar. |
| 14080 | kemik mahmuzu | Osteofit. |
| 14081 | kemik örtüsü zarı | Kemiği saran yoğun bağ doku tabakası, periost, periosteum. Osteoprogenitör hücreler içerir. |
| 14082 | kemik porfirisi | Porfirinin metabolizmasında meydana gelen bozukluk nedeniyle, kemiklerin hemoglobin kökenli, kırmızımtırak renkli bir pigment olan porfirinli kırmızımtırak kahverengine veya esmer renge boyanması. |
| 14083 | kemik sarkomu | Osteosarkom. |
| 14084 | kemik tutucu | Kemiklerin yakalanması, sabit tutulması ve kemik plaklarının yerleştirilmesinde kullanılan cerrahi aygıt. |
| 14085 | kemik unu | Her türlü hayvan kemiklerinin basınçlı buhar kazanları veya açık kazanlarda kaynatılıp pişirilerek yağları alındıktan sonra kurutulup öğütülmesiyle elde edilen, kalsiyum ve fosfor bakımından zengin doğal yem maddesi. |
| 14086 | kemik yangısı | Enfeksiyon, travma veya dejenerasyon nedeniyle kemik dokuda görülen vücut reaksiyonu, osteitis. Reaksiyon intrakortikal damarların çevresindeki ve kemik iliği boşluğundaki periostun vasküler bağ dokusu ile sınırlı olur. |
| 14087 | kemik yumuşaması | Osteomalasi. |
| 14088 | kemikleşme | 1. Osifikasyo perikondriyalis adı verilen intramembranöz ve osifikasyo endokondriyalis adı verilen endokondral yolla kemik dokusu yapımı, ossifikasyon. 2. Dokularda kronik kıkırdak doku yangılarındaki gibi kalsiyum tuzları birikmesi nedeniyle sertleşerek |
| 14089 | kemiksi birleşme | Komşu kemiklerin veya bir kemiğin iki parçasının kemikleşmiş kıkırdak veya bağdoku gibi kemiksi bir materyal yardımıyla birleşmesi, yunktura ossea. |
| 14090 | kemikte fosfat çizgisi | İkincil kemikte, kireçleşmemiş kemiksi dokuyla kireçleşmiş kemik arasında yer alan şeffaf bölge. |
| 14091 | kemiozmotik bağlanma | Ozmotik yoğunluğa bağlı olarak hidrojen iyonlarının mitokondri zarını geçerek ATP sentezlenmesini sağlaması. |
| 14092 | kemirici ülseri | Eozinofilik ülser. |
| 14093 | kemiriciler | Kemirmek için gerekli olan büyük insisor dişlerle belirgin, fare, sıçan, sincap, kunduz gibi rodentia sınıfına dâhil olan memeliler, rodensiya. |
| 14094 | kemodektom | Kemoresöptör organlardaki almaç hücrelerden gelişen iyicil veya kötücül tümörlerin genel adı. Genetik yatkınlığın yanı sıra, yüksek rakım ve kronik oksijen yetersizliğine bağlı olarak evcil hayvanlarda, sadece aorta ve karotid cisimciklerden köken alır, e |
| 14095 | kemoheterotrof organizma | Organik maddeleri enerji ve karbon kaynağı olarak kullanan organizma. |
| 14096 | kemokin | 1. Doku ve hücreler tarafından üretilen, fagositik hücreler ve lenfositler gibi bağışıklık sistemi hücrelerinin kemotaksisini ve aktivasyonunu uyaran, ayrıca integrine bağlı akyuvar yapışmasını tetikleyen maddeler. 2. Astım tedavisinde kullanılan ilaç. |
| 14097 | kemoototrof organizma | Karbondioksiti esas karbon kaynağı olarak kullanarak inorganik bileşiklerin indirgenmesinden enerji sağlayan organizma. |
| 14098 | kemoproflaksi | Sağlam kişileri maruz kaldıkları veya kalacakları enfeksiyon etkenlerine karşı korumak ve bu etkenlerin vücuda yerleşmesini engellemek amacıyla uygulanan tedavi şekli. |
| 14099 | kemoreseptör | Kimyasal enerji değişikliklerini alan almaçlar, kemosensör. Dildeki lezzet tomurcukları, burundaki koku almaçları, glomus carotikum ve arcus aorticusta bulunan glomus aorticum ve kandaki oksijen, karbondioksit ve pH değişikliklerini alan almaçlar. |
| 14100 | kemoreseptör organ | Kandaki pH, karbondioksit ve oksijen içeriğini hassas olarak ölçerek buna göre solunum ve dolaşım faaliyetlerini düzenleyen kemoreseptör hücreleri, glomus hücreleri ve sustantaküler hücrelerden oluşan hücre topluluğu. |