| 511 | değerlik buzsulu | Öğecikleri değerdeş bağla tutunmuş buzsul. |
| 512 | değerlik eksiciği | Bir öğeciğin dolmamış dış kabuğunda yer alan ve onun doğabilimsel ve kimyasal özelliklerini belirleyen eksiciklerin her biri. |
| 513 | değerlik kabuğu | Öğeciklerin değerlik eksiciklerinin dolandığı dış kabuk. |
| 514 | değerlik kuşağı | Katı buzsul izgesinde buzsul öğeciklerini bağlayan değerlik eksiklerinin erkelerini veren erke basamağının oluşturduğu kuşak. |
| 515 | değerlik sayısı | Bir öğeciğin başkaları ile birleşim sürecinde yitirdiği, kazandığı ya da ortak olduğu, eksicik sayısı. |
| 516 | değiş tokuş | İki parçacığın tüm yerlemlerinin (uzay yerlemleri ve fırılı) karşılıklı olarak birbirleri ile değiştirilmesi. |
| 517 | değişim | Bir niceliğin değerinin, artışı ya da azalışı. |
| 518 | değişim hızı | Bir niceliğini bağlı olduğu bir değişkene göre ne denli çabuk değiştiğini belirten ve işlev değişiminin, değişken değişimine oranı öle ölçülen özellik. |
| 519 | değişim oranı | bk. değişim hızı. |
| 520 | değişim yöntemi | İşlevlerdeki küçük değişimler altında toplam eylemin kararlı olması gerektiği koşulunu kullanarak devinim denklemilerini elde etme. |
| 521 | değişimli | Yerlem çatkılarının birinden ötekine dönüştürüldüğünde bir niceliğin kendine özdeş kalmama niteliği, örneğin Göreli uzunluk, zaman, kütle vb. |
| 522 | değişimsiz | Bağıl devinim içinde bulunan yerlem çatkılarının birinden ötekine dönüştürüldüğünde, değeri hıza bağlı olarak değişmeyen (nicelik), örneğin İş, erke. |
| 523 | değişimsizlik | Belirli dönüşüm işlemleri altında değişmeden korunan bir büyüklüğün ya da bir sayı dizgesinin dunumu. |
| 524 | değişken | Bir kümenin, bir dizi değerler alabilen değişken niceliği. |
| 525 | değişken dirence | Direncine değişik değerler verilebilecek biçimde düzenlemeye elverişli düzen. |
| 526 | değişken sığaç | İki yaprak talkımından birini devindirerek sığası değiştirilebilen sığaç. |
| 527 | değişmez | Değeri değişmeyen büyüklük. |
| 528 | değişmez akım | Yeğinliği zamanla değişmeyen akım. |
| 529 | değiştireç | Bir elektrik üretecinin döngeninde oluşan dalgalı akımı doğru akıma çeviren ve aygıtın dönme ekseni üzerinde bulunan bakır kuşaklardan oluşan parça. |
| 530 | değiştirgen | Bir işlevin uzbilimsel yazımına giren, dileğe bağlı değerler alabilen bir nicelik. |
| 531 | değiştiri | Bir öbek nesnenin ya da bir dizi niceliğin oluşturdukları düzenlenimdeki öğelerinin birbirlerinin yerlerini alarak yeni düzenlenimler oluşturması, örneğin 1, 2, 3, sayılarının altı değiştirisi vardır. |
| 532 | değiştirimli | Toplama ve çarpma işlemlerinde olduğu gibi, sonucu, terimlerin sırasına bağlı olmayan bir işlemin özelliği. |
| 533 | değiştirimsiz | Yönleçsel çarpmada olduğu gibi, sonucu terimlerin sırasına bağlı olan işlemim özelliği. |
| 534 | değme | Bir ya da birçok elektrik çevrimini bütünlemek için düzenlenmiş özel ulama yeri. |
| 535 | değme açısı | Sıvı ile katının değdiği yerde, sıvı yüzeyi ile katınınki arasındaki açı. |
| 536 | değme erkili | Değme durumunda bulunan değişik iki metalde oluşan elektriksel erkil çıkarımı. |
| 537 | değmeli kesici | Bir elektrik çevrimini kendiliğinden açıp kapayan, elektrik zili gibi işleyen akımmıknatıssal bir düzenek. |
| 538 | delta ışınlan | Alfa ışınlarına tutulmuş yüzeylerden salınan yavaş eksiciklerden oluşan ışınlar. |
| 539 | demet | Koşut doğrultuda yayılan ışın kümesi. |
| 540 | demetli girişimölçer | Alınan, ışığın girişiminden yararlanarak yıldazların görünür çaplarını ölçen aygıt. |