| 631 | dongun kap | İstenilen düşük bir sıcaklıkta totulabilen kap. |
| 632 | donma | Bir özdeğin sıcaklık düşmesiyle sıvı durumdan katı duruma dönüşümü. |
| 633 | donma noktası | Bir özdeğin katı ve sıvı evreleri karışımının dengede olduğu sıcaklık: Erime noktasına özdeştir |
| 634 | donuk | Saydam olmayan ışığın önemli bölümünü saçarak öteye geçirmeyen. |
| 635 | donukluk | Işık geçirmezlik saydam olmama niteliği. |
| 636 | donüşölçer | Dönen dingilin dakikadaki dönme sayısını ölçen gereç. |
| 637 | doppler kayması | Işıyan bir kaynağın görünür sıklığında, kaynağın ve gözlemcinin bağıl deviniminden ileri gelen değişim. |
| 638 | doruk | Bir işlevin belirli bir noktada, yakınlarına göre en büyük değerini aldığı nokta işlevin dorukta türevi sıfır olur. |
| 639 | doruk-belen ısılölçeri | Belli bir süre içinde örneğin, yirmi dört saatlik dönem içinde en yüksek ve en alçak sıcaklıkları veren özel ısılölçer. |
| 640 | doygun akım | Üşerli bir uçun içinde oluşan alkımın artan gerilim ile yaklaştığı doyma değeri. |
| 641 | doygun çözelti | Çözünmüş özdek eklemekle derişikliği değiştirilemeyen çözelti. |
| 642 | doygun hava | Alabildiğince su uçuğu almış olan hava bu sınırı aşan tutarda su uçuğu yoğunlaşarak ayrılır. |
| 643 | doygun mıknatıs | Mini boyuttaki mıknatıssal bölgeleri belirli bir doğrultuya yönelmiş mıknatıs. |
| 644 | doygun uçuk | Belli bir sıcaklıkta kendi sıvısı ile dengede bulunan uçuk. |
| 645 | doygunluk | 1. Havanın sığdırabileceği tüm su uçuğunu, alması. 2. Bir mıknatıssal en büyük akı yoğunluğuna erişmesi. 3. Bir eksicik ışınları borusunda eksiciklerin tümünün üst-üşeklerce kapılarak dış çevrimdeki akımın doygunlaşması. 4. Bir özdeğin bir çözeltisinin ol |
| 646 | doygunüstü | Bir oylumun, belirli sıcaklıkta sığdırabileceğinden çok uçuk alması. |
| 647 | döndürüm gücü | Santimetre küpünde bir gram ışımetkin özdek çözünmüş olan bir çözeltide ucayla ışığın uçaylanım düzleminin (derece olarak) dönme açısı. |
| 648 | döneç | 1. Bir işlergenin dönen parçası. 2. Bir elektirik motorunda ya da üreteçte üzerine akım kangalı sarılmış mıtnatıssal alan içinde dönen demirden parça. |
| 649 | döneç çekirdeği | Dönecin mıknatıssal özelliğini oluşturan yapraklı çelik parça |
| 650 | dönel dağıntı | Dağıntının özdeciksel dönmeye ilişkin kesimi. |
| 651 | dönem | Yinelenen bir olayın ya da onu betimleyen bir işlevin, kendini yenileme süresi. |
| 652 | dönemsel | Yineli biçimde olan, yinelenme ile ilgili. |
| 653 | dönemsel çizelge | Öğeleri artan öğe sayılarına göre dizilerek oluşturulan sekiz temel kümeli çizelge. |
| 654 | dönemsel devinim | Özdeş zaman aralıkları ile yinelenen devinim. |
| 655 | dönemsel yasa | öğelerin özelliklerinin, öğecik ağırlıklarının yinelenen bir işlevi olduğunu belirten yasa. |
| 656 | dönemsiz | 1. Belirli bir yinelenme göstermeyen bir dikgenin özelliği. 2. Sönümü baskın geldiği için, yinelenen bir sürücü kuvvet etkisi altInda salınım yapamayan dizgenin özelliği |
| 657 | döner alan | Doğrultusua dik bir eksen çavresinde dönen mıknatıssal alan. |
| 658 | döner buzsul çizeneği | Tektürel ince bir X-ışını demetinin döner bir tek buzsulda kırınıma uğramasıyla elde edilen çizenek. |
| 659 | döner devinirlik | bk. açısal devinirlik. |
| 660 | döner kangal miniakımölçeri | Akım geçiren bir kangalın değişmez bir mıknatıssal alan içine asılması ile elde edilen, bir akımölçer. Kangal, geçen alkımla oranlı bir döngü etikisiyle akımıla oranlı bir açı tutanında döner. |