| 1021 | göz merceği | Bir gözleme aygıtının, kullananın gözüne yakın merceği. |
| 1022 | göze | Isı, ışık, kimyasal etkileşim gibi olaylar sonucu oluşan yük-süren kuvvet kaynağı. |
| 1023 | göze takımı | İki ya da daha çok elektrik gözesinin, elektriksel erke kaynağı olacak biçimde bağlanması. |
| 1024 | gözenek | Bir özdek kütlesi içindeki mini ölçekte oluklardan her biri. |
| 1025 | gözeneklilik katsayısı | Bir katıdaki gözeneklerin oylumca yüzdesi. |
| 1026 | gözenekölçer | Katı özdeklerin gözenekliliğini, başka bir deyimle akışkanlarla ilgili geçirgenliğini ölçen aygıt. |
| 1027 | güç | 1. İş yapma hızı birim zamanda yapılan iş. 2. Görsel bir aygıtın ayrıntıları seçme yeteneği. |
| 1028 | güç çarpanı | Bir wattölçer ile ölçülen gerçek gücün, bir voltölçer ve akımölçer ile ölçülen sayıların çarpımıyla bulunan görünür güce oranı. |
| 1029 | güç dönüştüreci | Genellikle bir demir sandık içine yerleştirilerek, güç aktarımı için kullanılan büyük bir dönüştüreç türü, |
| 1030 | güç kaynağı | Bir elektriksel çevrime güç sağlayan kaynak. |
| 1031 | güç tepkileşimliği | Özellikle güç üretimi için tasarlanmış çekirdeksel tepkileşimlik. |
| 1032 | güç yitimi | Bir çevrimde, bir akımmıknatıssal alanda güç yitiğinin desibel olarak ölçüsü. |
| 1033 | güç yükselteci | Elektriksel iletişimde, çizgisel olmayan bir, etki ile istenen bir güç çıktısı vermek üzere tasarlanmış eksiciksel düzenek. |
| 1034 | güçlendirici | Bir elektrik çevriminin erkilini yükseltmek ya da alçaltmak için dizgeye ardışık bağlanan aygıt. |
| 1035 | güneş dizgesi | Güneş, dokuz gezegen, birçok gökcismi, göktaşı ve kuyruklu yıldızlardan oluşan dizge. |
| 1036 | güneş günü | Güneşin bir boylamdan ardışık iki geçişi arasındaki süre. |
| 1037 | güneş ışınımı | Güneşten gelen ve uzun kırmızıaltı dalga boylarından, kısa morüstü dalga boylarına değin geniş bir aralığı kapsayan ışınım. |
| 1038 | güneş izgesi | Güneş ve yer uçunyuvarları soğurmaları sonucu oluşan Frauenhofer soğurum çizgileriyle birlikte güneşin verdiği izge. |
| 1039 | gürelik | bk. kuvvet. |
| 1040 | gürellik bilgisi | bk. dirik bilgisi. |
| 1041 | gürültü | Yükselteç çıktısında gözlenen ve imlem girdisinde çeşitli nedenlerden kaynaklanan, asalak birleşenlerin yükseltilmesinden ileri gelen uyumsuz sesler. |
| 1042 | güvence | Bir elektrik çevrimine yerleştirilen ve çevrimden aşırı akım geçtiğinde, kavrularak çevrimi kesen düşük erime sıcaklıklı iletken parçasını taşıyan gereç. |
| 1043 | hal | Nesnelerin kesin olarak tanımlanmış koşullardaki ortak niteliklerinin tümüne verilen ad. anlamdaş durum. |
| 1044 | hal değişimi | Katı, sıvı, uçun gibi doğabilimsel bir haldeki bir özdeğin başka bir hale dönüşmesi. |
| 1045 | hal değişkeni | Basınç, oylum, sıcaklık ya da dağıntı gibi, bir özdeğin doğabilimsel halini ve ısıldirik dönüşümlerini belirleyen değişkenlerden her biri. |
| 1046 | hal denklemi | Bir özdeğin basıncını, oylumunu, ve sıcaklığını birbirine bağlayan bağıntı. |
| 1047 | hava | Yeryuvarını saran uçun ve uçuk katmanın oluşturduğu akışkan ortam. |
| 1048 | hava basıncı | Gezegen uçunyuvarının uyguladığı her doğrultuya yönelik basınç. |
| 1049 | hava bilgisi | Uçunyuvarı içinde geçen tüm olayları inceleyen ve bunları belirli yasalara bağlayan bilim dalı. |
| 1050 | havalı | Sıkıştırılmış hava ile işleyen (aygıt). |