1081 | ısıl dalga | İki nokta arasındaki sıcaklık değişiminin ilerlemesi. |
1082 | ısıl denge | Bir dizgenin parçaları arasında, ısı alışverişi tutarının sıfırlanma koşulu. |
1083 | ısıl denklem | Bir kimyasal tepkileşimde alınan ya da verilen ısıl enkeyi de içeren kimyasal denklem. |
1084 | ısıl eksicik borusu | Isıtılmış alt-üşeği eksicik kaynağı durumunda, içinde toplayıcı üst-üşek ile eksicik akışımını denetleyen ek üşekleri bulunan havası alınmış cam şişe. |
1085 | ısıl erke | Bir nesnenin taşıdığı ısı halindeki erke. |
1086 | ısıl ılıncıklar | Erkesi, içinden geçtiği özdekle özdeşlenen yavaş ılıncıklar. |
1087 | ısıl ışınım | Bir nesnenin ısıtıldığı zaman yaydığı, yalnızca o nesnenin saltık sıcaklığına bağlı olan ışınım. |
1088 | ısıl iletim | Isı erkesinin bir ortam içinde bir özdecikten ötekine aktarımı. |
1089 | ısıl iletkenlik | Bir cismin iletimle ısı aktarım hızı. |
1090 | ısıl kıpırdanma | Bir özdek özdeciklerinin ısıl erkeden kaynaklanan devinimleri. |
1091 | ısıl sığa | 1. Bir nesnenin ısıl açıdan su olarak eşdeğeri. 2. Söz konusu nesnenin kütlesi ile özgül ısısının çarpımı. |
1092 | ısıl tepkileşimlik | Çekirdetksel bölünümlerinin çoğunlukla ısıl ılıncıklarla sağlandığı tepkileşimlik. |
1093 | ısıl verim | Bir işlerge çıktısının ışı birimlerindeki tutarının, harcanan toplam ısıya oranı. |
1094 | ısıl yayınım | Değişik kütlede özdeciklerden oluşmuş bir uçun içinde bir sıcaklık bayırlığı varsa özdeciklerin kütlelerine göre karşıt yönde yayınım eğilimi göstermeleri. |
1095 | ısıl yeğinlik | Bir yakıtın açık havada yanmasıyla oluşan en yüksek sıcaklık. |
1096 | ısıl yük-süren kuvvet | Bir ısılçift ekleminin ısıtılmasıyla oluşan yük-süren kuvvet. |
1097 | ısılçekirdeksel tepkileşim | Çok yüksek sıcaklıklarda başlayabilen çekirdeksel tepkileşim. |
1098 | ısılçift | Eklem yerleri değişik sıcaklıkta tutulunca, yük-süren kuvvet üreten iki metalden oluşmuş kendi üzerine kapalı çevrim. |
1099 | ısılçift göze | Birçok ısılçiftin büyük bir yük-süren kuvvet verecek biçimde art arda bağlanmasıyla oluşan takım. |
1100 | ısılçizer | Sıcaklık değişimlerini çizerek gösteren aygıt. |
1101 | ısılçözüşüm | Bir özdeciğin ısı etkisiyle ayrışımı. |
1102 | ısıldenetir | Sıcaklığı özdevimli bir düzenle belirli değerde tutan aygıt. |
1103 | ısıldirenç | Direnci sıcaklık artışı ile hızlı biçimde azalan ve duyarlı ısılölçer gereç olarak kullanılan bir yarı-iletken. |
1104 | ısıldirik bilgisi | Isı vererek iş üretimi ya da bunun tersi olayları inceleyen bilim dalı. anlamdaş ısılgürellik bilgisi. |
1105 | ısıldirik çevrimi | Bir cisimde ya da dizgede sıcaklık değişimine bağlı olarak ısı alışverişi karşılığı iş üretimi sağlayan çevrim. |
1106 | ısıldirik denge | Bir dizgeyi oluşturan bölüklerin, erke eşbölüşümü ilkesine uymaları koşulu. |
1107 | ısıldirik dönüşüm | Sıcaklık değişimi ya da ısı verişiminin oluştuğu bir cisim ya da dizgenin halindeki değişme. |
1108 | ısıldirik sıcaklık ölçeği | Bir özdeğin doğabilimsel özelliklerinden bağımsız olan ve ülkül bir Carnot çevriminin ısı alışverişinin ısıldirik açıdan yorumu ile elde edilen bir sıcaklık ölçeği. |
1109 | ısıldirik yasaları | 1. Isı ve işlevsel iş karşılıklı dönüşebilir ve böyle bir dönüşümde ısı 4,18 x lO(...) erg işlevsel işe eşdeğerdir. 2. Soğuk dizgeden sıcak dizgeye içten beslemeli kesintisiz bir süreçte ısı aktarılamaz. 3. Saltık sıfır sıcaklığa erişilemez. |
1110 | ısıldüzenleyici | Bir yerin sıcaklığını, ısı kaynağını düzenleyerek denetleyen aygıt. |