| 1441 | kip | Tel, yay, kovuk ya da dalgalı akım cevrimi gibi titreşebilen yapıların değişiksıktıkta titreşim biçimleri. |
| 1442 | kiplenik akım | Bir ses dalgasının değişim örnekçesi etkisinde kalarak, genliği ya da sıklığı değişime uğratılan bir dalgalı akım. |
| 1443 | kiplenik dalga | Kipleyici bir dalga ile genliği, saklığı ya da evresi değişimlere uğrayan dalga. |
| 1444 | kiplenim | Yüksek sıklıkta bir akımın genliğini, sıklığını ya da evresini, bu akıma bindirilen bir alkımla uygun biçimde değiştirme. |
| 1445 | kiplenim hızı | Bir eksicik demetinin hızının, zamanın yineli bir işlevi olarak değişimi. |
| 1446 | kipleyici dalga | Taşıyıcı dalgaya bindirilerek onun genliğini ya da sıklığını, kendi genliği ya da sıklığı uyarınca değiştiren (kipleyen) dalga. |
| 1447 | konaç eksenleri | bk. yerlem çatkısı. |
| 1448 | konu | Bir işlevin bir kesimin oluşturan bağımsız değişken özellikle üçgenölçüsel işlevlerin açı cinsinden bağımsız değişkenleri. |
| 1449 | konum | Bir nesnenin seçilen bir başvuru noktasına, eksenine ya da eksenlerine göre yeri. |
| 1450 | kopma | Kimi yapıların basınç ya da zorlama ile çökmesi ya da kuvvet etkisiyle kırılması. |
| 1451 | kopma çarpanı | Birim yüzölçümüne düşen kopma yükü. |
| 1452 | korunum | Dış çevreden yalıtılmış bir dizge ile ilgili kütle, erke, devinirlik gibi nicelikler toplamlarının etkileşimler sonucu değişikliğe uğramaması, |
| 1453 | korunumlu alan | Bir parçacığın bir kuvvet alanı içinde bir noktadan başka bir noktaya götürülmesi sırasında yapılan işin yoldan bağımsız, yalnız ilk ve son konumlarına bağlı olduğu zamanki alan. |
| 1454 | korunumlu dizge | Bir işlemler çevrimi sonunda, başlangıç ve son durum özdeş olunca, bu süreçler boyunca yapılan işin de sıfır olduğu dizge. |
| 1455 | koşut | Bir düzlemde kesişmeden ilerleyen, iki ya da daha çok sayıdaki doğruların ya da ışınların özelliği. |
| 1456 | koşut bağlama | bk. yanaşık bağlanım. |
| 1457 | koşutaç | Bir izgegözlerde olduğu gibi, koşut ışın demeti oluştaran aygıt. |
| 1458 | koşutyüzlü | Tüm yüzleri koşutkıyılı olan biçik. |
| 1459 | kovuk | Akımmıknatıssal dalgalarla belirli sıklıkta çınlanıma giren uygun boyutlu boş oylum. |
| 1460 | koyut | Bir tanıtlamada onaylanması gereken ön gerçek. |
| 1461 | koyuverme | Başka bir özdeğin yüzeyinde ya da içinde yoğun olarak tutunan bir özdeğin salıverilmesi. Soğurum ve yüzerimin karşıtı. |
| 1462 | kökçe | Kimi birleşiklerde görüleni ve işlev bakımından birilikte davranan öğecik kümesi. |
| 1463 | köprüleme | Bir elektriksel aygıtı başka biri ile ya da bir direncin yanı sıra koşut olarak bağlama. |
| 1464 | körpe ılıncıklar | Bir kaynaktan çıkan, çarpışmalar ile henüz erkesini yitirmemiş ılıncaklar. |
| 1465 | köşegen | Bir çokgende ardışık olmayan iki köşeyi birleştiren çizgi. |
| 1466 | köşegenleştirme | Uygun bir dönüşümle, bir dizeyin ana köşegeni dışındaki öğelerini sıfır yapma |
| 1467 | kurtulma hızı | Bir nesnenin yeryuvarının çekim etkisinden kurtularak uzaya çrkabilmiesi için edinmesi gereken hız (yaklaşık 11,4 km/sn). |
| 1468 | kuru göze | Üşerçözüğü nemli bir hamur niteliğinde olan elektrik gözesi. |
| 1469 | kuru göze takımı | Ardışık bağlı birkaç kuru volta gözesinden kurulmuş doğru akım üreteç takımı. |
| 1470 | kuşak geçirimi | Bir dalga süzgecinin, yalnızca belirli bir sıklık kuşağını geçirme özelliği. |