| 751 | telmi | (Divan edebiyatı terimi) Mülemma yâni bulaşık koşuk yazma. |
| 752 | temel adım | Bir dizenin temeli niteliğinde olup onun belli yerlerinde bulunması gereken adım. |
| 753 | terane | (Divan edebiyatı terimi) Rubaînin bir adı. |
| 754 | terbi | (Divan edebiyatı terimi) Bir gazelin her beytine ikişer dize katma. |
| 755 | tercihane | (Divan edebiyatı terimi) Tercii bentlerde bentlerin her biri. |
| 756 | tercii bent | (Divan edebiyatı terimi) Gazel tarzında ve aynı tartıda yazılmış koşukların hep aynı bir beyit ile birbirine bağlanmış şekli. Vasıta adı verilen bu ara beyti hep aynı olmaz da her bentten sonra değişirse koşuğa «Terkibi bent» denir. |
| 757 | terkibi bent | (Divan edebiyatı terimi) bk. Tercii bent. |
| 758 | terkiphane | (Divan edebiyatı terimi) Terkibi bentlerde bentlerin her biri. |
| 759 | tersdeyi | (Söz sanatı terimi) Bir kelimeyi, bir deyimi veya bir cümleyi ters anlamını kastederek kulanma, ki çoğu alay için yapılır. Hastalanmak anlamına Şifayı bulmak deyimi gibi. |
| 760 | tersi | (Divan edebiyatı terimi) Murassa kılma. |
| 761 | tersil | (Divan edebiyatı terimi) Secisiz yazma. |
| 762 | tersineleme | (Söz sanatı terimi) Düşündüğünü, alay maksadiyle ve alay olduğunu belli edecek şekilde, tersine bir ifade ile anlatma. Tembellik eden birine: «Maşallah siz hiç boş duramıyorsunuz» demek gibi (TERSİNELİ, Ironique). |
| 763 | tesci | (Divan edebiyatı terimi) Secili yazma. |
| 764 | tesdis | (Divan edebiyatı terimi) Bir gazelin beyitlerine dörder dize katma. |
| 765 | tesmit | (Divan edebiyatı terimi) Müsemmat yazma. |
| 766 | teşbip | (Divan edebiyatı terimi) Bir kasidede övgüye başlamadan önce aşktan başka şeyler üzerine yapılan önsöz. |
| 767 | teştir | (Divan edebiyatı terimi) Bir gazelin dizeleri arasına ikişer dize katma. Böyle olana Müşattar denirdi. |
| 768 | tevarüt | (Divan edebiyatı terimi) İki şairin birbirinden habersiz aynı dizeyi veya beyti yazmaları. |
| 769 | tevhit | (Divan edebiyatı terimi) Tanrının birliği üzerine yazılan koşuk. |
| 770 | tiyatro | Sahne eseri, bu gibi eserlerin oynanma sanatı ve bunların oynandığı yer. |
| 771 | topluluk | (Söz sanatı terimi) Gerek oranlılık (tenasüp) ve gerekse karşıtlama (tezat) yoliyle anlamca birbiriyle ilgili bulunan kelimelerin bir araya toplanması. |
| 772 | töre komedisi | Bir devrim veya bir sınıf halkın töresini gösteren komedi. |
| 773 | töre romanı | Olguları geleneklere, göreneklere, alışkılara dayanan roman. |
| 774 | trajedi | Konusunu efsanelerden veya tarihten alan heyecan verici sahne koşuğu ki insan oğlunun hırslarını ve kavgalarını gösterir ve çoğu felâketli sonuçlarla bağlanır. |
| 775 | trajedinin üç birliği | Klasik Yunan devrinde sahne eserleri ve özellikle trajedi için gerekli sayılan olum, zaman ve yer birlikleri (Bu kelimelere Bak.) |
| 776 | traji komedi | Sonu felâketli olmıyan yumuşatılmış trajedi. |
| 777 | triad | Eski Yunan şairi Pindarosun odlarını meydana getiren üç çeşit böleğin bütününe verilen ad. |
| 778 | tristub | (Sanskritçe) Veda Sanskritçesinde kullanılan ve onbir heceli olan tartının adı. |
| 779 | triyole | Birinci, dördüncü ve sekizinci dizeleri aynı olan sekizer heceli sekiz dizeden ibaret bir koşuk şekli. |
| 780 | truver | Yedi sekiz yüzyıl önce deyişlerini Fransanın kuzeyinde konuşulan diyelekle söyliyen ozan. |