| 331 | çağ | 1. Belirli özellikleri göz önünde tutularak ele alınan zaman bölümü. 2. Dünya tarihinin incelenmesini kolaylaştırmak için ayrılan dört göreli bölüm: İlk Çağ, Orta Çağ, Yeni Çağ, Yakın Çağ. |
| 332 | çağdaş | Aynı yıllarda yaşamış ya da oluşmuş. |
| 333 | çağdaş tarih | bk. yakınçağ tarihi. |
| 334 | çakaloz | Osmanlı ordusunda kullanılan ufak toplardan biri. |
| 335 | çakırcı | 1. Padişahla birlikte ava giden avcı takımlarından biri. 2. Çakır yavrularını yuvalarından alıp saray için av kuşu olarak yetiştiren timarlı avcıların bir takımına verilen ad. |
| 336 | çakırcıbaşı | Çakırcıların komutanı. |
| 337 | çalık | Yeniçeri ocağından kovulan kimse. |
| 338 | çam | Irmaklarda işleyen bir tür küçük gemi. |
| 339 | çamaşırcı usta | Sarayın harem bölümünde haremin ve padişahın çamaşır işlerine bakan görevli. |
| 340 | çamlıca | İnce donanma sınıfından eski Türk gemi türlerinden biri. |
| 341 | çapavul | bk. akıncı. |
| 342 | çapul | 1. Akıncıların düşman topraklarına yaptıkları baskın. 2. Böyle baskınlarda ele geçen şeyler. |
| 343 | çar | Rus imparatorlarına verilen san. |
| 344 | çarhacı | Yürüyüş halindeki Osmanlı ordusunun öncülüğünü yapan seçkin süvari gücü. |
| 345 | çarhacıbaşı | Çarhacıların komutanı. |
| 346 | çarhıfelek | Eskiden kale kuşatmalarında kullanılan bir tür siper. |
| 347 | çariçe | Rus imparatoriçesine verilen san. |
| 348 | çarşamba divanı | İstanbul halkının başlıca işlerini görüşmek üzere çarşamba günleri sadrazamın konağında, İstanbul, Galata, Eyüp ve Üsküdar kadılarının katılmalarıyla kurulan divan. |
| 349 | çarşı ağası | Çarşının kamu düzeninden ve özellikle geceleri korunmasından sorumlu görevli. |
| 350 | çaşıt | Bir devletin, ya da bir kimsenin sırlarını başkası adına öğrenmeyi üzerine alan kişi. |
| 351 | çaşnigir | bk. sofracı. |
| 352 | çaşnigir usta | Sarayın harem bölümünde sofranın düzenine bakan ve yemek süresince divan durarak sofrayı bekleyen karavaş. |
| 353 | çatal bayrak | Yeniçeri orta ve bölüklerinin, yarısı kırmızı, yarısı sarı renkte olan bayrakları. |
| 354 | çavuş | 1. Osmanlı devlet örgütlerinde türlü hizmetler yapan görevlilere verilen san. 2. Osmanlı ordusunda üst komutanların buyruklarını ast komutanlara ulaştıran görevli. |
| 355 | çavuşbaşı | Padişah divanı çavuşlarının buyurucusu. |
| 356 | çayka | Türklerce Karadeniz'deki ırmak kıyılarının korunması işlerinde Kazaklarca kıyıları vurmak için kullanılmış olan ince donanma sınıfından altı düz yayvan gemi. |
| 357 | çaylak | Devletçe verilen aşama, nişan ya da göreve atanma muştusunu atanana ivedilikle ulaştıran görevli. |
| 358 | çekme | Savaşta giyilen bir tür çizme. |
| 359 | çektiri | Osmanlı donanmasında kürekle giden ve yelkeni yalnız yardımcı olarak kullanan türlü savaş gemilerinin genel adı. |
| 360 | çektirme | Tek direkli, yelken ve kürekle giden tekne. |