| 1381 | ortanca | Haremağalığında nöbet kalfası ile hasıllı arasındaki bir aşama. bk. haremağası. |
| 1382 | ortasandığı | Her yeniçeri ortasında, ölen yeniçerilerin kalıtlarının satılması ile elde edilen paraların yatırıldığı kasa. |
| 1383 | ortataş çağı | Tarih öncesi zamanlardan biri, yontmataş çağından cilalıtaş çağına geçiş dönemi. |
| 1384 | Ortodoks | Hıristiyanlığın büyük mezheplerinden biri olan Ortodoksluğu benimseyen kişi. |
| 1385 | Osmanî | II. Osman zamanında basılmış gümüş para. |
| 1386 | Osmanî nişanı | Sultan Aziz'ce 1861'de çıkarılmış olan bir nişan. |
| 1387 | Osmanlı | 1. I. Osman'ın Anadolu'da kurup sonradan Asya, Avrupa ve Afrika kıtaları üzerine yayılarak büyük bir imparatorluk haline gelen Türk devletinin adı. 2. Osmanlı devleti uyruğu. 3. Vezir dairelerinde hizmet gören ağalara verilen ad. bk. zobu, ağam çırağı. |
| 1388 | ot gecesi | Saray mutfağının, tatlıların pişirilmesine ayrılan bölümünde, yılda bir kez macunların pişirildiği şenliklerin düzenlendiği gece. |
| 1389 | otağ | Padişah ve vezirler için yapılan gösterişli ve etekli çadır. |
| 1390 | otçubaşı | bk. barutçubaşı. |
| 1391 | otlakıye | bk. kırnıl resmi. |
| 1392 | oturak | 1. Yararlı işler başarmış, sakatlık ya da kocamışlık nedeniyle görevden bağışlanarak emekliye ayrılmış yeniçeri. 2. Eski gemilerde kürekçilerin oturdukları yer. |
| 1393 | oturak ulufesi | Önceleri görevden bağışlanan yeniçerilerin sonraları, hiçbir görev yapmadan ulufe kâğıdı satın alan kişilerin devletten aldıkları ulufe. |
| 1394 | oymak | Boy ya da uruk denen topluluğun bölümlerine verilen ad. |
| 1395 | Ön-Asya | Asya'nın batısında, özellikle Akdeniz ile bağlantısı bulunan ülkelere verilen ad. |
| 1396 | önder | Büyük işlerde bir topluluğa önayak olan kişi. |
| 1397 | önerge | Sadrazamın, bir iş üzerine padişaha sunduğu ayrıntılı bilgileri kapsayan belge. |
| 1398 | öntarih | Tarih öncesi zamanlardan tarih zamanlarına geçiş dönemi. |
| 1399 | ören | Eski zamanlardan kalma kent, kale ve duvar yıkıntıları. |
| 1400 | örencik | Eski zamanlardan kalan yapıt yıkıntıları, antik zamanlar kalıntısı. |
| 1401 | öyküsel tarihçilik | Olayları, aralarındaki nedensel ilişkileri ve zaman sırasını gözetmeksizin, yüzeysel olarak öykülemeyi ön planda tutan ilkel tarih yazıcılığı. |
| 1402 | özeksel yönetim | Her işin tekbir merkeze bağlı olarak yürütüldüğü yönetim. |
| 1403 | özeksiz yönetim | Yerel işlerin, merkeze sorulmadan yerel orunlarca yürütüldüğü yönetim. |
| 1404 | özelçağrı | Sadece bir kısım askerin savaşa sürülmesi. |
| 1405 | özerk | Özerklik niteliği taşıyan. |
| 1406 | özerklik | Özeksel bir gücün yönettiği geniş bir bütün içinde, bir kuruluşun ya da bir ülkenin belli koşullar altında kendi kendini yönetme hakkı. |
| 1407 | özürlü | Osmanlılarda, organlarında sakatlık bulunan kadın tutsaklar takımı. |
| 1408 | padişah | Büyük hükümdar, Osmanlı hükümdarlarının sanı. |
| 1409 | padişah bağışı | Padişahın, bir kimseye gönlünü almak için gönderdiği bağış. |
| 1410 | padişah bilesindekiler | Padişah savaşa gittiği zaman ya da sadrazam sefere çıkıp padişah başkentte kaldığı zaman, vekil olarak yanlarında bulundurulan yüksek görevliler: Rikâb kaymakamı, rikâb defterdarı. |