1921 | tuğracı vezir | Padişahın tuğrasını çekmek yetkisi bulunan vezir. |
1922 | tuğralı | Üzerinde ay resmi bulunan Osmanlı altın paralarından biri. |
1923 | tuğralı kuruş | bk. yeni Osmanlı kuruşu. |
1924 | tulumbacı ocağı | Yeniçeri ocağına bağlı olan, yangın söndürme işiyle görevli örgüt. |
1925 | Tuna beylikleri | Osmanlı yönetim döneminde Eflak ve Buğdan ülkelerinin ikisine birden verilen ad. |
1926 | turancılık | Bütün Türklerin tek yurtta ve tek buyruk altında birleşmelerini öngören, ırkçı bir akım. |
1927 | turnacıbaşı | Turnacılar ortası komutanına verilen san. |
1928 | turnacılar ortası | Yeniçeri ocağının, padişahla ava giden, av köpekleri ve tazılara bakan, birkaç turna taşıyan 68. ortası. |
1929 | tutucubaşı | Sarayda kiler odasının, padişahın sofra donatımı işlerine bakan 12 eskisinden üçüncüsünün sanı. |
1930 | tutuk akçe | Osmanlı maliyesinde belli bir gider için ayrılmışken harcanmadan hazineye kalan para. |
1931 | tüfekçi | 1. Padişahı ve sarayı korumakla görevli olanlara verilen ad. 2. Savaş gereçleri, silah yapımı ve onarımı ile uğraşan asker sınıfından olan kişi. |
1932 | tüfekçi yamağı | Padişaha özgü silahları koruyan, bakım işleriyle uğraşan görevli. |
1933 | tüfekçibaşı | Tüfekçi yamaklarının buyurucusu. |
1934 | tüfekhane | Osmanlı ordusunun tüfek gereksinimini karşılayan yer. |
1935 | tüfekliler | 1. Piyade eri. 2. Savaş gemilerinde, gemici olmayan, sadece savaşan askerler. |
1936 | tülbent ağası | Padişahın sarık ve çamaşırlarını korumak, temizlemek, gereğinde padişahı giydirmek işleriyle uğraşan ve törenlerde sarığı taşıyan görevii. |
1937 | tülbent gulamı | bk. tülbet ağası. |
1938 | tümçağrı | Savaş bölgesinde olan bütün halkın topyekûn savaşa çağrılması. |
1939 | tümdanış | Siyasal yetkece alınan önemli bir kararın, yönetilenlerce onanıp onanmadığını ortaya koymak için halkoyuna başvurma yolu. |
1940 | türbe | İçinde, çoğu kez ünlü kişilerin gömülü bulunduğu yapı, anıtsal sin. |
1941 | uç | Türk devletlerinde genel olarak sınır ya da sınır boylarındaki eyalet ve sancaklara verilen ad. |
1942 | uçbeyi | Uçların sivil ve askerî yönetiminden sorumlu olan görevli. |
1943 | uçbeyliği | 1. Uçbeyinin görevi ya da orunu. 2. Uçbeyinin yönetimi altındaki sancak. |
1944 | uçurma | Osmanlılarda, ince donanmanın en küçük gemilerine verilen ad. |
1945 | uğrunkapı | Kuşatmakta olan düşmanı ansızın baskına uğratmak için kalelere yapılmış gizli çıkış kapısı. |
1946 | ûlâ | Osmanlılarda, protokolda Rumeli ve Anadolu kazaskerlerinden sonra gelen bir sivil aşama |
1947 | Ulah | Eflak ülkesi halkına Osmanlıların verdikleri ad. |
1948 | ulak | Resmî kâğıtları ve haberleri ivedilikle götürüp getiren görevli. |
1949 | ulufe | Osmanlılarda kapıkulu askerine, saray ve devlet örgütlerindeki kimi görevlilere üç ayda bir verilen ödenek. |
1950 | ulufe artırımı | Yeniçeri ulufelerinde yapılan artırım. |