| 661 | madensel boya | (Resim) Sucamı tekniğinin geliştirilmiş bir türü. |
| 662 | madonna | (Resim, Heykel) Çocuk İsa ile "Meryem Ana"yı gösteren resim ya da heykel. |
| 663 | mağara resimleri | (Resim) Eskitaş çağı insanlarının mağara tavanlarına, duvarlarına yaptıkları hayvan resimleri. |
| 664 | mağara tapınağı | Eski Mısırlıların kayalar içine oydukları ve dışa bakan yüzüne sütünlu bir giriş yaptıkları tapınaklara verilen ad. |
| 665 | mahçe | bk. ayça. |
| 666 | mahfil | (Mimarlık) Camilerde müezzinlere ve padişahlara ayrılmış yüksekçe bölüm. a. bk. hünkâr mahfili. |
| 667 | mahmuz | bk. köprümahmuzu. |
| 668 | mahya aşığı | (Mimarlık) Çatıyı iki akıntı eğikliğine ayıran en üstteki yatay kiriş. a. bk. aşık |
| 669 | mahya örtüsü | (Mimarlık) Mahya aşıkları üzerine gelen mahya kiremidi. a. bk. çatı örtüsü. |
| 670 | mahzenmezar | (Mimarlık) 1. Katakomplarda, ilk hıristiyan ermişlerinin mezarlarının bulunduğu bölüm. 2. 9. y.y.'dan sonra kiliselerde koronun bulunduğu yerin altında Hıristiyan ermişlerinin gömülü olduğu yer bu bölüm çoğunlukla kilisecik olarak düzenlenirdi. |
| 671 | majolika | (İçmimari) Çinkodan elde edilen bir çeşit mavi ile boyanmış çini işi. a. bk. çini, çömlekçilik. |
| 672 | makas | (Mimarlık) Çatılarda ve köprülerde, ağırlığı alt gergiye değil, karşılıklı iki ayağa ya da duvara aktaran çatma biçimi. a. bk. altgergi, çatı makası, çatı bağlaması. |
| 673 | malakâri | (Süsleme) Eski cami ve medreselerde, kubbe, tavan ya da duvarlara yapılmış kabartma süs. |
| 674 | manastır | (Mimarlık) (Yun. monos = yalnız) Hıristiyan din adamlarının tapınma amacıyla kent hayatından uzakta, kırlık ve dağlık yerlerde yaptıkları dinsel yapı. |
| 675 | manastır tonozu | bk. haçtonoz. |
| 676 | mansard | (Mimarlık) 1. Her yüzünde, değişik eğimli iki dam yüzeyi olan çatı. 2. Bu tür çatıların içine yerleştirilmiş kat. 3. Bu tür katlarda çatıdan dışarı çıkıntı yapan pencere. a. bk. sundurma çatı, kırma çatı, piramit çatı. |
| 677 | manzara | bk. açıkhava resmi. |
| 678 | maske | (Heykel) Yüze takılan ve insanın yüzünün biçiminden abartma ile ayrılan, yalnız göz yerleri açık, şaşırtıcı etkili yüzkalıbı. a. bk. yüzkalıbı. |
| 679 | mastaba | (Mimarlık) (Arap. mastaba = kürsü) Eski Mısır'da ilk imparatorluk çağından önce kullanılan, üstü yatay olarak kesilmiş dört yüzlü, düzgün piramit biçimi. a. bk. piramit. |
| 680 | mastar | (Mimarlık) Kaba sıvanın yüzeyini düzlemek ve fazlalıklarını almak için kullanılan uzun, düz tahta. |
| 681 | mastarbaskı | (Resim) Erkek mastarın yüzeyini mürekkepleyerek yapılan baskı. a. bk. yüksekbaskı, linolyum, patates baskı, ağaçbaskı. |
| 682 | matraka | (Heykel) İri başlı, kısa saplı heykelci çekici. a. bk. maço |
| 683 | mavi atlı | (Resim) 1911'de Münih'te Kandinsky, Franz Marc, Klee ve Auguste Macke'nin kurdukları, dışavurumcu sanat anlayışını savunan bir sanatçı topluluğuna verilen ad. |
| 684 | mavi çini | (Süsleme) (İspanyolca azul = mavi) Sırçalı, saydam, parlak, gökmavisi rengindeki çini. a. bk. çini, majolika. |
| 685 | mazgal | (Mimarlık) 1. Kale duvarlarında iç yanı geniş, dış yanı dar delik. 2. Kale duvarları üstünde dişli gibi duran duvar parçaları arasındaki her boşluk. |
| 686 | mazgal dişi | (Mimarlık) Kalelerde beden duvarlarının en üstünde görülen dişli bölümdeki çıkıntılardan her biri. |
| 687 | mazgal siperi | (Mimarlık) Mazgalların yanlarında koruyucu kalkan gibi duran dişler. a. bk. kale korkuluğu, mazgal. |
| 688 | megaron | (Mimarlık) Önünde bir giriş bölümü, içinde yalnız bir odası, odanın ortasında da ocak bulunan taştan Yunan konutu. Bütün Yunan mimarlığına örnek olan ev biçimi. a. bk. tapınak. |
| 689 | meleksi duruş | (Resim, Heykel) Uyanış Çağından XIX. y.y.ortalarına kadar, dinsel konulu resimlerde başı yana eğik, mahzun bakışlı kadın duruşu. |
| 690 | merkezsel yapı | (Mimarlık) Yarım ve küçük kubbelerin bir anakubbe çevresinde toplandığı yapı biçimi. |