391 | ılıncık kapma | Çekine bir ılıncığın katılması olayı. |
392 | ılınlama | 1. Ekşitle bazı karıştırıp, ekşitliği ve bazlığı giderme (pH = 7 yapma). 2. Toplam kıvıl yükü sıfır yapma işlemi. |
393 | ıraksak dizi | Terimleri sonsuza doğru toplandığında belirli bir sayısal sonuç vermeyen dizi. |
394 | ısı | Bir özdeği, ısıldevingen bir durudan dahayüksek sıcaklıktaki ısıldevingen duruya götürmek için verilmesi gereken erke niceliği. |
395 | ısı aktarımı | Isının, çeşitli yollarla (ısı iletimi, ışınım) bir ortamdan başka bir ortama geçiş özelliklerini inceleyen bilgi dalı. |
396 | ısı iletimi | Isının, birbirine değen nesneler arasından özdeciksel çarpışmalarla geçmesi olayı. |
397 | ısı kapsağı | bk. yığa. |
398 | ısı sığası | Birim ağırlıkta bir özdeğin, bir derece ısınmak için aldığı ısı. |
399 | ısı varışımı | Isınan bir sıvının yer değiştirerek, ısısını değdiği başka bölgelere götürmesi olayına dayanan ısı aktarma türü. |
400 | ısıl | 1. Isıyla ilgili. 2-Olağan sıcaklıklardaki (kT) ölçüsünde ısı nicelikleriyle ilgili. |
401 | ısıl erke | Belli sıcaklıkta (T), özdecik başına düşen ortalama erke. |
402 | ısıl iletkenlik | Bir özdeğin birim kesitinden, birim zamanda ne ölçüde ısı geçebildiğini ölçen nicelik. |
403 | ısılçekinsel tepkime | Isı üretmek için kullanılan çekinsel tepkime. |
404 | ısıldevimbilim | Özdeğin kimyasal ve fiziksel dönüşümlerinde erke, iş ve ısı arasındaki bağıntıları veren bilgi dalı. |
405 | ısıldevingen duru | Bir dizgede sıcaklık, basınç ve bileşimle belirlenip değişmeyen duru. |
406 | ısılkesim | Özdecikleri, ısı etkisinden yararlanarak parçalama işlemi. |
407 | ısılkimya | Kimyasal tepkimelerin ısılarını araştıran bilim dalı. |
408 | ısılpiı | Çekinsel tepkimelerden ısı üretmeye yarayan aygıt. |
409 | ısıölçer | Alınıp verilen ısı niceliğini ölçen aygıt. |
410 | ıssız | Dışarısıyla herhangi bir özdek ya da erke iletimi olmadan yapılan (işlem). |
411 | ışık serpinmesi | Bir ortam içinde, ışık kırınım indisinin ışık dalga boyuna göre değişimi. |
412 | ışık soğurması | Bir özdeğin, ışığı alarak daha yüksek erke düzeylerine geçmesi. |
413 | ışık ucaylanması | bk. ucaylanma. |
414 | ışıldama | Bir özdeğin kendi kendine ışık vermesi eylemi. |
415 | ışıldar | Kendi kendine ışık verebilen nitelikte (özdek). |
416 | ışılduygunlaştırma | Işık etkisiyle bir kimyasal özdeğe tepkiyebilirlik kazandırma. |
417 | ışıleksicik izgeölçümü | Işık etkisiyle çıkan eksiciklerin erkelerini ölçerek elde edilen ve özdecikteki hangi yörüngeçlerin eksiciklerle dolu olduğunu gösteren izgeölçüm yöntemi. |
418 | ışıliletkenlik | Yalıtkan bir özdeğin ışık etkisiyle iletkenleşmesi olayı. |
419 | ışılkesim | Özdecikleri ışık, çoğunlukla morötesi kullanarak parçalama yöntemi. |
420 | ışılkimya | Işık etkisiyle oluşan kimyasal tepkimeleri inceleyen bilim dalı. |