| 1381 | kişileştirme | Oyunun özüne uygun olarak aksiyonun gelişimini sağlayan kişilerin yapımı. Oyun kişisinin yapımı, yönelişleri, davranışları, görünüşleri, hareketleri, çevre vb. yollardan gerçekleştirilir. Kişileştirme tip ve karakter olmak üzere iki çeşittir. |
| 1382 | kiton | Antik Yunan tragedyasında oyuncuların asal giysisi. Boyundan ayak bileklerine dek yumuşak kıvrımlarla dökülen giysi. |
| 1383 | kiyogen | Japon tiyatrosunda kısa güldürü. Genellikle, no oyunu arasında oynanır. Dekoru ve donatımlığı yoktur. Çoğu kez iki oyuncuyla oynanır. Bunun üç ya da dört oyuncuyla oynananı da vardır. |
| 1384 | klamos | Antik Yunan tiyatrosunda asal giysi üzerine giyilen kısa pelerin. bk. himatyon. |
| 1385 | klasik bale | Belli kurallara dayanan bale biçimi. |
| 1386 | klasik dans | 1. Eskiden kalma, gelenek olmuş dans. 2. Kuralcı dans. 3. Üzerinden çok zaman geçmesine karşın değerinden bir şey yitirmeyen dans. |
| 1387 | klasik dansçı | Klasik kurallara uygun olarak dans eden sanatçı. |
| 1388 | klasik komedya | On yedinci yüzyılda, Fransa'da Molière, on sekizinci yüzyılda Almanya'da Lessing komedyaları için kullanılan terim. |
| 1389 | klasik oyun türü | Latin yazan Seneca'nın ileri sürdüğü oyun türü. Sonradan Aristoteles ile Horatius'un ilkelerini izleyen Fransız yazarların ve Almanya'da klasik kuralların etkisi altında kalan yazarların yapıtları için kullanılan terim. |
| 1390 | klasik oyuncu | Hem acılı hem gülünçlü oyunları oynayabilen klasik anlamda oyuncu. |
| 1391 | klasik poz | Bir sirkte göze güzel görünen poz. Birçok kişinin bir arada, uyumlu bir biçimde poz almasıyla göz okşayan tablo. |
| 1392 | klasik tiyatro | Rönesans'ta İtalya'da başlamış ve on yedinci yüzyılda Fransa'da Corneille ve Racine'in yapıtlarında doruğunu bulmuş olan tiyatro akımı. On sekizinci yüzyılda İtalya'da Alfieri'nin oyunlarına dek etkisini sürdürmüştür. Klasik tiyatronun temel nitelikleri, düzenlilik, usçuluk, duruluk ve belirginlik, ülküleştirme ve ağırbaşlılık olarak özetlenebilir. |
| 1393 | klasikleşmiş | Yeni akımlar ve düşünceler karşısında, zaman aşımına uğramadan hâlâ güncelliğini, tazeliğini koruyabilmiş yapıt, örnek : Shakespeare'in yapıtları. Aynı anlama gelmek üzere klasik terimi de kullanılabilir. |
| 1394 | koçaklama | Halk yazınında ve öykücülüğünde konusu kahramanlık, savaş ve vuruşma olan koşuk. |
| 1395 | koda | Erkek ve kadın dansçıların çeşitlemelerinden sonra ikili dansın sonu. |
| 1396 | kol duruşları | Klasik balede kolların belli olan çeşitli duruşları. |
| 1397 | kol hareketi | Klasik balede kol hareketi. |
| 1398 | kol korçak | Anadolu'da ilkel kukla oyununa verilen ad. |
| 1399 | kol (ortaoyunu) | Ortaoyunu adı çıkmadan önce dans, gösteri, benzetme ve her türlü oyun oynayan topluluklara verilen ad. |
| 1400 | kolbaşı (ortaoyunu) | 1. Ortaoyunu'nda kolların başında olan ve kola adını veren sanatçı bu sanatçı kol oyunlarını düzenler ve yönetirdi. 2. Daha önceleri kolların başında bulunan kişiye verilen ad. |
| 1401 | kollu mumluk | Bir oyunda gerekli olan havayı sağlamakta kullanılan, sahne için yapılmış özel mumluk. |
| 1402 | kolombina | İtalyan halk doğaçlama tiyatrosunda kadın uşak tiplerinden en renklisi. Şuh, kıvrak, iyi yürekli bir kadındır. Çoğu kez dansçı ve ezgici olarak sahneye çıkar. |
| 1403 | kolon | Takla atarak birbirinin omuzuna, çıkan ve bir «sütun» oluşturulan görünüş bk. dörtlü kolon, üçlü kolon. |
| 1404 | kolpoma | Antik Yunan tiyatrosunda oyuncuların kral rolleri için giydikleri, onların iri görünmelerini sağlayacak içten genişletilmiş giysi. |
| 1405 | koltuk sayısı | Seyir yerindeki koltuk sayısı. |
| 1406 | komedya | (Yun. komos = şenlik, cümbüş oedein - ezgi söylemek) Güldürerek öğreten oyun türü. İnsanların, olayların gülünç ve yanlış yanlarını ele alıp ince nüktelerle işleyen oyun. Komedyanın değişik türleri ve alt türleri vardır. |
| 1407 | komik-i şehir | Türk doğaçlama tiyatrosunda ustalığın en yükseğine ulaşmış güldürü sanatçılarına verilen san. örnek : Naşit. |
| 1408 | komika innamorata | Doğaçlamaya dayanan İtalyan halk tiyatrosunda orta yaşlı, gülünç görünüşlü bir kadın " tipi. Genellikle varlıklı, gözü delikanlılarda olan akılsız bir tip. |
| 1409 | komos | Antik Yunanistan'da curcuna, cümbüş. |
| 1410 | komuta kolu | Karartıcı kanallarına komuta eden kol. |