| 1651 | oluntu | 1. Göstermeci nitelikteki oyunlarda olay bölümleri. 2. Ana olaya bağlı, destekleyici ikincil olay. |
| 1652 | omotegata | No oyununda baş erkek oyuncunun taktığı maske buna «yüz» anlamına gelen men de denilir. |
| 1653 | omuz ve kafa yönelişi | Omuz ve kafanın uyumlu biçimde yönelişi. |
| 1654 | omuzla denge | Omuzların destek yapılarak dengenin sağlandığa gösteri. |
| 1655 | onkos | Antik Yunan tiyatrosunda oyuncunun görünüşünü abartmak için maskenin üzerine giyilen bir tür takma saç ya da baş süsü. |
| 1656 | onnamono | Japon tiyatrosunda kadın maskelerine verilen ad. |
| 1657 | onur bölmesi | Tiyatrolarda önemli kişiler için yapılmış özel bölmeli seyir yeri. |
| 1658 | opera | Konuşmaları yüceltilmiş, orkestra eşliğindeki insan sesi ile gerçekleştirilen ve müziğin önemli bir öğe olarak tüm dramatik özellikleri denetlediği oyunlara verilen ad. |
| 1659 | opera bestecisi | Opera müziklerini besteleyen sanatçı. |
| 1660 | opera binası | Operanın oynanmasına elverişli donatımı ve nitelikleri olan gösteri binası. |
| 1661 | opera şarkıcısı | Opera tekniğiyle şarkı söyleyen sanatçı. |
| 1662 | opera yazarı | Opera türünün sözlerini yazan kimse. |
| 1663 | operet | İtalyanca'da küçük opera anlamına gelen, kalıplaşmış kişilerle yazın değeri olmayan küçük bir olayla içli, melodramatik geçişleri bulunan, hafif, eğlendirici oyunlara verilen ad. |
| 1664 | ordu tiyatrosu | Askerlerin eğlenmesini amaç edinen tiyatro. Birbirinden kopuk dans, ezgi ve skeçleri kapsar. |
| 1665 | org arabası | Seyircilere müzik çalan org arabası. |
| 1666 | orkestra | 1. Antik Yunan tiyatro yapılarındaki proskene'nin önünde ve seyircilerin orta yerinde bulunan yuvarlak oyun alanı. Bu alan Roma tiyatrosunda yarım yuvarlak biçime girmiştir. 2. Çalgıcılar topluluğu. |
| 1667 | orkestra başyetkilisi | Bir tiyatroda müzisyenlerin başında bulunan en yetkili kişi. |
| 1668 | orkestra çalışma yeri | Bir tiyatroda orkestra çalışmalarının yapıldığı yer. |
| 1669 | orkestra çukuru | Müzikli tiyatro gösterileri düzenleyen tiyatrolarda sahne ile seyirci arasında bulunan ve orkestrayı alabilen çukur. |
| 1670 | orkestra sorumlusu | Bir tiyatroda orkestranın işlemesinden ve yönetsel işlerinden sorumlu kişi. |
| 1671 | orkestra yönetmeni | Orkestrayı yöneten, bir müzik yapıtını yönettiği orkestra ile yorumlayan ve uygulayan sanatçı. |
| 1672 | orta | (Ortaoyunu): Ortaoyunu'nun oynandığı alan. Uzunluğu otuz arşın (yirmi metre), genişliği yiitmi arşındır (on dört metre). Çevresine kazıklar çakılara kip dolaştırılır ve seyirciler ile oyun yerinin sınırı çizilmiş olur. bak meydan, palanga. |
| 1673 | orta açılı ışın | Bir oyuncu ya da nesne üzerine yumuşak bir eğimle verilen ışık. |
| 1674 | orta antik komedya | Antik Yunan komedyasının ikinci evresidir. Eski komedya ile orta komedyayı ayıran kesin bir sınır yoktur. Aristo-fanes her iki dönemde de vardır. Aşağı yukarı İÖ 423 ile 330 yılları arasında gelişmiştir. Kişisel ve siyasal taşlama yoktur. Bu komedyada parabasis bölümü de görülmez. bk. parabasis. Koro önemini yitirmiştir. Doruğunu yeni komedyada bulacak olan töre komedyasına doğru bir yöneliş izlenir. Orta komedyanın en tanınmış yazarı Antifanes'tir. |
| 1675 | orta bölge | Tiyatro konuşmasında sesin en rahat kullanılabildiği ses bölgesi. |
| 1676 | orta dikkat çemberi | Stanislavski oyunculuk dizgesinde dikkatin odaklanmasını kolaylaştırmada ikinci dikkat çemberi. Burada oyuncunun çevresindeki birkaç kişi ve birkaç eşya dikkat çemberinin kapsamındadır. |
| 1677 | orta direk | Sirk çadırının tavanını tutan büyük, ana direk. |
| 1678 | ortada çalışma | Dansçının, başka dansçıların ortasında çalışması. |
| 1679 | ortaoyunu | Geleneksel Türk doğaçlama halk tiyatrosu. Ortada oynanır. Baş kişileri, aynı zamanda oyunun düzenleyicisi olan Pişekâr ile oyunun baş güldürücü tipi Kavuklu'dur. Dekor olarak bir paravana, bir de önünde alçak bir hasır iskemlesi bulunan peyke vardır. bk. dükkân, yeni dünya. |
| 1680 | ortaoyunu kolu | Ortaoyunu'nu oynayan topluluk. |