| 1201 | ısınma hızı | Isınma sırasında, parça sıcaklığının birim zamandaki yükselmesi. |
| 1202 | ısıölçer | Bir sıvı ya da bir gazın ısıl genleşme özelliklerine dayanan ve özellikle, düşük sıcaklıktaki yağ yunaklarında sıcaklık ölçmek için kullanılan araç. |
| 1203 | ısısalan | Oluşumu sırasında ısı veren. |
| 1204 | ısısalan gaz | bk. ısısalan temelli atmosfer. |
| 1205 | ısısalan temelli atmosfer | Bir hava ve yakıtgaz karışımının, tüm ya da yarım yanması ile elde edilen ve istenilen çiy noktasına erişebilmesi için, bileşiminden subuğusu alınmış olan fırın atmosferi. |
| 1206 | ısısalan üreteç | Isısalan tepkimelere dayanarak sağlanan atmosfer üretiminde kullanılan üreteç. |
| 1207 | ısısalan-ısıalan temelli atmosfer | Bir yakıtgaz-hava karışımının tüm yanması ile oluşmuş, içindeki subuğusu alınıp dıştan ısıtmalı bir katalizle doldurulmuş bölmedeki yakıtgazı tepkimesi yoluyla, karbon ikioksiti karbon biroksite çevrilmiş fırın atmosferi. |
| 1208 | ısıtıcı | Isıtma işini yapan araç. |
| 1209 | ısıtma | Bir ısıl işlemi gerçekleştirmek için, gerekli sıcaklığı sağlama ve işlem sonuna dek tutma. |
| 1210 | ısıtma aracı | Yüksek sıcaklıklardaki yenime dirençli alaşımlardan yapılmış ve fırınları ısıtmada kullanılan metal parça. |
| 1211 | ısıtma bölgesi | Isıl işlem fırınlarında, ısıl işlem sıcaklığının erişildiği ve parçaların konduğu bölge. |
| 1212 | ısıtma çevrimi | Bir ısıl işlemin başlama anından, bitimine dek geçen süre. ısıl çevrim diye de bilinir. |
| 1213 | ısıtma eğrisi | Isıtma süresince, sıcaklığın zamana göre değişimini gösteren eğri. |
| 1214 | ısıtma hızı | Birim zamandaki sıcaklık yükselmesi. |
| 1215 | ısıtma sıcaklığı | Parçaların, ısıl işlem için tutuldukları sıcaklık. |
| 1216 | ısıtma süresi | Isıl işlem için gerekli olan ısıtmayı, ısıtma sıcaklığında tutma süresi. |
| 1217 | ıslanma | Yüzey gerilimlerindeki ayarlanma sonucu, bir katı yüzeyin, yayılan bir sıvı ile örtülmesi olayı. |
| 1218 | ıslatıcı | Temizleme çözeltilerine eklenen, yüzey gerilimini azaltıcı özellikteki sabun ya da sabunsu özdek. |
| 1219 | ıslatma | Temizleme işini kolaylaştırmak için, yüzey gerilimini azaltmak amacıyla, çözeltilere ıslatıcı ekleme işlemi. |
| 1220 | ışınım yüksekısıölçeri | Işınım temeline dayanarak, yüksek sıcaklıkları ölçen ısıölçer. |
| 1221 | ışıyan | ışınım yapan. |
| 1222 | ışıyan boru | Isıyı ışınım yolu ile yayması amacıyla, ısıtıcı gazların içinden geçirildiği ve ısıl işlem fırınlarının içinde bulunan boru. |
| 1223 | ışıyan borulu fırın | Isıtması ışıyan borular yoluyla yapılan ve ısıtıcı gaz ile fırın atmosferinin birbirine karışmamasını sağlayan ısıl işlem fırını. |
| 1224 | ışıyan yakıcı | Işınım ile yüzeyleri ısıtma işini gören, tuğlamsı gereçlerden yapılmış bir tür hava-gazyakıt yakıcısı. |
| 1225 | içdağlama | Metallerin içyapılarını gözetlemek ereğiyle, yeğnik olarak yapılan dağlama. |
| 1226 | içdüzey | İçyapıların, tane sınırı ve oynağa benzer yapısal kusurlarının dışında kalan bölgelerinin tümü. |
| 1227 | içdüzey çökelmesi | İçdüzeyde oluşan çökelme olayı. |
| 1228 | içdüzey fazı | Bir çökelme olayında, çökelti fazının içinde çökeldiği katı faz. |
| 1229 | içgerilim | Mekanik, ısıl ya da yüzey işlemlerin sonucu, metalin yapısında oluşan gerilim. |
| 1230 | içkapak | Kangal tavlama işlemi yapılan fırınların üzerlerine yerleştirilen ve dış kapak altında kalan kapak. |