511 | efendi dairesi | bk. efendi kapısı. |
512 | efendi kapısı | Yeniçeri efendisinin görev yeri. |
513 | Eflaklar | Osmanlı döneminde Karadağ'dan Romanyaya dek uçboylarında yaşayan, çoğu İslavlaşmış köylüler. |
514 | efor | (Yun.'dan): Eski Isparta devletinde yönetimi ve halkı denetleyen beş yüksek kişiden herbirine verilen ad. |
515 | efrencî tarih | bk. milâdî tarih. |
516 | egemen tanıma | Birinin egemenliğini tanıma ve buyruğu altına girme. |
517 | egemen tanıma töreni | Osmanlılarda, Topkapı sarayındaki Ağalar kapısı önünde, yeni tahta çıkmış padişahın önünde, devlet büyüklerinin katılmaları ile belli kurallara göre yapılan tören. |
518 | ejder-dehen | Eskiden Osmanlıların kullanmış oldukları bir top türü. |
519 | eksarh | 1. Doğu kilisesinde başpapaza verilen san. 2. Bizans İmparatorluğunun Afrika ve kalyadaki valilerinin sanı. |
520 | eksarhlık | 1. Bulgar başpapazının görev yeri. 2. Kuzey Afrika ve İtalya'daki Bizans illeri. |
521 | eksen devletleri | II. dünya savaşından önce aralarında bir bağlaşma yapan Almanya, Japonya ve İtalya devletleri. |
522 | eksik akçe | Aşınmak ya da basılırken gereğinden az değerli maden katılmak nedeniyle, değerinden düşmüş para. |
523 | ellibaşı | Ulufeli humbaracı bölüklerinde odabaşından sonra gelen subayın sanı. |
524 | ellilik | III. Selim zamanında çıkarılan paralardan birinin adı. |
525 | elma kürk | Devlet büyükleri için tilki postunun yanak parçalarından yapılmış kürk. |
526 | emaret | Emîr, bey, voyvoda ve prens gibi sanlarla anılan kişiler eliyle yönetilen ülkeler. bk. beylük. |
527 | emîrülmü`minîn | İslam halifelerine verilen san. |
528 | emîrülümera | Osmanlılarda eyalet valileri olan beylerbeyiler için, Abbasî halifeliğinde önceleri yalnızca askerî, sonraları ise askerî ve yönetsel geniş yetkileri olan başkomutanlar için kullanılan bir san. |
529 | emperyalizm | [Lat. imperium "büyük devlet"ten] 1. Bir devletin sınırlarını genişletme siyasası. 2. Bir devletin sınırları içine ya da erki altına aldığı ülke ve ulusları sömürme siyasası. |
530 | enaşağı | Haremağalığı aşamalarından ilki. bk. haremağası. |
531 | enek | Enenmiş, burulmuş, erkekliği giderilmiş kişi. |
532 | engizisyon | [Lat. inquisitio sorgu dan] Eskiden, Katoliklerde dine aykırı davrananları araştırıp cezalandırmak üzere kurulmuş kilise mahkemelerine verilen ad. |
533 | engürüs | bk. ungurus. |
534 | eolith | Taşçağından kalma yontma taş görünüşlü çakmaktaşı. |
535 | erdek | bk. içkale. |
536 | erksiz dönem | Hükümet erki kalmayan bir yerde yeniden erk kuruluncaya dek geçen süre. |
537 | esame | Yeniçerilerin ana kütükte kayıtlı olan adları. |
538 | esame çalma | Suç işleyen bir yeniçerinin ocak'tan kovularak adının kütükten silinmesi. |
539 | esame kâğıdı | Yeniçerilere künyeleri ve ulufe dereceleri yazılı olarak verilen kâğıt. |
540 | Eshah-ı Kiram | bk. sahabe. |