| 451 | konuşma | Bir konuyu, iddiasız olarak inceliyen söylev. |
| 452 | konuşmalık | Konuşma dilinde kullanılan ve yazılarda raslanılmıyan (kelime, deyim). |
| 453 | korkulu roman | İçinde cin, hayalet, hortlak gibi korkunç şeyler anlatılan ve romantik öncesi devrinde sürüm bulmuş olan roman türü. |
| 454 | koşa kısa uzun adım | (Yunan Latin tartıbilim Terimi) Birinci ve üçüncü heceleri kısa, ikincisi ve dördüncüsü uzun olan tartı adımı. |
| 455 | koşa uzun kısa adım | (Yunan Latin tartıbilim Terimi) Birinci ve üçüncü heceleri uzun, ikincisi ve dördüncüsü kısa olan tartı adımı. |
| 456 | koşku | (Söz sanatı terimi) Bir cümlenin yalnız bir tümcesinde geçen bir kelimenin rolünü öbür tümcelere de koşma işi. Sen âlemi kör, herkesi sersem mi sanırsın gibi ki sen âlemi kör mü herkesi sersem mi sanırsın yerindedir. |
| 457 | koşma | (Halk edebiyatı terimi) Özel bir ezgi ile okunan ve dizeleri, çoğu on bir heceli olan bir dörtleme türü. |
| 458 | koşuk | Kaç dizeden meydana gelirse gelsin kendi başına bir tüm meydana getiren nazımlı parça. |
| 459 | koşuklu hikâye | İçinde ezgi ile söylenmek üzere nazımlı parçalar bulunan hikâye. |
| 460 | koşuksamak | Kötü koşuklar yazmak veya söylemek (KOŞUKSAMA, Rimaille KOŞUKSAR, Rimailleur). |
| 461 | koşuntu | Biri ötekinin sıfatı durumunda olmak üzere iki ismin birbirine koşulması. Hoca Ali, Ali Hoca, Hasan Efendi, Bay Mehmet, Kardeşim Hasan gibi. |
| 462 | kovuşturmazlık | (Söz sanatı terimi) Cümlede, başlanmış bulunan bir kuruluşu bırakıp sözü başka bir kuruluşla bitirme çalımı. O sana bu kadar iyilik etsin, sonra da ondan en ufak bir yardımı esirgemek! gibi ki baştaki cümleye göre son parça «sonra da sen ondan en ufak b |
| 463 | köy romanı | Konusu köy havası ve özellikleri içinde gelişen roman. |
| 464 | kucaklı uyarlama | Birinci dizeyi dördüncüsü ile, ve ikinciyi üçüncüsü ile (ve sonuna kadar böylece) uyaklı kılma şeklindeki uyak düzeni. |
| 465 | kumpasçı takımı | Kumpasçılık için işbirliği edenler takımı (KUMPASÇI, Cabaleur). |
| 466 | kumpasçılık | Bir sahne eserinin tutunmasını sağlamak veya onu gözden düşürmek için çevrilen dolap. |
| 467 | kurala aykırılık | (Söz sanatı terimi) Dilde doğru ve alışılmış yoldan ayrılma. |
| 468 | kuralcı eleştirme | İzlenimci eleştirmeye karşıt olarak belli bir takım kurallara göre yapılan eleştirme. |
| 469 | kuruluş | Kelimelerin ve tümcelerin cümle içindeki sıralanma tarzı. |
| 470 | kuruluşçuluk | Yirminci yüzyıl başlarında çıkan ve sanatta bir şeyin parçalarından ziyade bütününün kuruluşuna önem veren öncü haraket. |
| 471 | kuvvetli yarım adım | bk. Yarım adım. |
| 472 | kültürsücülük | bk. Congoracılık. |
| 473 | kümeleme | (Söz sanatı terimi) Ana fikri geliştirmeğe yarayan birçok ayrıntıları arka arkaya söyleme. |
| 474 | kürsü sözenliği | Politika işleri üzerine yapılan sözenlik. bk. Sözenlik türleri. |
| 475 | kyogen | (Japonca) Japonların gülmece (farce) oyunları, ki iki no arasında oynanır. bk. no. |
| 476 | lâfçılık | Boşuna söylenen laf kalabalığı ve bu tarzda laf söyleme huyu (LAFÇI, Verbeux). |
| 477 | lâkonik | Pek kısa ve pek özlü (söz). (LAKONİKLİK, Laconisme). |
| 478 | lây | Orta çağın Batı nazım türlerinden ikisine verilen ad: LİRİK LAY (Lai lyrique) ve HİKÂYELEME LAYI (Lai narratif). |
| 479 | lep değmez | (Divan edebiyatı terimi) Dudak sesi bulunmıyan kelimelerle yazılmış koşuk. |
| 480 | lirik | 1. Özlük duyguları coşkun bir dille anlatan. 2. Nazmın bu türlüsü. 3. Bu türül yazan şair. |