| 811 | toplanırlık | Bir dizi özdecik arasındaki gerilim erkesinin, ikişer, üçer... özdecikarası gerilim erkelerinin toplamı olarak yazılabilmesi. |
| 812 | toplaşım | Özdeciklerin, aralarındaki fiziksel kuvvetler nedeniyle oluşturdukları toplu durum. |
| 813 | topluca taslamı | Çekinciklerin bağımsız yörüngeçlerde değil de, birlikte devindiklerini savunan çekinsel yapı taslamı. |
| 814 | tortu | İriölçekteki ortamlarda çözünmeyip, sıvının dibine çöken katı tanelerin oluşturduğu katman. |
| 815 | tutulmalı konoluşum | Özdecik ekseni doğrultusunda bakıldığında, iki topağı üst üste görünen biçim. |
| 816 | tutunmaz duru | En küçük bir tedirgi ile sürerliğini yitirebilen duru. |
| 817 | tutunmazlık | Sürer durunun bozulmasına yol açan koşulların yarattığı durum. |
| 818 | tutunur duru | Tedirgiler olsa bile sürerliğini yitirmeyen duru. |
| 819 | tutunurluk kuramı | Sürer duruların, küçük tedirgiler karşısında sürerliklerini yitirip yitirmeyeceklerini inceleyen bilgi dalı. |
| 820 | tuz atma | Çözünmüş özdecikleri, tuz katarak çözeltiden çıkarma. |
| 821 | tuzak | Fiziksel kimya aygıtlarında, kimi gazları yoğunlaştırarak alıkoyan ya da asıltı taneciklerini tutan kap. |
| 822 | tümleme katsayısı | Bir niceliği bölünce, onu tekdeğer bir işlev durumuna sokan değişken (Tersinir ısıyı salt sıcaklıkla bölünce, dağı işlevinin çıkması gibi) |
| 823 | tümlenik | Tümlevi alınmış olma özelliğinde. |
| 824 | tümlev | Değişken aralıkları ile her aralık ortasındaki işlev değerleri çarpımları toplamının aralıklar küçüldükçe vardığı erey. |
| 825 | tümlev dönüşke | Matematiksel bir işlerin tümlev türünden görüngesi. |
| 826 | tümlevini almak | Değişken aralıkları ile her aralıktaki işlev değerleri çarpımları toplamının, aralıklar küçüldükçe vardığı erey işlevini bulmak. |
| 827 | tünel etkisi | bk. sızma, engelden sızma. |
| 828 | türev | 1. İşlevde doğan değişikliğin değişken aralığına oranının, aralık sıfıra yaklaşırkenki ereyi. 2. İşlevin değişkene göre değişme hızı. |
| 829 | türevsel denklem | Bilinmeyen işlevle birlikte, onun türevlerini de içeren denklem. |
| 830 | ucay | Kıvıl ya da kıvılmıknatıs alan yaratan dingin, devinen yük dağılımı türlerinden her biri. bk. çiftucay, dörtucay. |
| 831 | ucay ışınımı | Titreşen ucayların saldığı kıvılmıknatıs alan. |
| 832 | ucaylanma | 1. Özdek içinde çiftucayların belirmesi olayı. 2-Işıncıkların belli dönülere ayrılması ışık dalgasının belirli düzleme alınması. |
| 833 | ucaylaşırlık | Birim kıvıl alan altındaki özdecikte irgitlenen kıvıl ucay. |
| 834 | ucaylayıcı | Geçirdiği ışık dalgalarını belirli bir düzleme sokan araç. |
| 835 | ucaylık | Artı, eksi yüklerin birbirinden ne ölçüde ayrılmış olduğunu gösteren nitelik. |
| 836 | ucayölçer | Işık dalga düzlemi ile belirli bir düzlem arasındaki açıyı ölçen araç. |
| 837 | ucaysal bağ | Kıvıl ucaylığı olan kimyasal bağ. |
| 838 | ucaysal konsayı | Bir özek ve bir eksenden ölçülen açı ya da yarıçap konsayılarının biri. |
| 839 | ucaysı | Işığı ucaylaştırıp az çok geçiren bir tür mercek özdeği. |
| 840 | ufakdalga izgesi | Özdeciklerin dönmeleriyle oluşan, erke düzeyleri arasındaki geçişlerde salınan türden ışık dalga boylarına ilişkin izge. |