| 61 | bağönler | Çekinlerin aralarındaki yörelere eksicik koyma olasılığını azaltan, içinde eksicik olursa kimyasal bağı güçsüzleştiren nitelik. |
| 62 | bağönler yörüngeç | İçindeki eksicikle öğeciklerarası kimyasal bağın gücünü azaltıp itiş veren özdecik yörüngeci türü. |
| 63 | bakışık | bk. bakışımlı. |
| 64 | bakışıklık | bk. bakışım. |
| 65 | bakışıksız | bk. bakışımsız. |
| 66 | bakışım | Bir nesne ya da işlevin belirli eksen, özek noktası ve işlemlere göre noktalarının yerleri değiştirildiğinde görünümünü değiştirmemesi özelliği. |
| 67 | bakışımlama | Bakışımı olmayan matematiksel nesne ya da işlevleri, kimi işler uygulayarak bakışımlı duruya getirme. |
| 68 | bakışımlı | Belirli eksen, özek nokta ve işlemlere göre noktalarının yerleri değiştirildiğinde, görünümünü bozmayan nesne ya da işlevlerin niteliği. |
| 69 | bakışımlı topaç | Bir eksen çevresinde dönüş bakışımı olan koniye benzer özdecik. |
| 70 | bakışımsız | Bakışımlı olmayan geometrik nesne, özdecik ya da işlevlerin niteliği. |
| 71 | barın | Çekinlerin çarpışma olaylarında gösterdikleri kesit alanlar için kullanılan ölçü birimi. |
| 72 | basınç | Birim alan başına dik olarak düşen kuvvet. |
| 73 | basınç enlendirmesi | Basınç arttıkça gaz içindeki özdecik izge çizgilerinin genişlemesi olayı. |
| 74 | başnokta | Konsayı eksenlerinin kesiştiği (0,0) noktası. |
| 75 | beklenen değer | Nicem durusu özgün duru olmadığında, ölçülebilir nicelik için birçok eş ölçümlerden sonra bulunan nicemsel ortalama değer. |
| 76 | belirtilmeziik ilkesi | Nicem düzeneğinde, bir taneciğin hem konum, hem de hızının bir noktada kesinkes ölçülemeyeceğini, böyle değişken çiftlerinde, belirsizlikler çarpımının en az Planck katsayısı (h) ölçüsünde olacağını bildiren ilke. |
| 77 | belirtilmezlik | Nicemde, erke ya da zaman gibi eş çift değişkenlerin her ikisinin birden kesinlikle ölçülemezliği ilkesi. (?E?t ~ h). |
| 78 | belirtken | Dizey öğelerinin tersbakışımlı çarpımları olarak hesaplanan sözgelimi, dizey evriğinin varlığını sınamaya yarayan sayı. |
| 79 | benzerlik dönüşümü | Bir işleri (A), önünden bir dizey (S) ile, arkasından da o dizeyin evriği (S-1) ile çarparak dönüştürme: (S-1 AS = A'). |
| 80 | biçim katsayısı | Çarpışma olaylarında saçınım açı ya da yeğinliklerini bulmaya yarayan, çarpılan tanecikteki yük dağılımı biçimiyle ilgili nicelik. |
| 81 | bileşen | Bir özdeği oluşturan kimyasal bileşimi bildirmek için verilmesi gerekli kimyasal türlerden her biri. |
| 82 | bileşik | Belirli öğeciksel yapıda, hep eş türde özdeciklerden oluşan kimyasal özdek. |
| 83 | bileşim | Bir özdeğin hangi kimyasal türlerden oluştuğunu belirleyen verilerin tümü. |
| 84 | bileşken | Bir bileşkeyi oluşturan yöneylerin her biri. |
| 85 | bireşim | İstenen bir kimyasal özdeğe, daha olağan ayıraçlardan başlayarak birkaç kimyasal adım sonunda erişme işlemi. |
| 86 | birim gözcük | Ötelenmekle bütün bir kırılcayı tarayabilen, yinelenerek kırılca yapısını oluşturan birkaç özdecikli ana yapı. |
| 87 | birim işlemler | Kimya mühendisliğinde, özdekleri ayırmak için yapılan damıtma, süzme gibi uygulayımsal işlem türleri. |
| 88 | birim işler | Matematiksel nesnelere uygulandığında onları değiştirmeyen işler: I. |
| 89 | birim süreçler | Kimya mühendisliğinde, kimyasal özdekleri üretmek için kullanılan belli başlı tepkime işlemleri. |
| 90 | birleşik öğecik | Bir özdecik öğeciklerinin yaklaştırılmasıyla elde edilecek özdecik yörüngeçlerinin erke düzeyi sırasını bulmaya yarayan varsayımsal öğecik. |