241 | dizge | Üzerinde ölçme yapılan ya da söz konusu olan belirli nesneler topluluğu. |
242 | dizilmıknatıslık | Özdeciksel mıknatıs kolcuklarının, bir yöne doğru dizilmeye çalışmalarından doğan mıknatıslık. |
243 | doğrusal bileşim | Yöneylerin, dalga işlevlerinin, katsayılarla çarpılıp toplanmasından oluşan yöney ya da işlev. |
244 | doğrusal bileştirme ilkesi | Nicem düzeneğinde, olasılıkların değil de dalga işlevlerinin toplanmasını öngören temel ilke. |
245 | doğrusal büklüm | Doğrusal bileşim işlemi altında kapalı küme. |
246 | doğrusal devinirlik | Kütle ile doğrusal hızın çarpımı olarak bulunan doğrusal devinim niceliği (mv). |
247 | doğrusal özdecik | Bütün öğecikleri bir eksen üzerinde olan özdecik. |
248 | dolam | 1. Bir çarpım işlemi altında kapalı öğeler kümesi. 2. Öğecikleri, çevrimsel olarak dizilmiş özdeciğin geometrik biçimi. |
249 | dolamlılar | Öğecikleri tek ya da birkaç dolam biçiminde dizili özdecikler. |
250 | dolaşık akış | Belirli bir Reynold sayısını aştığı için, içinde rasgele devinimleri artmış, çizgisel akıştan çıkmış akış türü. |
251 | dolaysız çarpım | İki yöneyin bütün bileşkenlerini ikişer ikişer çarparak elde edilip, yöney boyutları çarpımını veren boyutlu gerey. |
252 | doldurma | Özdeciklerin, boy ile biçimlerine göre bir oylumu kaplayıp dizilmeleri. |
253 | donma noktası alçalımı | Az nicelikte yabancı özdek katılmasıyla, arı bir kimyasal özdeğin donma noktasında görülen düşme. |
254 | dopler enlenmesi | Işık salan taneciklerin hızları dolayısıyla, izge çizgilerinde görülen kalınlaşma. |
255 | doruk | İşlev değerinin en büyük, değişkene göre türevin sıfır olduğu |
256 | dönel izge | Özdeciiğin nicemsel dönme erke düzeylerinden oluşan izgesi. |
257 | dönermıknatıslık oranı | Kıvıl yük dağılımlı bir taneciğin dönmesinden doğan mıknatıslık kolcuğunun açısal devinirliğe oranı. |
258 | dönü dizge geçişi | Özdecik erke düzeyleri arasında, toplam dönüsü değişik olan düzey dizgelerinin birinden diğerine geçişi (çoğunlukla S = 1 üçlülerinden S = 0 teklilerine). |
259 | dönü nicem sayısı | Eksicik gibi temel taneciklerin bağıl nicem kuramına uymalarından doğan, kıvıl yükün tanecik ekseni çevresinde dönmesiyle ilgili sayılabilecek, ancak nicemde yalnızca birkaç değer alabilen değişken. |
260 | dönü yörünge etkileşimi | Kıvıl yükü, yanında dönüsü olan bir taneciğin deviniminden oluşan mıknatıs alan ile dönü mıknatıs ucayının etkileşimi. |
261 | dönüşke | Matematik işler ya da işlevlerin belirli, ve eş bir işlem altında dönüştürülmüş biçimleri. |
262 | dönüştürücü | Kıvıl gerilim ve akımı değiştiren aygıt. |
263 | dönüştürüm | 1. Kimyasal yollarla bir özdeciğin yapısını değiştirme. 2. Temel yöneyler üzerine işlerlerin etkisiyle konsayı dizgesini değiştirme. |
264 | dört özekli tümlev | Özekleri dört ayrı çekin üzerinde olan öğecik yörüngeçlerinin çarpımıyla alınan tümlev. |
265 | dörtucay | Yarısı eksi, yarısı artı olmak üzere dört kıvıl yükten oluşan ya da benzeri özel gerilim işlevleri veren yük dağıtımı. |
266 | dörtyüzlü bağlanma | Özekteki karbon gibi bir öğeciğin, her yüzü eşkenar üçgen olan dört yüzlü bir prizmayı belirleyen dört bağ kurması. |
267 | durmaz devinim | Erke sağlamadan sürüp gidecek bir devinim. (Isıldevimbilime göre böyle bir devinim gerçekleşemez, düşseldir.) |
268 | dursayı | Bir denklem, fiziksel yasa vb. bulunup, değeri değişmeyen sayı ya da simge. |
269 | duru | Değişkenlerin değerleri verildiğinde, dizgenin kesinlikle tanımlanan belirli durumu. |
270 | duru denklemi | Bir özdeğin ısıldevingen durularını sıcaklık, basınç ve bileşim gibi değişkenlere bağlı olarak veren denklem. |