| 1321 | izgeçizer | İzgeyi oluşturan ışınımların erkelerini dalga boylarına ya da sıklıklarına göre çizen aygıt. |
| 1322 | izgegözler | İzgelerin çözümlenmesinde kullanılan, bir koşutaç, bir biçik ya da bir ışık ağı ve bir uzgözlerden oluşan düzenek. |
| 1323 | izgeölçer | Bir ışınımın dalga boylarını ölçen aygıt. |
| 1324 | izgeölçüm | Işınım erkesinin, ışığın dalga boyunun ya da sıklığının işlevi olarak bağıl ölçümü. |
| 1325 | izgesel çözümleme | Bir özdeğin birleşimini, özgesini çözümleyerek belirleme işlemi. |
| 1326 | izgesel diziler | Bir öğenin verdiği çizgisel izge dizgesinin dalga boylarına göre sıralanması. |
| 1327 | izgesel duyarlık | 1. Bir algıcın izge boyunca değişik ışınımları için ölçü duyarlığı. 2. Bir ışıl yaprak asıltısının değişik dalga boyunda ışınımlarakarşı bağıl duyarlığı. |
| 1328 | izgesel ışılölçer | Bir ışık kaynağının izgesel enkesinin dalga boylarına göre dağılımını çözümleyen, aygıt. |
| 1329 | izgesel ışılölçüm | Bir ışık kaynağının izgesindeki, değişik sıklık birleşenlerinin bağıl yeğinliklerini ölçme yöntemi. |
| 1330 | izgesel ışımölçer | Herhangi bir ışınım izge-erke dağılımını ölçen ya da bir telsiz vericisinin dalga boyu-yeğinlik çıktısı belirtkenini çözümleyen aygıt. |
| 1331 | izgesel işilelektriklik | Işılelektrik olayların gelen ışınımın dalga boyuna bağlılığı. |
| 1332 | izgesel seçerlik | Bir özdeğin ya da yüzeyinin kimi ışıksal özellikerinin, gelen ışınım dalga boyu ya da sıklığıyla değişimi. |
| 1333 | izgesel yansıtım | Bir yüzeyden yansıyan ışınını erkesinin renklere göre tutarının, yüzeye gelen ışınım erkesine oranı. |
| 1334 | izgesel yoğunluk | Işınım erkesinin izge boyunca dalga boylarına göre yeğinliği. |
| 1335 | izinli kuşak | Bir katıdaki eksiciklerin olası erke aralığı. |
| 1336 | izleyici | İşımetikin bir özdeğin bir tepkileşim boyunca yerdeğişimini ya da bir canlıdaki yolunu izlemek için kullanalan özel ışımetkinlik algıcı. |
| 1337 | kabarcık odası | Yüklü temel parçacıkların iz bıraktığı, sıvı helyum sıcaklığında çalışan, sis odasına benzer aygıt. |
| 1338 | kabuk | Bir öğeciğin çekirdeği çevresinde dolanan eksiciklerin yerleştiği katmanlardan her biri. |
| 1339 | kaçkınlık | Bir cismin görünür konumunun gözlem yerine göre değişmesi. |
| 1340 | kafa durum | bk. katı hal. |
| 1341 | kâğıtlı sığaç | Metal yaprakları arasında yalıtkan özdek olarak yağ emdirilmiş kâğıt bulunan sığaç turu. |
| 1342 | kaldırma kuvveti | Bir akışkan içinde bulunan bir cismin ağırlığında gözlenen azalma. |
| 1343 | kalori | bk. ısın. |
| 1344 | kapalı çevrim | Elektrik akımının ya da bir akışkanın akabileceği kendi üzerine kapalı yol. |
| 1345 | kapalı dizge | Çevresinden yalıtıldığı için ısıldirik denge durumuna erişebilen dizge. |
| 1346 | kaplanmış mercek | Yansımaları önlemek ve ışık geçirimini artırmak için yüzeyi uygu, saydam bir yaygı ile örtülmüş mercek. |
| 1347 | kaplıtel | Elektrik iletiminde kullanılan üstü yalıtkan özdek ile sarılı tel. |
| 1348 | kapma | Özdeciksel ya da çekirdeksel bir yapının ılıncık gibi bir parçacıkla etkileşerek onu yakalaması. |
| 1349 | kara cisim | Akkorluğa dek ısıtılınca sürekli bir görünür ışık izgesi veren kuramsal cisim. anlamdaş kara nesne. |
| 1350 | kara cisim ışınımı | Kara edişimin belirli sıcaklıklarda saldığı ışınım. |